Op veel motorfietsen van tegenwoordig (zo ook mijn motorfiets een VFR800) zit een dynamo met een rotor met vaste magneet en een stator die bestaat uit drie vaste (niet regelbare) spoelen.
Om het voltage te regelen wordt gebruik gemaakt van een spanningsregelaar die het voltage regelt door de boel kort te sluiten. Dit zorgt voor een erg hete spanningsregelaar, waste van energie, en een behoorlijk belaste dynamo.
Een dergelijk schema ziet er als volgt uit:
Of het ook anders mogelijk is (zonder kortsluiting), worden discussies gevoerd. Weet iemand van jullie of dat kan? En hoe het schema er dan uit zou moeten zien? Spanningen afkomstig van de dynamo zijn zo'n 20-90 volt.
Kwam ook dit tegen op een ander forum:
Als je zelf iets gaat bouwen, moet je met twee zaken i.i.g. rekening houden.
1. De wisselspanning van de dynamo kan onbelast wel 60Vac bedragen.
Veel elektronica componenten kunnen daar niet tegen. Als van die AC DC
gemaakt wordt (gelijkgericht) dan wordt die spanning nog hoger.
2. Bouw een schakelende regelaar. Veel originele spanningsregelaars
zijn analoog: Het te veel aan vermogen wordt omgezet in warmte.
Ikzelf heb jaren geleden een spanningsregelaar voor een Kawasaki LTD gebouwd.
Ik heb een standaard 3 fasen gelijkrichter genomen, met een
ingangsspanning van 400V (staan in de Conrad catalogus) De spanning
uit de gelijkrichter werd afgevlakt met een elco, met een voldoende
hoge werkspanning.
Om de spanning van ca. 14,5 volt te verkrijgen heb ik een comperator
genomen, opgebouwd met een opamp. Deze opamp schakelde rechtstreeks
een hoog vermogen fet, om de spanning af te schakelen als deze te hoog
werd. Hierna volgde nog een elco en een zware seriediode.
Belangrijk is wel dat je referentiespanning voor je comperator stabiel
is. Als je die op ca. 5 volt zet (met een zenerdiode) dan werkt e.e.a.
ook nog goed als je motor laag stationair draait, en de dynamo
spanning laag is. De zware seriediode zorgt er in dit geval ook voor
dat je accu niet de spanningregelaar gaat voeden.
De schakelingetje heb ik in de originele behuizing van de Kawa
spanningsregelaar gebouwd, en afgegoten met een polyuretaan hars.
Waterdicht, en voldoende koeling voor de FET. En het schakelende
principe zorgde er ook nog eens voor dat e.e.a niet zo warm werd.
Het rendement van zo'n eenvoudige schakelende "voeding" is trouwens
niet bijster groot, maat nog altijd aanmerkelijk beter dan van een
standaard regelaar.
(voor de electronici onder jullie: feitelijk was de schakeling een SOPS)
de vraag is dus is dit mogelijk? En zo ja, hoe ziet het er dan uit? aangezien ik ook elektro technici heb gesproken die beweren dat dit niet mogelijk is :S
