hallo,
Ben nieuw op dit forum dus stuur mij een beetje bij indien nodig.
Ik zit al geruime tijd met een probleem. Ik heb twee dochters, de jongste is vijf en de oudste zes. Het zijn echt schatten van kinderen maar ik ben ten einde raad met de oudste.
Mijn oudste dochter zit om het kleinste te wenen, en dat de ganse dag door. Terwijl de andere kinderen tegen een schrammetje kunnen weent zij al als er een vlieg op haar arm zit. Moet ze uit bad komen weent ze, moet ze iets doen daar gaan we. Krijgt ze iets niet weent ze. Komt er een kind tegen haar of pak het iets van haar vast weent ze. verbieden we haar iets of verplichten we haar iets weent ze.
Ik denkt dat er al zullen zijn die het erg vervelend vinden om dit te lezen, maar bedenk eens dat je een kind hebt die zes is en pakweg twintig keer op een dag zit te wenen om niets.
Ik weet niet hoe dit op te lossen en hoop op dit forum ergens een antwoord te vinden.
Of moest er iemand een site weten waar ik advies kan vinden van een kinderpsygoloog. Altijd welkom.
bedankt alvast om mijn bericht te lezen
Laatste berichten
-
23:12
speciale rel. theorie 10
-
22:57
Straatklok loopt 5 minuten voor 11
-
22:57
wig 6
-
22:36
Gravity and gravitation 4
-
22:24
[scheikunde] vraag Chemie - wat is de oplossing? 10
-
19:47
Bruine vlekken op treinaanwijzerbord 10
-
19:44
Vogels in de stad zijn goede klussers 2
-
19:12
Rood laserlicht 3
-
17:30
Herleiden afmetingen vanaf een foto 21
-
16:34
[wiskunde] Prijs Product per KG; Alternatief Inzicht 3
-
13:57
do-re-mi-fa-so vliegtuigen 9
-
13:16
geen minkowski-ruimte toch? Doe ik dit nou fout? 17
-
13:12
[natuurkunde] kroon van koning op Syracuse 10
-
10:15
2013 – Augustus Vraag 3 3
-
24 apr
Vraag 2009 Juli Vraag 5 5
-
24 apr
positie 2
-
24 apr
Schroefdraad berekening 8
-
24 apr
[scheikunde] Kan chloorgas de geleiding van elektriciteit belemmeren? 9
-
23 apr
Weerfrustratie 9
-
23 apr
Kunnen quantum Zonnecellen 190% quantum efficiënt zijn 3
Nieuwsberichten
-
04 mar
Een nieuw soort magnetisme: altermagnetisme
-
31 okt
AI kan via stem diabetes vaststellen 11
-
21 okt
Einstein krijgt wéér gelijk 45
-
07 feb
witter dan wit 20
-
19 jun
irrigatie en de aardas
Huilend kind
Moderator: Rhiannon
-
- Berichten: 4.810
Re: Huilend kind
Negeren lijkt me niet echt de beste oplossing, het kind vraagt waarschijnlijk zo om aandacht of wil zich baas stellen over bepaalde zaken (het 2de lijkt me in jouw geval het beste)Negeer het gewoon!
Is het zo dat het kind niet echt een vast schema heeft van zaken die gebeuren thuis ? Bv onregelmatige slaapuren, eet uren, ...
Ik denk dat een beetje meer discipline bij het kind heel wat kan oplossen, al kan je dat moeilijk vanachter een pc zien wat er misloopt
Nog een tip is mss het kind over alles informeren wat er gaat gebeuren, bv als het uit z'n bad moet 5 minuutjes op voorhand gaan zeggen dat het er uit moet en er niet plots uithalen ... Ook bij het slapen enzo hetzelfde toepassen. Als het iets moet delen met anderen dat ook zeggen. Bv dat kindje wil daar ook eens mee spelen, mag dat kindje dat nu ook eens hebben ...
Zijn enkele tips die het wenen mss achterwege kunnen laten
-
- Berichten: 718
Re: Huilend kind
Aandacht geven aan je kind om deze redenen wordt negatieve aandacht geven genoemd (en er om vragen heet negatieve aandacht vragen). Dat kan in een bepaalde periode onstaan doordat je het bijvoorbeeld te druk hebt met iets anders (bijvoorbeeld een ander kind). Bestaat zo'n patroon eenmaal dan versterkt het zich doorgaans doordat het kind zoveel negatieve aandacht gaat vragen dat je niet meer aan positieve aandacht toekomt. Dat is ook gelijk de oplossing in de meeste gevallen: probeer aandacht aan haar te besteden op een moment dat ze niet huilt maar bijvoorbeeld leuk aan het spelen is terwijl je neutraal reageert op de momenten waarop ze negatieve aandacht vraagt. Dat is niet zo eenvoudig als het klinkt.
-
- Berichten: 321
Re: Huilend kind
Heeft het huilen nut? En weet je wanneer het is begonnen? Het kan namelijk zo zijn dat je dochter op een gegeven moment heeft 'geleerd' (tussen aanhalingstekens, omdat ze zich hier niet van bewust hoeft te zijn) dat het gunstig is om te huilen, dat ze dan gedaan krijgt wat ze wil. Het huilen wordt als het ware beloond.
Dit kun je oplossen door inderdaad het huilen te negeren en wenselijker gedrag te belonen. Ik zou daarin wel heel duidelijk zijn. Dus de eerste keer aangeven waarom je niet op het gehuil reageert. Probeer niet boos of geïrriteerd te reageren, maar rustig te zeggen dat je niet reageert wanneer ze huilt, maar dat ze duidelijk moet aangeven wat er aan de hand is of wat ze wil. En de eerste paar keer dat ze reageert zoals jij het graag ziet, kun je dit het beste extra belonen. Dus niet alleen geven waar ze om gevraagd heeft, maar ook zeggen dat je het zo goed vindt van haar dat ze op die manier iets duidelijk maakt in plaats van te gaan huilen. Je hoeft haar natuurlijk niet altijd haar zin te geven wanneer ze netjes ergens om vraagt, maar zeg haar dan wel dat je het goed vindt dat ze het zo netjes vraagt, maar dat ze niet krijgt waar ze om vraagt, omdat... Als ze dan begint te huilen, moet je niet van gedachten veranderen! In het begin kan dit heel moeilijk voor haar zijn. Doordat het huilen altijd zo effectief is geweest, heeft ze misschien nog niet goed andere methoden ontwikkeld, maar kinderen leren gelukkig snel.
Als je hier na enkele maanden nog geen enkel effect van ziet, kan er misschien iets anders aan de hand zijn. Misschien zit haar iets dwars of misschien heeft ze onvoldoende cognitieve vaardigheden om op een andere manier iets aan te geven.
Dit kun je oplossen door inderdaad het huilen te negeren en wenselijker gedrag te belonen. Ik zou daarin wel heel duidelijk zijn. Dus de eerste keer aangeven waarom je niet op het gehuil reageert. Probeer niet boos of geïrriteerd te reageren, maar rustig te zeggen dat je niet reageert wanneer ze huilt, maar dat ze duidelijk moet aangeven wat er aan de hand is of wat ze wil. En de eerste paar keer dat ze reageert zoals jij het graag ziet, kun je dit het beste extra belonen. Dus niet alleen geven waar ze om gevraagd heeft, maar ook zeggen dat je het zo goed vindt van haar dat ze op die manier iets duidelijk maakt in plaats van te gaan huilen. Je hoeft haar natuurlijk niet altijd haar zin te geven wanneer ze netjes ergens om vraagt, maar zeg haar dan wel dat je het goed vindt dat ze het zo netjes vraagt, maar dat ze niet krijgt waar ze om vraagt, omdat... Als ze dan begint te huilen, moet je niet van gedachten veranderen! In het begin kan dit heel moeilijk voor haar zijn. Doordat het huilen altijd zo effectief is geweest, heeft ze misschien nog niet goed andere methoden ontwikkeld, maar kinderen leren gelukkig snel.
Als je hier na enkele maanden nog geen enkel effect van ziet, kan er misschien iets anders aan de hand zijn. Misschien zit haar iets dwars of misschien heeft ze onvoldoende cognitieve vaardigheden om op een andere manier iets aan te geven.
'I may be wrong and you may be right, and by an effort, we may get nearer to the truth'
K.R. Popper
K.R. Popper
-
- Berichten: 4.810
Re: Huilend kind
Ga niet zo een domme posts maken, want zoiets tegen een kind zeggen heeft meestal niet gewenste effect, en je kinderen intimideren al even min ...Zeg gewoon: "Stop met huilen of je krijgt een pak rammel!"
Btw, wist je dat je een kind niet meer mag slagen
Re: Huilend kind
ten eerste ik sla mijn kinderen nooit. Als mijn vrouw mijn kind zou slaan kan ze van mij (buiten het bijzijn van mijn kinderen) hetzelfde krijgen. Dat is gelukkig nog nooit gebeurd. Ik haat geweld tegenover kinderen. Is dat nu lichamelijk of verbaal. Ik kan mijn kinderen meer tot orde roepen door op dezelfde toon maar kordaat duidelijk te maken dat iets niet kan. Dus ik kan er niet bij dat iemand zegt geef ze een pak rammel en je bent er van af. Dat helpt mij niet.
Wat dat negeren beterft, hebben we dat al geprobeerd. Mijn vrouw kan er niet tegen als ze zo is en kan dat moeilijk negeren. Ook als ze in het openbaar zo van die kuren heef kan je dat moeilijk negeren. Maar w hebben dat een tijd gedaan. Mijn vrouw heeft drie weken lang als ze zo was haar genegeerd en bij haar moeder gegaan (die wonen naast ons) door het feit dat ze het noiet aan kan. Ik kan dat wel aan en heb dat ook drie weken lang geprobeerd, zonder resultaat.
We geven onze kinderen altijd positieve aandacht. Ik wil daarmee zeggen dat ik het positieve beloon met aandacht en het negatieve bestraf met afzondering in de zin van hen op een plaats te zetten waar ze ons nog zien maar waar er niets te beleven valt.
Als ze dan in de hoek staat vraag ik hen waarvoor ze in de hoek staan. Zodanig dat ze er van bewust zijn waarom ze daar staan. Ik heb haar al duizend keer uitleg gegeven waarom iets niet of wel kan en ze neemt dat dan ook aan. Ze heeft zelf ook het besef dat ze veel weent en is dan ook fier als ze eens niet geweent heeft. Op dat moment geef ik haar een compliment en is ze in de zevende hemel omdat ze flink is geweest. Maar een half uur daarna is ze dat weer vergeten en weent ze weer om een niets. Mijn vrouw is erg nerveus en mischien is dat de rede waarom ona zo is. Ik weet het niet maar als ik tijdens het verlof samen ben met hen vlot dat allemaal veel beter.
Wat dat negeren beterft, hebben we dat al geprobeerd. Mijn vrouw kan er niet tegen als ze zo is en kan dat moeilijk negeren. Ook als ze in het openbaar zo van die kuren heef kan je dat moeilijk negeren. Maar w hebben dat een tijd gedaan. Mijn vrouw heeft drie weken lang als ze zo was haar genegeerd en bij haar moeder gegaan (die wonen naast ons) door het feit dat ze het noiet aan kan. Ik kan dat wel aan en heb dat ook drie weken lang geprobeerd, zonder resultaat.
We geven onze kinderen altijd positieve aandacht. Ik wil daarmee zeggen dat ik het positieve beloon met aandacht en het negatieve bestraf met afzondering in de zin van hen op een plaats te zetten waar ze ons nog zien maar waar er niets te beleven valt.
Als ze dan in de hoek staat vraag ik hen waarvoor ze in de hoek staan. Zodanig dat ze er van bewust zijn waarom ze daar staan. Ik heb haar al duizend keer uitleg gegeven waarom iets niet of wel kan en ze neemt dat dan ook aan. Ze heeft zelf ook het besef dat ze veel weent en is dan ook fier als ze eens niet geweent heeft. Op dat moment geef ik haar een compliment en is ze in de zevende hemel omdat ze flink is geweest. Maar een half uur daarna is ze dat weer vergeten en weent ze weer om een niets. Mijn vrouw is erg nerveus en mischien is dat de rede waarom ona zo is. Ik weet het niet maar als ik tijdens het verlof samen ben met hen vlot dat allemaal veel beter.
-
- Berichten: 4.810
Re: Huilend kind
Mss heeft ze wel van iets schrik/maakt ze zich om iets zorgen/is ze door iets getraumatiseerd waardoor ze een overreactie gaat geven op normale zaken ... Dit kan komen omdat je vrouw mss vaak gestressed is. M'n ma kan soms ook heel gestressed lopen doen en daar loop ik ook vaak de muren van op ...
Als je er echt niet uitkomt lijkt het beste wat je kan doen volgens mij hulp vragen bij een of andere instantie .. mss heeft ze wel een tekort aan zelf vertrouwen ofzo ...
Btw, Goed dat je tegen zowel het psychisch als fysisch pijnigen van het kind bent, houden zo
Als je er echt niet uitkomt lijkt het beste wat je kan doen volgens mij hulp vragen bij een of andere instantie .. mss heeft ze wel een tekort aan zelf vertrouwen ofzo ...
Btw, Goed dat je tegen zowel het psychisch als fysisch pijnigen van het kind bent, houden zo
-
- Berichten: 321
Re: Huilend kind
Uit jouw verhaal maak ik op dat het huilen geen duidelijke functie heeft en dus ook niet is af te leren door op het juiste moment de juiste beloning te geven. Hoewel je wel aangeeft dit maar drie weken te hebben geprobeerd en jullie hier ook niet consequent in konden zijn, doordat jouw vrouw het erg moeilijk vond om te doen (wat natuurlijk ook erg moeilijk is).
Het is inderdaad zo dat kinderen heel goed aanvoelen wat hun ouders voelen. Ze zullen dan echter niet begrijpen waarom ze zich zo voelen, waardoor ze dit ook niet kunnen vertellen. Het lijkt erop dat niet Ona, maar jouw vrouw niet lekker in haar vel zit en dat Ona dit aanvoelt. Wanneer dit het geval is, zal het met Ona beter gaan, zodra het met jouw vrouw beter gaat. Weten jullie waar de nervositeit van haar vandaan komt? Is het misschien een goed idee dat zij hier iets aan gaat doen?
Het is inderdaad zo dat kinderen heel goed aanvoelen wat hun ouders voelen. Ze zullen dan echter niet begrijpen waarom ze zich zo voelen, waardoor ze dit ook niet kunnen vertellen. Het lijkt erop dat niet Ona, maar jouw vrouw niet lekker in haar vel zit en dat Ona dit aanvoelt. Wanneer dit het geval is, zal het met Ona beter gaan, zodra het met jouw vrouw beter gaat. Weten jullie waar de nervositeit van haar vandaan komt? Is het misschien een goed idee dat zij hier iets aan gaat doen?
'I may be wrong and you may be right, and by an effort, we may get nearer to the truth'
K.R. Popper
K.R. Popper
-
- Berichten: 778
Re: Huilend kind
1) Negeren is een oplossing, het wenen kan een oplossing zijn om aandacht te krijgen (heeft te maken met 'positieve en negatieve bekrachtiging)den berre schreef:hallo,
Ben nieuw op dit forum dus stuur mij een beetje bij indien nodig.
Ik zit al geruime tijd met een probleem. Ik heb twee dochters, de jongste is vijf en de oudste zes. Het zijn echt schatten van kinderen maar ik ben ten einde raad met de oudste.
Mijn oudste dochter zit om het kleinste te wenen, en dat de ganse dag door. Terwijl de andere kinderen tegen een schrammetje kunnen weent zij al als er een vlieg op haar arm zit. Moet ze uit bad komen weent ze, moet ze iets doen daar gaan we. Krijgt ze iets niet weent ze. Komt er een kind tegen haar of pak het iets van haar vast weent ze. verbieden we haar iets of verplichten we haar iets weent ze.
Ik denkt dat er al zullen zijn die het erg vervelend vinden om dit te lezen, maar bedenk eens dat je een kind hebt die zes is en pakweg twintig keer op een dag zit te wenen om niets.
Ik weet niet hoe dit op te lossen en hoop op dit forum ergens een antwoord te vinden.
Of moest er iemand een site weten waar ik advies kan vinden van een kinderpsygoloog. Altijd welkom.
bedankt alvast om mijn bericht te lezen
2) Uitleg verschaffen; als er een vlieg zit op haar arm, zeg dan dat het niet nodig is om te wenen omdat vliegen dieren zijn die mensen niet kunnen pijn doen. (Je schaft haar een zekere rationaliteit mee)
An diesem Beispiel sehen Sie, meine Damen und Herren, dass Politiker, die die Nase vorn haben, Intellektuelle ins Schlepptau nehmen können
-
- Berichten: 4.810
Re: Huilend kind
Negeren lijkt me enkel goed als zoiets slechts sporadisch gebeurt, als het vaak gebeurt is negeren volgens mij echt geen goede zaak ...
-
- Berichten: 321
Re: Huilend kind
Juist als het sporadisch gebeurt, moet je het niet negeren, maar kijken wat er aan de hand is. Als het huilen heel veel voorkomt en niet in verhouding staat tot de ervaringen die een kind op dat moment heeft, moet het worden afgeleerd door het te negeren. Met negeren bedoel ik dan niet weglopen zonder uitleg te geven waarom je dat doet. Dat snapt een kind niet. Wat dat aangaat zou een volwassene dat ook niet snappen. Met negeren bedoel ik dat het geen (positief of negatief) gevolg moet hebben. Het moet geen nut hebben. Raak niet in paniek, raak niet geïrriteerd, wordt niet boos, ga niet betuttelen en ga niet van alles proberen om het huilen te stoppen. Zeg rustig dat het geen zin heeft om te huilen en dat ze moet proberen te vertellen wat er aan de hand is.
Hoewel het in de hoek zetten een veel gebruikte methode is, is het geen logisch gevolg van wat een kind verkeerd heeft gedaan. Als ik in de hoek wordt gezet omdat ik huil, zou ik daar ook niets van begrijpen. Ik zou dan echt niet leren dat het niet nodig is om te huilen. Ik zou dan leren dat papa het vervelend vindt dat ik huil en eigenlijk nog verdrietiger worden, omdat ik niet wil dat papa mij vervelend vindt. Het is, denk ik, belangrijk om duidelijk te zijn. Een kind leren wat het logische gevolg van haar gedrag is. Als een kind dit nog niet weet en dan ook nog eens de nervositeit van moeder overneemt, is het niet zo gek dat ze snel huilt.
Ik realiseer me dat ik me hier op glad ijs begeef en ik verwacht ook reacties als: Heb jij kinderen? of: Wie ben jij om te beweren dat ik het niet goed doe? Maar dit is het beste, goedbedoelde advies dat ik kan geven.
Hoewel het in de hoek zetten een veel gebruikte methode is, is het geen logisch gevolg van wat een kind verkeerd heeft gedaan. Als ik in de hoek wordt gezet omdat ik huil, zou ik daar ook niets van begrijpen. Ik zou dan echt niet leren dat het niet nodig is om te huilen. Ik zou dan leren dat papa het vervelend vindt dat ik huil en eigenlijk nog verdrietiger worden, omdat ik niet wil dat papa mij vervelend vindt. Het is, denk ik, belangrijk om duidelijk te zijn. Een kind leren wat het logische gevolg van haar gedrag is. Als een kind dit nog niet weet en dan ook nog eens de nervositeit van moeder overneemt, is het niet zo gek dat ze snel huilt.
Ik realiseer me dat ik me hier op glad ijs begeef en ik verwacht ook reacties als: Heb jij kinderen? of: Wie ben jij om te beweren dat ik het niet goed doe? Maar dit is het beste, goedbedoelde advies dat ik kan geven.
'I may be wrong and you may be right, and by an effort, we may get nearer to the truth'
K.R. Popper
K.R. Popper
-
- Berichten: 778
Re: Huilend kind
Negeren lijkt me enkel goed als zoiets slechts sporadisch gebeurt, als het vaak gebeurt is negeren volgens mij echt geen goede zaak ...
Daar ben je dan fout in, vind ik.
(zie ook de bovenste posts van ConocimientA en zoek positieve en negatieve bekrachtiging)
An diesem Beispiel sehen Sie, meine Damen und Herren, dass Politiker, die die Nase vorn haben, Intellektuelle ins Schlepptau nehmen können
Re: Huilend kind
Met andere woorden jullie komen er niet uit. En als jullie er niet uitkomen waar moet ik dan beginnen. De ene geeft raad om het et negeren terwijl de andre juist het tegenovergestelde doet. Kan allemaal niet goed meer volgen hoor.
In het opvoeden van mijn kinderen ben ik altijd al heel kalm geweest. Maar aan de andere kant ben ik ook erg streng (denk ik toch). Ik kan het bv niet hebben dat een kind als we ergens op bezoek gaan niet naar me luisterd. En ik ga er niet op beginnen roepen of ik zal ze ook geen lap geven of zo maar gewoon duidelijk maken dat ik dat soort van gedrag niet past. Enerzijds door het te zeggen op een kordate manier zonder te roepen en anderzijds door hen aan te staren op een boze manier.
Het beste voorbeeld kan ik terug vinden bij mijn ouders. Wanneer wij ergens gingen en mijn vader was niet akkoord met wat we deden, dan moest hij enkel zijn ogen eens op ons richten en we wisten hoe laat het was.
Wat mijn vrouw haar nerveus gedrag betreft is het inderdaat zo dat wanneer de kinderen enkel bij mij zijn ze veel rustiger zijn en bij haar veel actiever.
Mischien kan dat een oorzaak zijn, dat het verschil in nervositeit te groot is. Ik ben erg kalm en mijn vrouw is erg nerveus. Ik had meer gehoopt de fout bij mij te vinden dan kon ik er beter meer om.
Het zal met de jaren wel beteren zeker? Als jullie er niet uitkomen zal ik zelf nog eens alle mogelijkheden moeten proberen.
Alvast bedankt voor de moeite en de reactie's
En als niets nog helpt gaan we allen samen naar een kinderpsygoloog.
In het opvoeden van mijn kinderen ben ik altijd al heel kalm geweest. Maar aan de andere kant ben ik ook erg streng (denk ik toch). Ik kan het bv niet hebben dat een kind als we ergens op bezoek gaan niet naar me luisterd. En ik ga er niet op beginnen roepen of ik zal ze ook geen lap geven of zo maar gewoon duidelijk maken dat ik dat soort van gedrag niet past. Enerzijds door het te zeggen op een kordate manier zonder te roepen en anderzijds door hen aan te staren op een boze manier.
Het beste voorbeeld kan ik terug vinden bij mijn ouders. Wanneer wij ergens gingen en mijn vader was niet akkoord met wat we deden, dan moest hij enkel zijn ogen eens op ons richten en we wisten hoe laat het was.
Wat mijn vrouw haar nerveus gedrag betreft is het inderdaat zo dat wanneer de kinderen enkel bij mij zijn ze veel rustiger zijn en bij haar veel actiever.
Mischien kan dat een oorzaak zijn, dat het verschil in nervositeit te groot is. Ik ben erg kalm en mijn vrouw is erg nerveus. Ik had meer gehoopt de fout bij mij te vinden dan kon ik er beter meer om.
Het zal met de jaren wel beteren zeker? Als jullie er niet uitkomen zal ik zelf nog eens alle mogelijkheden moeten proberen.
Alvast bedankt voor de moeite en de reactie's
En als niets nog helpt gaan we allen samen naar een kinderpsygoloog.
-
- Berichten: 718
Re: Huilend kind
Misschien is dit ook wel niet het juiste forum voor dit soort problemen en kun je je licht beteropsteken op het forum van psychologie.nu. Misschien dat daar ervaringsdeskundigen rondlopen (daar heb je toch doorgaans het meeste aan). Wat is eigenlijk de mening van je vrouw want daar hoor ik je niet over?
