Het lijkt ingewikkeld, maar dat is het niet.
A heeft A antigenen (eiwitten op celmembraan)
B heeft B antigenen
AB heeft A én B antigenen
0 heeft geen antigenen
A heeft B antistoffen
B heeft A antistoffen
AB heeft géén antistoffen
0 heeft A én B antistoffen
AB kan dus alle bloedgroepen ontvangen (heeft immers geen antistoffen, dus geen afweerreactie)
0 kan dus aan alle bloedgroepen gegeven worden (heeft immers geen antigenen, er zijn dus ook geen
0-antistoffen)
Dit is een gesimplificeerde weergave, omdat je ook nog te maken hebt met de Rhesusfactor. Hier zie je het complete
overzicht:
Even terzijde, in Nederland spreken we liever over 0 (nul) i.p.v. O (óó), vanwege de verwarring die zou kunnen ontstaan bij het uitspreken tussen A en O (óó). Nul wijkt qua uitspraak erg af van A en B.
Maar O heeft wel beide antistoffen.? Dan kan O toch nooit met bloedtransfusies gebruikt worden?
Om nog even specifiek hier antwoord op te geven. Je geeft bij een bloedtransfusie alléén rode bloedcellen (althans het soort bloedtranfusie waar jij het over hebt, je kunt ook stollingsfactoren doneren, plasma etc.), het serum waarin zich de antistoffen bevinden doneer je niet. Als je 0 doneert, doneer je dus niet de A en B antistoffen. Omgekeerd, als iemand 0 heeft ga je natuurlijk niet eerst (
kan theoretisch wel) bij diegene alle A en B antistoffen uit zijn bloed filteren, waardoor je alléén 0 kunt geven.
That which can be asserted without evidence can be dismissed without evidence.
of hoe zit het?
