Invasie ecologie: oordelen als norm in het onderzoek?

Moderator: ArcherBarry

Reageer
Berichten: 1

Invasie ecologie: oordelen als norm in het onderzoek?

Beste mensen,

Ik ben goed bekend met wetenschap uit verschillende wetenschapstakken en sinds kort heb ik me verdiept in de Invasie Ecologie. Ik zal jullie de voorgeschiedenis besparen. Bij het lezen van onderzoek, en dan bedoel ik met nadruk niet uit populair wetenschappelijke hoek of kranten, valt me op dat men zeer bevooroordeelt lijkt. Dat men constant een waardeoordeel velen ove rhe tonderzoeksonderwerp, de nieuwe plant/diersoort. Ik heb ernstig mijn twijfels bij de objectiviteit en waarheidsgetrouwheid van onderzoekers die hun studieonderwerp zo omschrijven. De afkeer doet me denken aan de xenofobie binnen extreemrechtste gemeenschappen richting buitenlanders.

Wat voorbeelden (in het Engels) van hoe men het onderzoeksonderwerp omschrijft (uitheemse soorten in hun nieuwe leefomgeving): invasive, alien, plague, foreign, aggressive, catastrophic, insidious, destructive, assaulting and flooding etcetc.

In briefwisselingen onderling in wetenschapsmagazines lees ik dat een groep invasie ecologen ook meent dat zij en soms alleen zij de politiek zouden moeten inlichten over de te nemen stappen. Uit hoofde van hun functie...Alsof hun invalshoek de invalshoek is en moet zijn. Alsof het constateren van een enorme areaalsuitbreiding ten koste van inheemse soort op de automaat volgt dat je deze moet uitroeien. Hoe zit dat met ethiek?

Als ik klimaatonderzoek lees, waar wetenschappers mogelijk een even stevige morele verplichting kunnen voelen om 'm niet alleen te onderzoeken maar ook te voorkomen, ontbreekt deze component in het onderzoek nagenoeg volledig. Dat de noorpool smelt wordt aangegeven in een mate van versnelling en een verwachting wanneer deze weg is, maar niet dat het verschrikkelijk, dramatisch, onwenselijk, desastreus etc is en daarom voorkomen moet worden. Dat kan wel in een interview oid, waarbij je aangeeft dat dit je mening is vind ik.

Vinden jullie dat waardeoordelen en gecodeerd taalgebruik ("agressieve verspreiding" in plaats van een "snelle verspreiding", agressief geeft de versrpeiding op zich een negatieve lading mee, deze is dus slecht terwijl "slecht" altijd een persoonlijke invulling zal zijn en dus geen wetenshcapelijk feit) passen in wetenschappelijke stukken, bijvoorbeeld invasie ecologie?

Ik vind zelf duidelijk van niet. Omdat het heel persoonlijk is wat je goed en slecht vind. Als je zegt dat de verspreiding van een soort die zich sterk voortplant in een nieuwe habitat, slecht is dan stel je iets vast als feit, terwijl het een mening is. Als ik het een prachtige soort vind, dan vind ik die verspreiding prima. Je kunt wel melden dat een soort nieuw is en zich in een relatief korte tijd over en gebied heeft verspreid. Misschien zelfs wel dat er een verband lijkt te zijn met de teruggang van andere soorten. Maar niet dat dit goed of slecht is.

Maar goed: benieuwd naar jullie mening.

Alvast bedankt!

Gebruikersavatar
Berichten: 125

Re: Invasie ecologie: oordelen als norm in het onderzoek?

Gov Pavlicek schreef:Beste mensen,

Ik ben goed bekend met wetenschap uit verschillende wetenschapstakken en sinds kort heb ik me verdiept in de Invasie Ecologie. Ik zal jullie de voorgeschiedenis besparen. Bij het lezen van onderzoek, en dan bedoel ik met nadruk niet uit populair wetenschappelijke hoek of kranten, valt me op dat men zeer bevooroordeelt lijkt. Dat men constant een waardeoordeel velen ove rhe tonderzoeksonderwerp, de nieuwe plant/diersoort. Ik heb ernstig mijn twijfels bij de objectiviteit en waarheidsgetrouwheid van onderzoekers die hun studieonderwerp zo omschrijven. De afkeer doet me denken aan de xenofobie binnen extreemrechtste gemeenschappen richting buitenlanders.

Wat voorbeelden (in het Engels) van hoe men het onderzoeksonderwerp omschrijft (uitheemse soorten in hun nieuwe leefomgeving): invasive, alien, plague, foreign, aggressive, catastrophic, insidious, destructive, assaulting and flooding etcetc.

In briefwisselingen onderling in wetenschapsmagazines lees ik dat een groep invasie ecologen ook meent dat zij en soms alleen zij de politiek zouden moeten inlichten over de te nemen stappen. Uit hoofde van hun functie...Alsof hun invalshoek de invalshoek is en moet zijn. Alsof het constateren van een enorme areaalsuitbreiding ten koste van inheemse soort op de automaat volgt dat je deze moet uitroeien. Hoe zit dat met ethiek?

Als ik klimaatonderzoek lees, waar wetenschappers mogelijk een even stevige morele verplichting kunnen voelen om 'm niet alleen te onderzoeken maar ook te voorkomen, ontbreekt deze component in het onderzoek nagenoeg volledig. Dat de noorpool smelt wordt aangegeven in een mate van versnelling en een verwachting wanneer deze weg is, maar niet dat het verschrikkelijk, dramatisch, onwenselijk, desastreus etc is en daarom voorkomen moet worden. Dat kan wel in een interview oid, waarbij je aangeeft dat dit je mening is vind ik.

Vinden jullie dat waardeoordelen en gecodeerd taalgebruik ("agressieve verspreiding" in plaats van een "snelle verspreiding", agressief geeft de versrpeiding op zich een negatieve lading mee, deze is dus slecht terwijl "slecht" altijd een persoonlijke invulling zal zijn en dus geen wetenshcapelijk feit) passen in wetenschappelijke stukken, bijvoorbeeld invasie ecologie?

Ik vind zelf duidelijk van niet. Omdat het heel persoonlijk is wat je goed en slecht vind. Als je zegt dat de verspreiding van een soort die zich sterk voortplant in een nieuwe habitat, slecht is dan stel je iets vast als feit, terwijl het een mening is. Als ik het een prachtige soort vind, dan vind ik die verspreiding prima. Je kunt wel melden dat een soort nieuw is en zich in een relatief korte tijd over en gebied heeft verspreid. Misschien zelfs wel dat er een verband lijkt te zijn met de teruggang van andere soorten. Maar niet dat dit goed of slecht is.

Maar goed: benieuwd naar jullie mening.

Alvast bedankt!
Je moet het ruim genoeg bekijken. Als er voor een organisme een ' snelle verspreiding' opgemerkt wordt, dan wordt dit wel meestal al een paar jaar opgevolgd. In een periode van tien jaar kan een bepaalde hoeveelheid organismen verspreid zijn. Maar dan vijf jaar later ( 15 jaar in totaal inmiddels) zien we dat het aantal al identiek is als bij die tien jaar. In vijf jaar tijd is de snelheid van verspreiding van hetzelfde aantal organismen dus verdubbelt. Dubbel zo snel is dezelfde hoeveelheid organismen verspreid.

Wat ik hiermee wil zeggen is dat subjectieve termen soms door meerdere mensen wel gestaafd kan worden.

Als er inderdaad een nieuw organisme wordt gevonden, dan kan het meestal wel eens subjectief onthaald worden maar na verloop van tijd met de nieuwe inzichten zal dit toch wat op de achtergrond belanden.

De meeste subjectieve opmerkingen kunnen toch wel door velen gestaafd worden om wille van een duidelijk patroon in metingen of zelfs in grafieken.

Alst laatste wil ik nog meegeven dat subjectiviteit niet altijd een eigen mening is. De manier hoe u dit vorige aanhaalt wijst op sensibilisering van de mensen. De woorden worden gebruikt om de mensen te raken met de omstandigheden omdat het de mensen ook aangaat! Als de noordpool smelt, door de mensen, dan moeten ook de mensen er van weten want anders komen ze in de problemen. Dus vergis u niet in subjectiviteit is enkel eigen mening, het wordt gebruikt om mensen er gevoelig mee te maken, te sensibiliseren noemen we dit, en tegelijk ook te informeren!
Mijn Geest. Dat is, de kennis van mijn zin en wil

Berichten: 389

Re: Invasie ecologie: oordelen als norm in het onderzoek?

ik denk dat je het niet zo moet aanvoelen als tendensieus taalgebruik als het in de body van een wetenschappelijk artikel staat. Een agressieve verspreiding lijkt mij eerder een verspreiding die ander soorten in verdrukking brengt. Een snelle verspreiding gaat dan eerder over een tijdsspanne.

Vergelijk als voorbeeld:

Stromatolieten konden zich tijdens het Proterozoicum snel verspreiden, daar er nog geen predatoren bestonden die de zeeën afgraasden.

ten opzichte van:

De agapad (een of andere giftige kikker die australie overspoeld) verspreidt zich agressief naar de noordkust van het continent.

En zo kunnen die op het eerste zicht tendensieuze woorden, toch wel een nuanceverschil aanbrengen dat louter het woord snel niet kan.

Reageer