Verdedigen van stellingen. wo1 oorzaak en gevolg

Moderator: Rhiannon

Forumregels
(Middelbare) school-achtige vragen naar het forum "Huiswerk en Practica" a.u.b.
Zie eerst de Huiswerkbijsluiter
Reageer
Berichten: 9

Verdedigen van stellingen. wo1 oorzaak en gevolg

Goedemiddag,

Ik zou graag argumenten voor willen hebben voor de volgende stellingen, ik ben er zelf al aan begonnen. Ik zou graag aanvullingen willen, Ook stellingen tegen zijn welkom, zodat ik kan kijken of ik ze kan verwerpen! alvast bedankt!


Duitsland was de hoofdverantwoordelijke voor de eerste wereldoorlog

Duitsland had al lang voor de oorlog een aanvalsplan opgesteld tegen Frankrijk en de neutrale landen België en Luxemburg. Duitsland verklaarde ook als eerst de oorlog aan Rusland, als steun aan Oostenrijk-Hongarije. Duitsland was de grote opkomende macht. Het voelde zich sterk door zijn militaire apparaat en wilde niets liever dan zijn invloed en macht in Europa en de wereld (kolonien) uitbreiden.

De moord op Frans-Ferdinand was niet van wezenlijk belang bij het uitbreken van de Eerste wereldoorlog.

Het gaat hier slechts om een bananenschil. Er waren veel bongenootschappen, waarmee een conflict tussen twee landen snel zou kunnen vergoten tot een wereldoorlog. Het voeren van oorlog om een probleem op te lossen werd destijds als normaal beschouwd. Nationalisme, Modern Imperialisme en Militarisme zouden sowieso wel zorgen voor een wereldoorlog. De moord op Frans-Ferdinand heeft de oorlog doen uitbreken, maar voor hetzelfde geld was het een andere aanleiding geweest. Frankrijk had behoefte aan revanche voor de verloren Elzas, Engeland zag de Duitse vereniging met lede ogen aan, Servië had behoefte aan een conflict, Oostenrijk zat met een rijk dat inwendig begon te schiften, en ga zo maar door.

Het verdrag van Versailles was eigenlijk de basis voor een nieuwe wereldoorlog.

Bij het verdrag van Versailles moest duitsland grote schadevergoedingen betalen. Het moest zich ontwapenen en kreeg zo een beetje als enige de schuld van de wereldoorlog. Duitsland MOEST het verdrag tekenen, dus het was meer een dictaat. Omdat Duitsland grote herstelbetalingen moest maken, kon het niet in de Duitse economie investeren, dus werkloosheid, waar hitler gretig gebruik van gemaakt had. De Duitsers werden vernederd in het verdrag van Versailles. Een soort haat kroop in de Duitsers, die aangewakkerd werd door Adolf Hitler. Hij wist maar al te goed in te spelen op de bevolking die graag wraak wou voor de vernedering.

- Na de eerste wereldoorlog kon er beter naar Frankrijk of Amerika geluisterd worden, wat betreft de behandeling voor Duitsland.

Frankrijk wilde dat Duitsland helemaal onschadelijk gemaakt zou worden. Dit is misschien wel onredelijk, maar zo zou Duitsland onmogelijk een aantal jaren later wraak kunnen nemen met een nieuwe wereldoorlog. Werd er geluisterd naar Amerika, dan kreeg Duitsland niet echt een straf, maar meer een behandeling. Dan zouden er geen wraakgevoelens ontstaan bij de Duitsers en zouden ze dus waarschijnlijk niet starten met een nieuwe wereldoorlog. Er werd helaas gekozen voor een middenweg, waardoor Duitsland haar macht kon opbouwen en na een aantal jaren machtig genoeg was om wraak te nemen. Het verdrag van Versailles was een soort dictaat voor de Duitsers, omdat ze eigenlijk geen keus hadden en wel moesten kiezen voor het verdrag.

- Hitler kwam aan de macht dankzij met name de Economische crisis.

Na de Eerste Wereldoorlog moest Duitsland een enorme oorlogsschuld afbetalen aan Engeland, Frankrijk en Amerika. Ondanks de schuld ging het toch goed met Duitsland. Dat kwam mede doordat de Amerikaan Dawes een plan opstelde, waarin Amerika geld aan Duitsland leende voor de wederopbouw.

In 1929 ontstond er echter een economische crisis in Amerika en werd ook het geld lenen aan Duitsland stopgezet. De economische crisis in Amerika had invloed op alle industriële landen en dus ook op Duistland. Er ontstond veel werkloosheid en de Duitsers hadden het moeilijk. Hitler maakte daar gebruik van en greep de macht.

Hitler had Duitsland overtuigd dat het nationaal-socialisme de oplossing was voor al hun armoede en andere problemen. De economische crisis leidde de aandacht af van het fascisme en nationaal-socialisme en het nationaal-socialisme heeft hierdoor juist voordeel gehad aan deze economische crisis. Zo konden alle problemen die er in een land waren worden toegeschoven aan de groep mensen die tegen het nationaal-socialisme was. Maar naast de economische crisis waren er natuurlijk meerdere mogelijke oorzaken van de Tweede Wereldoorlog te noemen.

Dit was de laatste duwtje dat hitler nodig had om het volk te overtuigen dat het nationaal-socialisme de oplossing was.

Berichten: 28

Re: Verdedigen van stellingen. wo1 oorzaak en gevolg

EdinDzeko schreef:De moord op Frans-Ferdinand was niet van wezenlijk belang bij het uitbreken van de Eerste wereldoorlog.

Het gaat hier slechts om een bananenschil. Er waren veel bongenootschappen, waarmee een conflict tussen twee landen snel zou kunnen vergoten tot een wereldoorlog. Het voeren van oorlog om een probleem op te lossen werd destijds als normaal beschouwd. Nationalisme, Modern Imperialisme en Militarisme zouden sowieso wel zorgen voor een wereldoorlog. De moord op Frans-Ferdinand heeft de oorlog doen uitbreken, maar voor hetzelfde geld was het een andere aanleiding geweest. Frankrijk had behoefte aan revanche voor de verloren Elzas, Engeland zag de Duitse vereniging met lede ogen aan, Servië had behoefte aan een conflict, Oostenrijk zat met een rijk dat inwendig begon te schiften, en ga zo maar door.
Het klopt dat de moord op aartshertog Frans-Ferdinand niet de enige oorzaak was van de 1e wereldoorlog, zeer zeker niet. Maar toch was hij wel van wezenlijk belang. De moord was als het ware de druppel die de emmer deed overlopen; er waren spanningen, dat is correct. Maar de moord deed de bom barsten waardoor de 1e wereldoorlog ontbrandde.

Wat vindt u van deze stelling?
-[center]Cogito ergo sum-[/center]

Berichten: 4

Re: Verdedigen van stellingen. wo1 oorzaak en gevolg

De stelling dat Duitsland de hoofdverantwoordelijke voor de eerste wereldoorlog zou zijn is onjuist. Het is natuurlijk wél zo dat de aanwezigheid van Duitsland in Europa als pas opgekomen industriële grootmacht de machtsbalans op zo'n manier heeft verschoven dat de 'oude' economische machten hun potentieel in gevaar zagen komen.

Na de Frans-Pruisische oorlog van 1870 en het vervolgens uitroepen van het Duitse Keizerrijk beleefde de nieuwe natie Duitsland een ongekende economische bloei (bijna 270 % in 25 jaar). De export overtroefde langzaam maar zeker zelfs die van Britse imperium. Ook ontstond de behoefte aan een eigen koopvaardij en bijbehorende bescherming teneinde de import van grondstoffen en export van producten veilig te stellen zonder hiervoor bijna volledig afhankelijk te zijn van de 'goodwil' van de Britten. Ook kregen de Duitsers markten in handen die voorheen door de Britten werden beheerd zoals bijvoorbeeld de chemische en elektrotechnische industrie. Omdat Engeland zijn economische imperium in gevaar zag komen is men al vrij vlug begonnen Duitslands economische expansie op allerlei manieren tegen te werken. Zo wilde het koloniale 'Empire' koste wat kost voorkomen dat Duitsland voet aan grond kreeg in overzeese gebieden, ondanks dat het hier gebieden betrof die Engeland voorheen links had laten liggen.

Inderdaad, Duitsland wilde niets liever dan, zoals de stelling aangeeft, "zijn invloed en macht in Europa en de wereld (koloniën) uitbreiden". Echter wel vanwege economische redenen en op een manier die alle andere Europese landen reeds voorheen hadden toegepast. Een nieuwe speler op de markt werd echter niet geduld.

Reeds in een vroeg stadium is Engeland ook begonnen betere politieke betrekkingen met Frankrijk aan te knopen (1904). Dit vanwege Frankrijks anti-Duitse koers. De hartenwens van Frankrijk was om de verloren gebieden Elzas-Lotharingen (in handen van Duitsland gekomen na de Frans-Pruisische oorlog, 1870-1871) weer terug in bezit te krijgen en wraak te nemen op de vernedering van het verlies van deze Frans-Pruisische oorlog, nota bene een oorlog die door Frankrijk zelf was veroorzaakt. Hoewel Engeland en Frankrijk tegen en rond de eeuwwisseling onderling zelf soms op het randje van oorlog balanceerden (bijv. in 1898-Fashoda) legden zij de geschillen aan de kant om plaats te maken voor een goede samenwerking tegen de 'nieuwe' vijand Duitsland.

Alle bondgenoten welke een sterke plaats zouden kunnen innemen tegen Duitsland waren welkom. Ruslands belangen in de Balkan en hun toekomstige mogelijke botsing met Oostenrijk-Hongarije die aldaar eveneens belangen had waren aanleiding voor Engeland om ook met hen banden aan te knopen. Dit aangezien Oostenrijk-Hongarije op zijn beurt een bondgenootschap had met Duitsland. Zo ook Italie die graag zijn noordelijke gebieden uitgebreid zag met grondgebied van Oostenrijk-Hongarije.

Al met al kan gesteld worden dat Duitsland politiek een zeer voorzichtige en verdedigende positie handhaafde. Men wilde economisch een land van betekenis zijn, wist hoe dit te realiseren was maar wilde de bestaande grootmachten niet al te zeer tegen zich in het harnas jagen. Engeland daarentegen voerde een politiek agressieve koers en heeft als eerste een noodzaak gezien om militair in te grijpen.

Duitsland had, conform de stelling, reeds voor de oorlog een aanvalsplan tegen Frankrijk gereed (1891) waarbij inderdaad de neutraliteit van landen geschonden zou worden. Echter ook Frankrijk had reeds in 1894 een geheim bondgenootschap met Rusland en bijbehorende aanvalsplannen gericht tegen Duitsland. In 1904 en 1906 kwamen ook aanvalsplannen voort uit besprekingen tussen Engeland en Frankrijk en in 1908 werd ook militair samenwerking gezocht tussen Engeland en Rusland. Het 'Von Schlieffen plan' dat was bewerkstelligd omdat men het mogelijk achtte dat Frankrijk miliair revanche wilde nemen n.a.v. de Frans-Pruisische oorlog kan niet gezien worden als een eenzijdige Duitse agressie. Alle mogendheden hadden hun plannen reeds klaar liggen. Betreffende het schenden van de neutraliteit; ook Engeland had reeds plannen gereed voor een preventieve aanval op Duitsland. Hierbij achtte men het nodig dat Britse troepen door België moesten oprukken. De Britten hadden hiervoor toestemming gevraagd aan de Belgische koning maar deze weigerde dit omdat België immers een neutraal land was. Het Britse preventie aanvalsplan bleef echter onveranderd. De troepen zouden volgens planning door België oprukken, met of zonder toestemming van de Belgische koning.

Uiteindelijk kwam Duitsland in een isolement terecht waarbij de dreiging van oorlog met verschillende mogendheden op verschillende fronten steeds groter werd. Hoewel de Duitse legerleiding het haast onvermijdelijk vond preventief aan te vallen besloot de Keizer om alles in het werk te stellen om politiek oplossingen te blijven zoeken. Zelfs tot vlak voor de oorlog toen de Engelse minister van buitenlandse zaken Grey zijn onderhandelaar naar Duitsland stuurde (onder het mom van vriendschapsbesprekingen maar met als werkelijke opdracht het peilen van de Duitse slagkracht) stuitte deze op, volgens zijn zeggen op uiterst bereidwillige en toenaderingszoekende Duitse Kanselier en regering. De Engelse minister beschouwde dit gegeven echter als niet van belang.

Overigens, betreffende welk land als eerste de vijandelijkheden opende; in die tijd golden totaal andere militaire afspraken en zienswijzen als welke wij kennen. Belangrijk om te weten is dat destijds het mobiliseren van een leger langs grenzen werd gezien als oorlogsverklaring aan het land. Men eiste dan ten eerste een opheffing van de mobilisatie langs zijn grenzen. Zo mobiliseerde Frankrijk zijn troepen langs Duitslands grenzen, echter (volgens afspraken met de Britten) op ruime afstand zodat het begin van vijandelijkheden achteraf niet aan de geallieerden kon worden verweten.

Zo kan er uiteraard nog heel veel verteld worden over de eerste wereldoorlog. Duitsland aanwijzen als hoofdschuldige van deze oorlog is echter absoluut onjuist. Motieven van veel verschillende landen over een lange periode hadden debet aan het ontstaan van deze oorlog. Economische belangen van Engeland versus Duitsland, Russische expansiedrift, Frankrijks wens om verloren gebieden terug te krijgen, Oostenrijks-Hongaarse belangen in de Balkan en overige internationale botsingen door koloniaal belang elders in de wereld.

Groetjes en hopelijk heb ik een nuttige bijdrage kunnen leveren,

Connory

Berichten: 91

Re: Verdedigen van stellingen. wo1 oorzaak en gevolg

Als twee jongens hadden gevochten ,riep de een tegen de ander:maar jij bent begonnen!

Teneinde de schuldvraag te beantwoorden.

In dit geval is Oostenrijk -Hongarije duidelijk begonnen.

Het kruidvat werd voordien echter door alle partijen tot boven gevuld,met veel enthousiasme.

Gebruikersavatar
Berichten: 43

Re: Verdedigen van stellingen. wo1 oorzaak en gevolg

Sorry dat ik nog zolaat op deze forum reageer.
- Hitler kwam aan de macht dankzij met name de Economische crisis.
Met deze stelling ben ik het niet eens. Het is waar dat Hitler door de economische crisis makkelijker/sneller de macht kreeg. Maar De crisis was niet de reden van de macht. Want Hitler was een slimme spreker en had dan wel op een andere ( waarschijnlijk wel een langere manier ) aan de macht gekomen. En als ik me nog goed heriner was Hitler al bezig met aan de macht komen voor de grote crisis.

Als mensen er van overtuigd zijn dat ik ongelijk heb wijs mij er dan aub. ( met een vriendelijke manier ) op .
Life is a riddle



Just like my grammer

Gebruikersavatar
Berichten: 11.085

Re: Verdedigen van stellingen. wo1 oorzaak en gevolg

Met deze stelling ben ik het niet eens. Het is waar dat Hitler door de economische crisis makkelijker/sneller de macht kreeg. Maar De crisis was niet de reden van de macht. Want Hitler was een slimme spreker en had dan wel op een andere ( waarschijnlijk wel een langere manier ) aan de macht gekomen. En als ik me nog goed heriner was Hitler al bezig met aan de macht komen voor de grote crisis.
Het is moeilijk om uitspraken te doen over zo'n "What if". In ieder geval had de NSDAP weinig macht vóór de crisis van de jaren '30. Hitler trok ook al bijna van bij het begin van zijn politieke carrière van leer tegen "Das Diktat" (zoals hij het Verdrag van Versailles noemde), dat Duitsland verplichtte reparaties te betalen na WO I.

Reageer