Wetenschapsforum

Replicators kennen we tegenwoordig in alle vormen en soorten: leven (obviously), virussen (biologisch als digitaal), computerprogramma's, 3d-printers (nog niet helemaal, maar dat komt nog), memes, temes, enz.

Een interessante theorie is dat het ontstaan van het leven hier ook mee verwant is. In een universum zonder beloning is voortplanting (lees: replicatie) de beloning. Na het ontstaan van replicatie pikt Darwin op en evolueert deze de replicator verder om hem beter en beter aangepast te maken aan zijn omgeving.

Een vraag waar ik nu een eindje mee worstel is wat de voorwaarden zijn om zoiets mogelijk te maken?

Een eerste idee is dat een replicator een kopie van zichzelf moet kunnen maken. Nu zijn er diersoorten bekend die dit niet kunnen, maar ze kunnen wel een ander organisme maken, die ook niet zichzelf kan maken, maar wel weer een organisme van de eerste soort. Zo heb je dan in opeenvolgende generaties soort 1->2->1->2. Dit zijn dus ook replicatoren, maar ze maken geen kopie van zichzelf.

Een ander idee is dat een replicator een blauwdruk van zichzelf moet hebben, zeg maar een plan om zichzelf te bouwen. Nu gaat dit zeker op voor de meeste biologische replicatoren, maar voor bijvoorbeeld memes ligt dat een stuk moeilijker.

En wat zijn de voorwaarden van zo'n universum om replicators te kunnen bevatten? Wat is er gemeenschappelijk aan het internet, the game of life en onze planeet, dat ze allen replicatoren (kunnen) bevatten, maar de zon en wiskunde bijvoorbeeld niet? Wat zouden de voorwaarden kunnen zijn, om replicatoren te kunnen hebben?

Zou het mogelijk zijn om een wiskundige 'replicator'-theorie te maken? En wat zouden de nodige axioma's daarvoor zijn?