In mijn ervaring ga ik er een beetje vanuit dat een mens een omgevingsmodel in zijn geheugen heeft, van de plekken waar hij is geweest.
Het interessante daarbij is, ik heb er geloof ik twee. 1 van heel vroeger, 1 van daarna. Gewoonlijk weet ik bijvoorbeeld precies welke huizen er een straat om de hoek staan, zie ik dat voor me. Maar als ik me concentreer op het oude model, dan is het alsof noord-zuid opeens omdraaien. En dan weet ik op dat moment niet welke huizen er staan, of ik zie huizen voor me die allang gesloopt zijn. Het bevreemd me dan als ik kijk, en zie hoe het nu is in bijvoorbeeld die straat. Terwijl ik dat allang wist.
Klinkt wel bizar, maar ja, ik heb er geen last van, ik vind het wel grappig. Ik heb geen idee waarom er toendertijd ooit zo een vaag verschil is ontstaan
