Kiezen tussen de waarheid en gelukkig te zijn.

Moderator: Rhiannon

Gebruikersavatar
Berichten: 11.085

Re: Kiezen tussen de waarheid en gelukkig te zijn.

Ik denk dat je verkeerd begrepen hebt waar het mij om ging: ik vond op een paar minuutjes een evolutionair-psychologisch verhaaltje uit waaruit het omgekeerde geconcludeerd kan worden van jouw verhaal. Het grote probleem van evolutiepsychologie is dat er gekeken wordt naar welk gedrag vandaag, in onze maatschappij met alle specifieke eigenheden die haar kenmerken, adaptief is voor bepaalde groepen, en naar wat daar ons "normaal" geacht wordt. Vervolgens wordt daaraan een verhaal gekoppeld dat uitlegt hoe datzelfde (of zeer gelijkaardig) gedrag adaptief was voor onze verre voorouders.

Op basis van de gedragingen die we gekozen hebben, en de interpretatie die we daarvan dan maken, hebben we hier twee tegengestelde verhalen neergezet. Geen van beide verhalen kan empirisch geverifieerd worden, maar ze lijken op het eerste gezicht beide steek te houden, ze vallen te rijmen met ons denken over evolutie en ons denken over gedrag. En daar heb je uiteindelijk de kunstgreep om toegepast dat je ze gaat verzoenen in een stelling die zodanig breed is dat er wetenschappelijk nog weinig zinnigs mee aan te vangen valt.

Mijn insteek is dus: als jij zegt dat we
deze discussie nog een evolutionair tintje kunnen geven.
vind ik dat niet zo'n goed idee. Het lijkt me niet interessant voor het wetenschappelijk (psychologisch) gedeelte van deze discussie, omdat evolutionaire psychologie m.i. slechte wetenschap is. En het lijkt me niet interessant voor het ethisch gedeelte van deze discussie omdat dat alleen maar kan leiden tot "is ought"-problemen (of erger).

Re: Kiezen tussen de waarheid en gelukkig te zijn.

Jammer ik hou van evolutie. Vandaar dat ik een poging deed om de discussie nog enig leven in te blazen. Het was leuk geweest als iemand met een ander wetenschappelijk (maar niet evolutionair) standpunt op de proppen was gekomen. Want ja, het topic ('wat zou jij kiezen') was al enigszins zweverig, van de antwoorden erop vond ik dat persoonlijk ook. Ik ga in elk geval verder lezen over de waarde van depressies want ik beschouwde dat zoals ik zei als ziekte, en ziektes worden door evolutie juist tegengewerkt (bv. resistentie).

Als reactie op jouw standpunt geef ik te denken, datgene wat ik zag op NG, nl. dat mensapen depressief konden worden van onverwachte tegenslagen en dan de wil om te leven verloren. Ik concludeer (zeer onvoorzichtig) daaruit dat de menselijke psychologie wel degelijk raakpunten heeft bij andere diersoorten, en dus een evolutionaire oorsprong heeft. Zolang men het heeft over overleven, strategieen, voortplanting ed., vind ik psychologie niet los staan van evolutie. Ik ben het echter helemaal eens met jouw standpunt, dat moderne en vaak luxueuze psychologische vraagstukken (waar ik overigens helemaal geen kenner van ben) niet mogen worden verklaard met zaken die over overleving gaan.

Dat overdenkend zou ik het ook nog met je eens kunnen zijn dat het feit dat wij de dominante diersoort op aarde zijn, niet per sé komt door onze aanpassing aan de omstandigheden. Het lijkt één op één passend (vergelijk onze situatie met die van de dinosaurus) maar het hoeft niet zo te zijn.

Re: Kiezen tussen de waarheid en gelukkig te zijn.

Het probleem met de discussie is dat de gestelde vraag strikt genomen geen wetenschappelijke vraag is, maar een ethische, levensbeschouwelijke of zelfs religieuze. Ik neem aan dat dit topic daarom ook naar het café verplaatst is.

Wel denk ik dat de evolutie een grote rol heeft gespeeld bij het ontstaan van onze psychische constitutie. De overeenkomsten tussen het gedrag van mensen en apen wijzen daar ook op. Maar ook opvoeding speelt een zeer grote rol. En dat maakt de evolutionaire psychologie zo'n lastig vak. Maar er zijn wel meer zaken die lastig te bestuderen zijn, dat mag geen reden zijn het bestaansrecht van een dergelijke tak van wetenschap te ontkennen.

Echter ook als we betrouwbare evolutionair-psychologische kennis zouden hebben, kan daarmee de oorspronkelijke vraag nog steeds niet beantwoord worden. Uit wat het geval is, kan immers niet worden afgeleid wat het geval zou horen te zijn.

Re: Kiezen tussen de waarheid en gelukkig te zijn.

als je geen zin meer hebt in het leven, dan is dat niet echt goed om te overleven.


Bedoel je verliezen van het doel in het leven? Ik zie mensen niet leven gewoon om te overleven. Er moet altijd een doel zijn.... Zonder doel, is ook er geen evolutie mogelijk...

Re: Kiezen tussen de waarheid en gelukkig te zijn.

Ik hoop dat dit niet het enige is dat je uit mijn bijdragen hebt opgepikt, het is maar een argument in de discussie geweest. Maar goed, om antwoord te geven op je vraag: als je geen zin hebt in het leven, betekent dat dat je jezelf liever dood ziet. Hetgeen niet bijdraagt aan je overlevingskansen.

Maar er is geen doel nodig voor evolutie. Evolutie is als een blinde voetballer die links en rechts tikjes geeft. Als hij teveel tikjes rechts geeft gaat de bal over de zijlijn en wordt hij afgefloten. Maar het kan hem niet schelen of hij de bal in het doel krijgt. Hij weet niet eens dat er een doel staat!

Re: Kiezen tussen de waarheid en gelukkig te zijn.

Ik hoop dat dit niet het enige is dat je uit mijn bijdragen hebt opgepikt
Het is idd niet het enige wat ik van jouw standpunt heb opgepikt, maar wel het enige punt waarmee ik niet echt akkoord bent.
Als je geen zin hebt in het leven, betekent dat dat je jezelf liever dood ziet.
Het is juist, maar leven en bestaan zijn twee verschillende begrippen. Mens kan in het wereld blijven maar niet leven. Maar het is lang niet hetzelfde. Mensen die ''leven om te overleven'' bestaan in grote mate.
Maar er is geen doel nodig voor evolutie. Evolutie is als een blinde voetballer die links en rechts tikjes geeft. Als hij teveel tikjes rechts geeft gaat de bal over de zijlijn en wordt hij afgefloten. Maar het kan hem niet schelen of hij de bal in het doel krijgt. Hij weet niet eens dat er een doel staat!
;) knappe voorbeeld, maar ik verbaas me hoe je zo een simpele voorbeeld voor zo een ruimtelijke begrip als evolutie kan gebruiken.

Als evolutie geen doel heeft, waarvoor bestaat dat het wetenschap? Mensheid besteed zo veel moeite, kosten om nieuwe technologie, medicatie tegen de ziektes, manieren om zich te verpatsen tussen de planeten en enzovoort te ontwikkelen. De mensheid die leeft en niet bestaat heeft wel een doel om beter te worden, om onbekende dingen te ontdekken, bestuderen. Zo een mensheid gaat evolueren. De mensheid die bestaat heeft geen doel en evolueert natuurlijk niet.

Reageer