Algemeen wordt verondersteld dat een bepaalde genetische afwijking bij een specifiek hondenras bij 40% van de teven voorkomt. Om dit te staven worden lukraak 15 teven van het hondenras geselecteerd en men vindt slechts bij 3 teven de genetische afwijking.
A: Kan men, gebaseerd op dit resultaat, de hypothese verwerpen dat de genetische afwijking bij teven van het specifieke hondenras 40% bedraagt ten voordele van de hypothese dat het voorkomen van de genetische afwijking minder frequent is (
= 0,05)?B: Wat is de type II fout als het werkelijke percentage van voorkomen van de genetische afwijking 10% bedraagt?
Ik ben zover gekomen:A:
n=15
= 0,4(15 boven 0) * 0,4^0 * 0,6^15 = 0,00047
(15 boven 1) * 0,4^1 * 0,6^14 = 0,0047
(15 boven 2) * 0,4^2 * 0,6^13 = 0,02194
Als je er nog een waarde neemt zit je boven de 0,05 dus kan je daaruit halen dat het kritieke gebied: X < 3
Maar hoe mag je hier een consequentie aan binden? En er wordt ook gevraagd naar de P-waarde, maar in dit geval zou ik niet weten hoe die omzetting gemaakt moet worden. Volgens het antwoordenboek zou de P-waarde trouwens 0,0905 moeten zijn.....
B:
](*,) = 0,1
(15 boven 0) * 0,1^0 * 0,9^15 = 0,20589
(15 boven 1) * 0,1^1 * 0,9^14 = 0,34315
(15 boven 2) * 0,1^2 * 0,9^13 = 0,26689
Dit is het kritieke gebied uit de vorige vraag met de nieuwe parameter. Volgens mij is de type II fout als 1 van deze waarden voorkomt terwijl de nulhypothese aanvaard wordt. Dus dan zou de kans erop toch de opgetelde kans hiervan moeten zijn(0,81593)? Volgens het antwoordenboek (waar geen uitwerkingen in staan) zou het antwoord 0,184 moeten zijn, wat de uitkomst van 1-0,81593 is. Ik snap deze stap niet zo goed.
Als iemand hier een helder woord over kan spreken.....GRAAG
