Berekeningen aan elektromagneten

xeth

Beste techneuten,

Bij m'n studie van het magnetisme stoot ik op volgende formule:

Φ = B . A (Tm² of Wb)

Waarbij:

B magnetische inductie

A opervlakte van de doorsnede van de magnetische stroom

Als ik nu stel dat de inductie B constant is dan kan ik afleiden dat Φ recht evenredig is met A.

Dus als ik het oppervlak verdubbel (stroomsterkte en windingaantal blijft gelijk) dan verdubbeld zich ook de magnetische flux!

Met andere woorden wil dit zeggen dat de magneet dubbel zo krachtig wordt, en dit zonder energie toe te voegen.

Vul je de waarde van Φ in in onderstaande formule waarmee je de kracht tussen 2 magneten kan berekenen, en stel je dat de magneten dezelde flux hebben, dan gaat de kracht kwadratisch de hoogte in bij verdubbeling van de oppervlakte.

F = ( Φ1 . Φ2) / (4 π µ r²) (N)

Waarbij:

Φ1 Φ2 Fluxen door polen 1 en 2 uitgezonden

r Afstand tussen de puntvormige polen

µ permeabiliteit van het tussenliggend medium

De formules zijn correct, het eenhedenstelsel klopt, en toch,

ik heb hierbij geen goed gevoel, maar kan de fout in de denkwijze niet ontdekken.

De vraag is: WAT ZIE IK OVER HET HOOFD?

Wie weet raad?

Wimpie44

B is een functie van H. Dus B = u0.ur.H; H is een functie van I, N, l en r (of A). B blijft dus niet hetzelfde omdat H veranderd. H wordt ...... inderdaad, daarom klopt de aanname die je doet niet.

xeth

Klopt.

De denkfout zat bij r.

Meestal staat r voor de afstand tussen pool en punt waarin de kracht moet berekend worden.(Althans bij magnetisme.)

In dit geval staat r voor de straal van de kern.

Toch bedankt voor de tip!

Wetenschapsforum

Laatste berichten

Nieuwsberichten

Berekeningen aan elektromagneten

Berekeningen aan elektromagneten

Re: Berekeningen aan elektromagneten

Re: Berekeningen aan elektromagneten