Dit is de titel van een artikel in EOS, dat ik hier naast me heb liggen. Ik vind helaas geen online versie.
Korte samenvatting:
"Een uiting van afkeer is een van de meest herkenbare gezichtsuitdrukkingen. Soms is het echter sociaal wensbaar dit gevoel niet kenbaar te maken. Nederlandse wetenschappers vroegen zich af of het stelselmatig onderdrukken van die gevoelens bewust of onbewust je gezichtsspier strak houdt.
De onderzoekers gaven vrijwilligers de opdracht hun walging te onderdrukken bij het bekijken van enkele foto's, zoals een amputatie of een werkelijk weerzinwekkend vies toilet.
De onderzoekers stelden van dat deze proefpersonen veel meer negatieve emoties ervoeren. Ze dachten vaker aan walgelijke zaken en zagen de wereld veel negatiever.
Het is opmerkelijk dat deze negatieve spiraal zich zowel bij bewuste als onbewuste onderdrukking van de gelaatsspieren manifesteerde.
Proefpersonen die een pen tussen hun lippen hielden, waardoor de spieren niet tot expressie konden komen, ervoeren ook meer negatieve emoties. Ook wie een botox-behandeling had ondergaan, waardoor de aangezichtspieren deels verlamd zijn, had een negatievere ingesteldheid."
En dan komt het artikel tot de volgende conclusie:
"De nadelige effecten zijn dus toe te schrijven aan de onderdrukking van de gelaatsspieren en niet aan het onderdrukken van de gedachten. Wie zijn afkeer wel tot expressie brengt, voelt deze emotie een kort moment veel intenser, maar houdt er geen negatieve gevoelens aan over".
Bron: Universiteit Groningen.
Nu kom ik weer terug op een oud zeer van mij: hoe voedt men vantegenwoordig kinderen op? Wie hier weet of kinderen over het algemeen verteld worden dat ze nooit mogen laten zien dat ze misgenoegd zijn, en altijd een blij, mooi gezichtje aan de buitenwereld moeten tonen? Altijd glimlachen, nooit fronsen.
Laatste berichten
-
23:12
speciale rel. theorie 10
-
22:57
Straatklok loopt 5 minuten voor 11
-
22:57
wig 6
-
22:36
Gravity and gravitation 4
-
22:24
[scheikunde] vraag Chemie - wat is de oplossing? 10
-
19:47
Bruine vlekken op treinaanwijzerbord 10
-
19:44
Vogels in de stad zijn goede klussers 2
-
19:12
Rood laserlicht 3
-
17:30
Herleiden afmetingen vanaf een foto 21
-
16:34
[wiskunde] Prijs Product per KG; Alternatief Inzicht 3
-
13:57
do-re-mi-fa-so vliegtuigen 9
-
13:16
geen minkowski-ruimte toch? Doe ik dit nou fout? 17
-
13:12
[natuurkunde] kroon van koning op Syracuse 10
-
10:15
2013 – Augustus Vraag 3 3
-
24 apr
Vraag 2009 Juli Vraag 5 5
-
24 apr
positie 2
-
24 apr
Schroefdraad berekening 8
-
24 apr
[scheikunde] Kan chloorgas de geleiding van elektriciteit belemmeren? 9
-
23 apr
Weerfrustratie 9
-
23 apr
Kunnen quantum Zonnecellen 190% quantum efficiënt zijn 3
Nieuwsberichten
-
04 mar
Een nieuw soort magnetisme: altermagnetisme
-
31 okt
AI kan via stem diabetes vaststellen 11
-
21 okt
Einstein krijgt wéér gelijk 45
-
07 feb
witter dan wit 20
-
19 jun
irrigatie en de aardas
Afkeer tonen is gezond (dus ook voor kinderen)
Moderator: Rhiannon
-
- Berichten: 2.504
Afkeer tonen is gezond (dus ook voor kinderen)
"Invisible Pink Unicorns are beings of great spiritual power. We know this because they are capable of being invisible and pink at the same time. Like all religions, the Faith of the Invisible Pink Unicorns is based upon both logic and faith. We have faith that they are pink; we logically know that they are invisible because we can't see them."
-
- Berichten: 11.085
Re: Afkeer tonen is gezond (dus ook voor kinderen)
Over opvoeding wordt in het artikel toch niet gerept? Er staat gewoon: "Soms is het echter sociaal wensbaar dit gevoel niet kenbaar te maken." Dat is zowat een feit.
Een beetje cultuurpessimist stelt dan trouwens dat kinderen niet meer geleerd wordt een beetje beleefd te zijn: smaakt er iets niet, dan is het meteen "Bleeh", staat er iets tegen, dan is het meteen gejank. (Niet echt mijn mening, maar ik zet het zo maar even neer.)
Afkeer en walging zijn trouwens niet hetzelfde als fronsen. Het is een universele basisemotie die, zoals blijkt uit het experiment, behoorlijk krachtig is. Afkeer/walging en boosheid hebben duidelijk verschillende markers. Een frons is eerder met boosheid geassocieerd dan met afkeer.
Ik ben wel benieuwd naar vervolgonderzoek op dit experiment.
Een beetje cultuurpessimist stelt dan trouwens dat kinderen niet meer geleerd wordt een beetje beleefd te zijn: smaakt er iets niet, dan is het meteen "Bleeh", staat er iets tegen, dan is het meteen gejank. (Niet echt mijn mening, maar ik zet het zo maar even neer.)
Afkeer en walging zijn trouwens niet hetzelfde als fronsen. Het is een universele basisemotie die, zoals blijkt uit het experiment, behoorlijk krachtig is. Afkeer/walging en boosheid hebben duidelijk verschillende markers. Een frons is eerder met boosheid geassocieerd dan met afkeer.
Ik ben wel benieuwd naar vervolgonderzoek op dit experiment.
