Fluvoxamine-maleaat lijkt de balans tussen de neurotransmitters-oa.serotonine en noradrenaline- aardig op de rit te krijgen.De mens is een grote chemische fabriek en als het sturingssysteem een geringe storing krijgt slaat de zaak op hol.
Dat klopt: denken is chemie in de hersenen en omgekeerd, chemie in de hersenen is ook denken. Alleen is nog te weinig bekend over die chemie. Het is duidelijk dat Serotonine en Noradrenaline niet dé neurotransmitters zijn die gelinkt moeten worden met depressie. Er spelen ook andere en waarschijnlijk veel belangrijker factoren, waarover nu nog veel te weinig bekend is. Zo wordt ook de link gelegd met een verstoorde
HPA-as (hypothalamo-hypofysaire bijnieras) en haar stresshormonen Cortisol en Adrenaline. Of met
BDNF. Antidepressiva hebben hier mogelijks wel een beperkte invloed op. Maar er is nog te weinig bekend over de link van die mechanismen en depressie, waardoor specifieke medicatie die daarop werken, nog niet mogelijk zijn.
Bovendien spelen er waarschijnlijk nog andere, tot nu toe onbekende, factoren een rol.
Psychiatrie helpt maar beperkt en door de stress-maatschappij heeft deze tak van geneeskunde het overstelpend druk en per patient heel weinig tijd en ik krijg al gauw de indruk dat het tegenwoordig toch uitstel van executie is.
Er wordt inderdaad teveel gewerkt op het
individu (en hoe hij de gebeurtenissen rondom hem interpreteert) en te weinig om de
stressfactoren zelf. Of, anders uitgedrukt, teveel op de gevolgen van stress en te weinig op de oorzaak ervan.
Al is het wel zo dat het individu die oorzaken wel vaker
gedeeltelijk zelf kan beïnvloeden. Bijvoorbeeld door z'n milieu zodanig te selecteren dat er een aantal stressfactoren wegvallen. Zo kan iemand die bv. een job uitoefent die hem niet ligt en hem teveel stress bezorgt, er uiteindelijk wel voor kiezen om van job te veranderen, ev. zelfs wat bijscholing te volgen, om dan tenslotte een job uit te kiezen die hem wél ligt en waar hij zich veel beter bij voelt. Dit betekent helemaal niet dat dit een makkelijke beslissing is, vaak vraagt het heel wat moed en doorzettingsvermogen van die persoon. Maar het kan vaak wél (
niet steeds!). En met de nodige steun of begeleiding van buitenaf, slagen heel wat mensen er ook in om dat te doen.
Nu, het is en blijft inderdaad een feit dat sowieso de druk die op het individu wordt gelegd door het werk of ev. door andere factoren, vaak gewoonweg te hoog
is.
Dido
Ik ben niet jong genoeg om alles te weten...
-Oscar Wilde-