Werking eb eb vloed

paul v

hallo iedereen,

Een vraagje,zoals jullie wellicht weten worden de getijen van de zee veroorzaakt door de aantrekkingskracht van de maan.

Dit gaat om massa's gewicht aan water die omhoog wordt getrokken.

Nu begrijp ik niet goed,hoe komt het dat de mens daar zo goed als niets van ondervind,of zelfs gewoon een vederlicht pluimpje ,die valt terug op de grond....

Het is mischien een domme vraag,maar waarom wordt dit pluimpje niet naar de maan toegetrokken ?

Mvg

Paul v

JWvdVeer

Het is mischien een domme vraag,maar waarom wordt dit pluimpje niet naar de maan toegetrokken ?

Tja, waarom wordt het water uit de zee niet naar de maan toe getrokken, maar blijft het ondanks de werking van de maan nog steeds een zee?

De kracht van de maan is simpelweg te klein. Daardoor heb je wellicht wel dat de zwaartekracht op dat moment iets minder heftig zou kunnen (al vraag ik me af hoe significant dat is).

jkien

Getijden treden op in grote waterreservoirs, zoals oceanen. Het reservoir moet zo groot zijn dat de maan het water aan de ene kant omlaag drukt (eb) en aan de andere kant omhoog trekt (vloed): eb en vloed zijn twee communicerende vaten. Het drukverschil tussen de communicerende vaten is maximaal als het reservoir zes tijdzones groot is. De Zwarte Zee en de Kaspische Zee zijn minder dan een tijdzone groot, dus eb en vloed zijn er gering (bijna verwaarloosbaar). Een mens -beschouwd als een waterballon- is nog veel kleiner, en de getijden zijn in dat lichaam dus helemaal verwaarloosbaar.

Jan van de Velde

..//.. Nu begrijp ik niet goed,hoe komt het dat de mens daar zo goed als niets van ondervindt, ..//..

Je zou eens kunnen berekenen hoe groot de zwaartekracht ongeveer is die de maan uitoefent op een mensenlichaam van, zeg, 60 kg?

oktagon

De oorzaak zou kunnen liggen in het feit dat de resultante van de massa's Aarde en Maan binnen de ruimte van de Aarde ligt en de resulterende aantrekkingskracht altijd varieert binnen die ruimte eb en vloed van de oceanen veroorzaakt door het positieverschil van 180 graden in de maanstand tov de Aarde.

Nmm. is de Middellandse Zee ook veel minder onderhevig aan eb en vloed,behoudens sterke zeestroom-veranderingen in de straat van Gibraltar met daar minima en maxima langs de kusten nabij Gibraltar ( duikboten ondervonden in WOII veel hinder ervan) en wat de Zwarte Zee aangaat een soortgelijk effect bij de Bosporus.

Math-E-Mad-X

Getijden treden op in grote waterreservoirs, zoals oceanen. Het reservoir moet zo groot zijn dat de maan het water aan de ene kant omlaag drukt (eb) en aan de andere kant omhoog trekt (vloed): eb en vloed zijn twee communicerende vaten. Het drukverschil tussen de communicerende vaten is maximaal als het reservoir zes tijdzones groot is. De Zwarte Zee en de Kaspische Zee zijn minder dan een tijdzone groot, dus eb en vloed zijn er gering (bijna verwaarloosbaar). Een mens -beschouwd als een waterballon- is nog veel kleiner, en de getijden zijn in dat lichaam dus helemaal verwaarloosbaar.

Heel interessant, maar ik snap het nog niet helemaal. Als ik twee veertjes (of wat dan ook) neerleg aan beide kanten van de Atlantische oceaan, is er dan een meetbaar verschil in de hoeveelheid zwaartekracht die op ze wordt uitgeoefend door de maan? (lijkt me niet, toch?)

En als ik die twee veertjes nou vervang door twee waterdruppels, waarom zou je hierop dan wel een verschil meten? Blijkbaar heeft het er iets mee te maken dat deze waterdruppels deel uit maken van een 'groter geheel' (dat wil zeggen: een oceaan).

Gelukkoos

Tja, een veertje in de lucht is onderhevig aan een soort van viscositeit, dat het min of meer, één maakt met de luchtmassa's.

Ik stel me bijvoorbeeld hierbij wel de vraag of de volledigge atmosfeer rond de aarde ook niet beïnvloed wordt door de maanaantrekingskracht.

jkien

Math-E-Mad-X schreef:Heel interessant, maar ik snap het nog niet helemaal. Als ik twee veertjes (of wat dan ook) neerleg aan beide kanten van de Atlantische oceaan, is er dan een meetbaar verschil in de hoeveelheid zwaartekracht die op ze wordt uitgeoefend door de maan? ...

Uiteraard, zo simpel is het. Newton zei het al, en tegenwoordig kan men dat ook aantonen met gevoelige gravimeters. Het verschil in zwaartekrachtsversnelling is in de orde van 2 µm/s². Zie bijvoorbeeld figuur 4 van deze gravimetriestudie

: g_canberra2.png (19.1 KiB) 1735 keer bekeken

Tidal variation of gravitational acceleration, recorded over two weeks at Mount Stromlo, Canberra. Bron: Geoscience Australia.

En als ik die twee veertjes nou vervang door twee waterdruppels, waarom zou je hierop dan wel een verschil meten? Blijkbaar heeft het er iets mee te maken dat deze waterdruppels deel uit maken van een 'groter geheel' (dat wil zeggen: een oceaan).

Ja, en in de natuurkunde wordt dat min of meer hydrostatische 'grotere geheel' aangeduid met de woorden: communicerende vaten.

Jan van de Velde

Heel interessant, maar ik snap het nog niet helemaal. Als ik twee veertjes (of wat dan ook) neerleg aan beide kanten van de Atlantische oceaan, is er dan een meetbaar verschil in de hoeveelheid zwaartekracht die op ze wordt uitgeoefend door de maan? (lijkt me niet, toch?)

toch wel, al doe je dat niet met je keukenweegschaaltje natuurlijk. Of je voor of achter de aarde staat, gezien vanaf de maan, maakt ongeveer 0,0007 % verschil in de totale zwaartekracht (inclusief die van de aarde) die je ondervindt.

als ik die twee veertjes nou vervang door twee waterdruppels, waarom zou je hierop dan wel een verschil meten? Blijkbaar heeft het er iets mee te maken dat deze waterdruppels deel uit maken van een 'groter geheel' (dat wil zeggen: een oceaan).

In zekere zin wel. Als de Atlantische Oceaan tussen Vuurland en Kaap de Goede Hoop dicht zou zijn zou er ook in de Atlantische Oceaan lang niet de getijdenwerking zijn die er nu is, op zijn best wat toevallig resonerend geklots om het maar eens plastisch uit te drukken.

Wat er ruwweg plaatsvindt is dat de twee getijdengolven om de aarde heenreizen door de "Roaring Forties", dwz de band rond de aarde tussen de 40e en 50e zuidelijke breedtegraad waar rondom de aarde vrijwel alleen maar water is. Tussen Zuid-Amerika en Afrika plant die golf zich elke keer noordwaarts voort de Atlantische Oceaan in, verder dus geheel onafhankelijk van de maan, en zorgt in de grillig gevormde Atlantic daarmee voor getijdenpatronen die héél ingewikkeld in elkaar zitten. Het is dus echt niet zo dat als het om bijvoorbeeld in Rotterdam om 12 uur hoogwater is, dat het in London een uur later hoogwater is, hoewel de maan wel ongeveer in dat tempo van Rotterdam naar London 'draait'.

In zo'n rare baai als de Noordzee is het zelfs nog veel gekker:

http://nl.wikipedia.org/wiki/Getijde_(wate...eging)#Noordzee

De getijdenbeweging in de Noordzee wordt veroorzaakt door twee getijdengolven.

De eerste getijdengolf komt langs de oostkust van Schotland en Engeland vanuit de Atlantische Oceaan de Noordzee binnen. Zij wordt omgebogen in het nauwere zuidelijke deel van de Noordzee om zich verder in noordoostelijke richting langs de kust voort te bewegen.

De tweede getijdengolf is van geringere invloed en komt vanaf de Atlantische Oceaan door het Nauw van Calais de Noordzee binnen.

Het is dus in London gek genoeg steeds éérder hoogwater dan in Rotterdam, omdat die golf (nog steeds vanuit Vuurland gekomen!!!) via Schotland en de Engelse oostkust de Noordzee binnendraait, en dan, alsof het een verstoring in een soepbord is, langs de kust van achtereenvolgens Norfolk, België en Nederland draait om daar SAMEN MET DE VOLGENDE GOLF VAN 12 UUR LATER richting Denemarken verder te golven. Er zijn inderdaad zelfs plaatsen midden in de Noordzee waar door die soepbordbeweging niet of nauwelijks een getijverschil bestaat: de getijdengolf draait er rondom, in onderstaand plaatje zie je in één oogopslag waar:

: getijden.png (34.38 KiB) 1748 keer bekeken

(bewerkt van http://www.kustatlas.be/nl/fysisch_milieu/...olven/getijden/ )

Onder Noorwegen ligt er dan weer zo'n getijdenloos "oog" waar rondom de golf dan weer de Noordzee uitspoelt.

Kortom, eigenlijk hebben we alleen in die Roaring Forties een écht getij, dat door al die zijdelings afwijkende golven die ook weer terugkeren alweer bijna onherkenbaar vervormd wordt:

http://en.wikipedia.org/wiki/Tide#Other_constituents:

: getijden2.png (58.36 KiB) 1752 keer bekeken

En de rest van de wereld heeft eigenlijk alleen getijden doordat een golf zich nu eenmaal in alle richtingen voortplant.

Gelukkoos

Exta vraag is of getijdenboekjes proefondervindelijk, oftewel rekenkundig worden opgemaakt ?

317070

Exta vraag is of getijdenboekjes proefondervindelijk, oftewel rekenkundig worden opgemaakt ?

Proefondervindelijk natuurlijk.

Het zou nogal mooi zijn moest men blind op berekeningen vertrouwen en vervolgens de sluizen op het verkeerde moment openzetten.

Denk je dat nog niemand dat zou gemerkt hebben?

Jan van de Velde

Proefondervindelijk natuurlijk.

Nou, de getijden zijn zowel qua tijdstip als qua grootte van te voren goed te bepalen, anders zouden we ze niet in boekjes kunnen zetten tevoren. Maar inderdaad, door allerlei omstandigheden (wind in estuaria is er zo eentje) kan het wel eens wat eerder of later worden, of wat hoger of lager.

Math-E-Mad-X

toch wel, al doe je dat niet met je keukenweegschaaltje natuurlijk. Of je voor of achter de aarde staat, gezien vanaf de maan, maakt ongeveer 0,0007 % verschil in de totale zwaartekracht (inclusief die van de aarde) die je ondervindt.

Okee, waarom is het verschil in zwaartekracht tussen die twee veertjes niet met het 'blote oog' zichtbaar, terwijl dat wel zichtbaar is voor twee waterdruppels (ik bedoel: het verschil tussen eb en vloed is duidelijk zichtbaar zonder speciale meetapparatuur).

Dit heeft uiteraard te maken met die communicerende vaten, maar het is me nog niet precies duidelijk hoe dat dan werkt.

Ik dacht dat deze wet van comm. vaten iets zei over het niveauverschil van een vloeistof die zich in twee vaten bevindt die met elkaar in contact staan.

Uiteraard vormen de twee zijden van de atlantische oceanen twee communicerende vaten, maar het niveauverschil dat ontstaat door de zwaartekracht van de maan lijkt mij ontzettend klein. ](*,)

jkien

Een mathematische manier om het te bekijken is het equipotentiaalvlak van de aarde. Zonder maan zou dat een bol zijn, maar de maan vervormt het tot een ellipsoide. De lange as van de ellipsoide steekt 35 cm uit boven het boloppervlak. Die hoogte is (M_maan/M_aarde)·R_aarde⁴/afstand³. Zo hoef je niet na te denken over de vraag of het gravitatieverschil klein is, want de gravitatiekracht staat niet in de formule.

Maar als je toch wilt nadenken over de vraag of het gravitatieverschil klein is: 35 cm is ook klein t.o.v. de aardstraal van 6000 km. De getijhoogte kunnen we zo nauwkeurig meten doordat we toevallig een geschikt meetinstrument hebben voor dit communicerende vat: de vaste aarde.

(Het simpelste model is dat de aarde niet vervormt door de getijdekrachten, en daardoor kun je het waterniveau heel precies meten. De werkelijkheid is ingewikkelder: de aarde is een slap balletje dat wel de vorm van de ellipsoide aanneemt, maar omdat de vloedgolf op de oceaan met veel vertraging voortbeweegt blijft er een verschil met het land bestaan).

Terzijde: Omdat men bij sommetjes met communicerende vaten vaker met een luchtdrukverschil werkt dan met een gravitatieverschil vind ik het aardig om de invloed van de maan op de oceanen equivalent te stellen aan een reusachtig lagedrukgebied met een onderdruk van 35 mbar en een omvang zo groot als Afrika (en nog zo eentje aan de andere kant van de aarde).

Wetenschapsforum

Laatste berichten

Nieuwsberichten

Werking eb eb vloed

Werking eb eb vloed

Re: Werking eb eb vloed

Re: Werking eb eb vloed

Re: Werking eb eb vloed

Re: Werking eb eb vloed

Re: Werking eb eb vloed

Re: Werking eb eb vloed

Re: Werking eb eb vloed

Re: Werking eb eb vloed

Re: Werking eb eb vloed

Re: Werking eb eb vloed

Re: Werking eb eb vloed

Re: Werking eb eb vloed

Re: Werking eb eb vloed