Symptomen steekwonde

Ensiferum

Wat zijn de symptomen bij een gewone wonde (bvb. een steekwonde door een mes in een schouder) die het slachtoffer zelf ervaart, en wat is de prognose van deze symptomen (bij het regeneratieproces)? Pijn, bloed en een merkbare holte zullen er zeker bijhoren, maar zijn er nog andere die steeds of frequent voorkomen (koorts, uitstralende pijn, misselijkheid, slaapstoornissen, mentale weerslag...)?

Met andere woorden: iemand heeft zo'n wonde opgelopen, wat kun je verwachten als klachten?

(Puur hypothetisch natuurlijk. Het lijkt me logisch dat je met zo'n wonde je zo snel mogelijk richting ziekenhuis begeeft.)

anusthesist

Ligt ook een beetje aan de plaats van de wond natuurlijk. Een diepe steek in de buik kan de grote vaten daar beschadigen waardoor je ook symptomen kunt krijgen van veel bloedverlies (hemorrhagische shock). Andere organen kunnen beschadigd worden zoals de milt, nieren, lever etc. die allemaal gepaard gaan met hun eigen symptomen; bij een nierbeschadiging zul je bijvoorbeeld geheid bloed in de urine hebben. Naast deze orgaanspecifieke symptomen kunnen er altijd zenuwen beschadigd raken waardoor de persoon in kwestie problemen krijgt met de kracht in een ledemaat en/of gevoelsstoornissen krijgt.

Na pijn zijn er op bovenstaande na weinig andere symptomen. Koorts krijg je in principe niet van een messteek of het moet gaan ontsteken, uitstralende pijn kan maar dat hangt van de lokalisatie af. Prikkeling van het diafragma door een messteek kan bijvoorbeeld gevoeld worden in de schouder, prikkeling van de nier en ureters kan helemaal uitstralen richting het scrotum etc.

Daarnaast zijn er de negatieve psychische effecten van pijn en het idee dat men gewond is en eventueel kan sterven.

Angst, onzekerheid, hoop, verdriet, boosheid komen allemaal voor in de fase waarin men gewond is. Sommige onderzoeken beweren zelfs dat het affect van een persoon invloed heeft op de genezing, maar echte keiharde feiten zijn daar nooit voor gevonden.

Klintersaas

Googelen met de zoekterm stab wound symptoms geeft me het volgende:

http://www.freemd.com/stab-wounds/symptoms.htm

EDIT: anusthesist was me voor.

Ensiferum

Stel dat een zenuw geraakt is bij de schouder, wat zijn dan specifieke uitingen (tintelingen, gevoelloosheid, uitgestraalde pijn van hele arm)? En wat is de prognose: zal zoiets snel herstellen of duurt het weken/maanden/nooit?

Treedt er vermoeidheid, lichthoofdigheid en verwardheid op of is dit uitsluitend bij infecties?

anusthesist

Stel dat een zenuw geraakt is bij de schouder, wat zijn dan specifieke uitingen (tintelingen, gevoelloosheid, uitgestraalde pijn van hele arm)? En wat is de prognose: zal zoiets snel herstellen of duurt het weken/maanden/nooit?

De specifieke uitingen hangen af van welke zenuw beschadigd is en hoe erg. Tintelingen (paresthesieën) en pijn zullen vast en zeker optreden. Krachtsverlies alleen in een zenuw die spieren innerveert en gevoelsstoornissen alleen in een zenuw die de huid innerveert. Veel zenuwen zijn gemengd (motorisch en sensorisch), dus vaak is er sprake van beide. Uitstralende pijn kan, het carpaal tunnel syndroom geeft bijvoorbeeld niet zelden een vervelend, pijnlijk gevoel in de hele arm terwijl het probleem zich alleen in de pols bevindt.

De prognose hangt af van wat voor een zenuwschade er is: neuropraxie, axonotmesis of neurotmesis. Daarover vind je

Treedt er vermoeidheid, lichthoofdigheid en verwardheid op of is dit uitsluitend bij infecties?

Bij een messteek of zenuwbeschadiging treedt niet specifiek vermoeidheid, lichthoofdigheid en verwardheid op. Dat zijn vrij vage aspecifieke klachten die velerlei oorzaken kunnen hebben. Je kunt bijvoorbeeld denken aan het vagaal worden van iemand die net neergestoken is.

scorchingthevortex

anusthesist schreef:Daarnaast zijn er de negatieve psychische effecten van pijn en het idee dat men gewond is en eventueel kan sterven.

Angst, onzekerheid, hoop, verdriet, boosheid komen allemaal voor in de fase waarin men gewond is. Sommige onderzoeken beweren zelfs dat het affect van een persoon invloed heeft op de genezing, maar echte keiharde feiten zijn daar nooit voor gevonden.

Ik zou zeggen dat igv opzettelijke verwonding gevoelens van wraak zeker voor verdere complicaties kunnen zorgen. :eusa_whistle: Maar serieus; het hangt natuurlijk ook van de vorm van de wond af, sommige messen laten een ergere wond achter dan andere.

Bij een messteek of zenuwbeschadiging treedt niet specifiek vermoeidheid, lichthoofdigheid en verwardheid op. Dat zijn vrij vage aspecifieke klachten die velerlei oorzaken kunnen hebben. Je kunt bijvoorbeeld denken aan het vagaal worden van iemand die net neergestoken is.

Dat is niet hetzelfde als shock toch?

anusthesist

Dat is niet hetzelfde als shock toch?

Nee. Sowieso is shock een vrij breed begrip waarover veel onduidelijkheid bestaat. Je hebt de psychische shock, maar ook de lichamelijke shocks die in verschillende vormen komen. Shock betekent in dit opzicht niets meer dan een dusdanig verlies van bloeddruk dat de weefsels hypoxisch worden. De bekendste daarvan is de hemorrhagische shock; door het bloedverlies daalt de bloeddruk en worden de weefsels hypoxisch.

Een vagale reactie is zo'n beetje het tegenovergestelde van een shock, omdat in de eerste het parasympatisch zenuwstelsel (op wat voor een manier dan ook) overgestimuleerd is, terwijl in de tweede het sympatische zenuwstelsel extra gestimuleerd wordt. Deze zorgt namelijk voor een bloeddrukstijging. Bedenk wel dat dit mechanisme averechts kan werken vooral in de hemorrhagische shocks: bloeddrukstijging zorgt weliswaar voor een goede perfusie, het leidt ook tot het sneller verliezen van meer bloed. Deze positieve feedback is vaak fataal in gevallen van ernstig bloedverlies.

Knockingonheavensdoor

De prognose hangt af van wat voor een zenuwschade er is: neuropraxie, axonotmesis of neurotmesis. Daarover vind je hier meer informatie.

Anusthesist, over steekwonden geschreven, ik neem aan dat een vergelijkbaar verhaal opgaat voor schotwonden.

Ik herinner me van vroeger dat mijn toenmalige tandarts als jonge volwassene een kogel in zijn nek/schouder had gekregen en daar, na herstel, decennia lang geen problemen van had. Op oudere leeftijd kwamen er pijnklachten en moest-ie zijn praktijkuren beperken. De enige verklaring die ik kan bedenken is dat de op oudere leeftijd optredende weefseldegeneratie een versterkend effect heeft op de nadelige effecten van mogelijk aanwezige verkleving van littekenweefsel met zenuwen of dat weefseldegeneratie die verkleving in de hand werkt. Maar wie weet speelt (ook) iets anders een rol, wellicht kan er zelfs een psychische component zijn ?

Dit geschreven betekent dat ook bij steekwonden het ontstane littekenweefsel tot problemen (pijnklachten, paresthesieën) kan leiden lijkt mij. Voor het 'oplossen' van littekenweefsel worden, met wisselend succes, allerlei soorten therapieën toegepast, zoals ultrasound, bepaalde soorten massage en serrapeptase.

anusthesist

Knockingonheavensdoor schreef:Anusthesist, over steekwonden geschreven, ik neem aan dat een vergelijkbaar verhaal opgaat voor schotwonden.

Ik herinner me van vroeger dat mijn toenmalige tandarts als jonge volwassene een kogel in zijn nek/schouder had gekregen en daar, na herstel, decennia lang geen problemen van had. Op oudere leeftijd kwamen er pijnklachten en moest-ie zijn praktijkuren beperken. De enige verklaring die ik kan bedenken is dat de op oudere leeftijd optredende weefseldegeneratie een versterkend effect heeft op de nadelige effecten van mogelijk aanwezige verkleving van littekenweefsel met zenuwen of dat weefseldegeneratie die verkleving in de hand werkt. Maar wie weet speelt (ook) iets anders een rol, wellicht kan er zelfs een psychische component zijn ?

Dit geschreven betekent dat ook bij steekwonden het ontstane littekenweefsel tot problemen (pijnklachten, paresthesieën) kan leiden lijkt mij. Voor het 'oplossen' van littekenweefsel worden, met wisselend succes, allerlei soorten therapieën toegepast, zoals ultrasound, bepaalde soorten massage en serrapeptase.

Littekenweefsel kan inderdaad voor problemen zorgen op langere termijn. Ook de vorming van neuromen is een bekend fenomeen na zenuwbeschadigingen. Pijnstilling tegen neuropathische pijnen en neurectomieen zijn dan de aangewezen therapie.

Knockingonheavensdoor

Ook de vorming van neuromen is een bekend fenomeen na zenuwbeschadigingen.

In betreffende gevallen (steekwonden, kogels) zal het dan onderstaand type neuroma zijn, ontstaan door verbreking van zenuwverbindingen en schade aan omliggend weefsel (neurotmesis):

Non-neoplastic neuromas

In its most general sense, neuroma can be applied to any swelling of a nerve. Thus, there are a variety of usages that don't refer to neoplastic tumors.

Traumatic neuroma follows different forms of nerve injury (often as a result of surgery).

Shock betekent in dit opzicht niets meer dan een dusdanig verlies van bloeddruk dat de weefsels hypoxisch worden. De bekendste daarvan is de hemorrhagische shock; door het bloedverlies daalt de bloeddruk en worden de weefsels hypoxisch.

Wat betreft hypoxie de vraag: kan deze zo ernstig zijn dat het kan leiden tot neurotmesis ? Met andere woorden, kan lokaal bloedverlies door steek- of kogelwonden tot de meest ernstige vorm van zenuwbeschadiging leiden of zal de tijdsduur van hypoxie daarvoor meestal te kort (door chirurgisch ingrijpen of wegens collateraalvorming van bloedvaten) zijn ?

Mijn vermoeden is dat een ernstige hypoxie minstens 6 uur moet duren alvorens neurotmesis kan ontstaan.

Tevens vermoed ik dat neuropraxie en axonotmesis niet zal leiden tot neuroma's, aangezien het herstel bij deze beschadigingen normaal verloopt en volledig is.

anusthesist

Knockingonheavensdoor schreef:In betreffende gevallen (steekwonden, kogels) zal het dan onderstaand type neuroma zijn, ontstaan door verbreking van zenuwverbindingen en schade aan omliggend weefsel (neurotmesis):

Non-neoplastic neuromas

In its most general sense, neuroma can be applied to any swelling of a nerve. Thus, there are a variety of usages that don't refer to neoplastic tumors.

Traumatic neuroma follows different forms of nerve injury (often as a result of surgery).

Ja, maar dat spreekt voor zich.

Knockingonheavensdoor schreef:Wat betreft hypoxie de vraag: kan deze zo ernstig zijn dat het kan leiden tot neurotmesis ? Met andere woorden, kan lokaal bloedverlies door steek- of kogelwonden tot de meest ernstige vorm van zenuwbeschadiging leiden of zal de tijdsduur van hypoxie daarvoor meestal te kort (door chirurgisch ingrijpen of wegens collateraalvorming van bloedvaten) zijn ?

Mijn vermoeden is dat een ernstige hypoxie minstens 6 uur moet duren alvorens neurotmesis kan ontstaan.

Ik denk dat je alleen neurotmesis krijgt als de zenuw daadwerkelijk necrotiseert. Dit duurt inderdaad een paar uur, maar 6 zou ik niet zo durven zeggen. Heb je een reden om precies 6 uur te noemen?

Tevens vermoed ik dat neuropraxie en axonotmesis niet zal leiden tot neuroma's, aangezien het herstel bij deze beschadigingen normaal verloopt en volledig is.

Neuropraxie en axonotmesis kunnen aanleiding geven tot neuromen: http://www.ejbjs.org/cgi/reprint/81/6/856.pdf

Knockingonheavensdoor

Ja, maar dat spreekt voor zich.

Dat was om aan te geven dat trauma's geen aanleiding geven tot maligne tumoren. Uitgezonderd bij de huid, waar littekens wel kunnen ontaarden.

Ik denk dat je alleen neurotmesis krijgt als de zenuw daadwerkelijk necrotiseert. Dit duurt inderdaad een paar uur, maar 6 zou ik niet zo durven zeggen. Heb je een reden om precies 6 uur te noemen?

Ik heb gelezen dat necrose bij het compartimentsyndroom (b.v. door (verkeers)ongevallen) optreedt als deze complicatie langer dan 6 uur duurt. Maar wellicht is een hypoxie/ischemie soms ernstiger dan bij dit syndroom, waardoor een paar uur voldoende kan zijn.

Ook heb ik in verband met steek-, schotwonden en chirurgische ingrepen gezocht naar langetermijneffecten (niet na enkele weken tot maanden, maar na vele jaren) van littekenweefsel, maar ik kan op internet zo snel geen informatie vinden van het niveau zoals op www.ejbjs.org over neuroma's.

Neuropraxie en axonotmesis kunnen aanleiding geven tot neuromen: http://www.ejbjs.org/cgi/reprint/81/6/856.pdf

Het artikel meldt: "Spindle neuromas are swellings or enlargements in an intact nerve secondary to chronic irritation, friction or pressure. With repeated continuous trauma, fibrous tissue proliferates, constricting nerve fibers and interfering with their nutrition."

Er zijn factoren aanwezig die uiteindelijk de voeding van de zenuw negatief beinvloeden, zoals wrijving of druk leidende tot (toename van) littekenvorming. De problemen lijken te ontstaan door druk op de zenuwen en niet door een slechte doorbloeding.

anusthesist

Dat was om aan te geven dat trauma's geen aanleiding geven tot maligne tumoren. Uitgezonderd bij de huid, waar littekens wel kunnen ontaarden.

Neuromen zijn bijna altijd goedaardig, maar dat is ook niet echt relevant. Ik bedoelde meer te zeggen dat men zonder moeite kon concluderen dat ik de traumatische neuromen bedoelde zoals vermeld op wiki; daar hadden we het immers over.

Ik heb gelezen dat necrose bij het compartimentsyndroom (b.v. door (verkeers)ongevallen) optreedt als deze complicatie langer dan 6 uur duurt. Maar wellicht is een hypoxie/ischemie soms ernstiger dan bij dit syndroom, waardoor een paar uur voldoende kan zijn.

Tijden in de geneeskunde zijn altijd indicaties.

Ook heb ik in verband met steek-, schotwonden en chirurgische ingrepen gezocht naar langetermijneffecten (niet na enkele weken tot maanden, maar na vele jaren) van littekenweefsel, maar ik kan op internet zo snel geen informatie vinden van het niveau zoals op Er zijn factoren aanwezig die uiteindelijk de voeding van de zenuw negatief beinvloeden, zoals wrijving of druk leidende tot (toename van) littekenvorming. De problemen lijken te ontstaan door druk op de zenuwen en niet door een slechte doorbloeding.

Een tekort aan nutrienten die via het bloed worden aangevoerd (slechte doorbloeding) zal toch ook de voeding negatief beinvloeden? Dat lijkt mij dus niet de doorslaggevende factor. Dat het artikel niet rept over ischemie sluit dat als oorzaak natuurlijk niet uit. Als iemand zin heeft mag die de literatuur induiken om dat uit te zoeken.

Het gaat trouwens steeds meer off topic. Als je de tijd en de zin vindt om hier (neuromen) een nieuw topic over te openen mag je dat gerust doen, dan verplaats ik een aantal berichtjes. Anders laat ik ze hier staan, met vanaf nu weer on topic berichten: symptomen van steekwonden. De neuromen (ongeacht de pathogenese) zijn reeds uitvoerig aan bod gekomen.

Knockingonheavensdoor

Als je op verklevingen zoekt moet je toch wat vinden lijkt me.

Ja, maar tot nu toe niet van de kwaliteit zoals het case report van het neuroma bij het kniegewricht.

Een tekort aan nutrienten die via het bloed worden aangevoerd (slechte doorbloeding) zal toch ook de voeding negatief beinvloeden? Dat lijkt mij dus niet de doorslaggevende factor.

Inderdaad, voor onvoldoende 'voeding' moet normaalgesproken een sterke en langdurige vasoconstrictie bestaan.

Dat het artikel niet rept over ischemie sluit dat als oorzaak natuurlijk niet uit. Als iemand zin heeft mag die de literatuur induiken om dat uit te zoeken.

Omdat het neuroma bij het kniegewricht was, zal wrijving en grote druk hoogstwaarschijnlijk de doorslag hebben gegeven. Overigens meldt het artikel dat een neuroma een zeldzame oorzaak is van pijn in het kniegewricht. Vermeld case report was zelfs het eerst geconstateerde geval ervan. Waarschijnlijk verschijnen neuroma's bij het kniegewricht sowieso zelden, of het overgrote deel zou pijnloos moeten verlopen.

Het gaat trouwens steeds meer off topic. Als je de tijd en de zin vindt om hier (neuromen) een nieuw topic over te openen mag je dat gerust doen, dan verplaats ik een aantal berichtjes. Anders laat ik ze hier staan, met vanaf nu weer on topic berichten: symptomen van steekwonden. De neuromen (ongeacht de pathogenese) zijn reeds uitvoerig aan bod gekomen.

Ik was van plan om (na de kerstdagen) een nieuw topic te starten over het ontstaan van weefselschade (en de gevolgen daarvan) in het algemeen. Enkele veel voorkomende oorzaken, zoals steek- en schotwonden en shock, zijn in dit topic al genoemd. Belangrijk om daar te vermelden is dat ook verschillende medicijnen weefselschade kunnen veroorzaken.

Wetenschapsforum

Laatste berichten

Nieuwsberichten

Symptomen steekwonde

Symptomen steekwonde

Re: Symptomen steekwonde

Re: Symptomen steekwonde

Re: Symptomen steekwonde

Re: Symptomen steekwonde

Re: Symptomen steekwonde

Re: Symptomen steekwonde

Re: Symptomen steekwonde

Re: Symptomen steekwonde

Re: Symptomen steekwonde

Re: Symptomen steekwonde

Re: Symptomen steekwonde

Re: Symptomen steekwonde

Re: Symptomen steekwonde