Fobie door slimheid

Onwetend

Vandaag was is het nieuws dat slimmere mensen vatbaarder zijn voor een fobie.

Wat denken jullie hierover?

JWvdVeer

Tja, ik denk dat je titel fout is...

Correlatie geeft alleen aan dat iets vaker gezamelijk voorkomt.

Stel dat A en B correlatie met elkaar hebben. Dan kan A door B veroorzaakt worden, of B door A. Of er is nog een factor C die beiden veroorzaakt.

Het je overigens iets meer onderbouwing c.q. referentie? Graag naar het achterliggende onderzoek en niet naar de krantenberichten met gesmukte tekst waarvan je nooit zeker weet in hoeverre het interpretatie van een interpretatie is.

jo-sharis

Onwetend schreef:Vandaag was is het nieuws dat slimmere mensen vatbaarder zijn voor een fobie.

Wat denken jullie hierover?

Hallo Onwetend,

Dat betwijfel ik wel ze. Als je logisch gaat denken lijkt mij dat verstandige mensen eerder zelfzekerder zijn. Natuurlijk kan er iets van angst ontstaan zijn, wat je bijvoorbeeld hebt meegemaakt tijdens je jeugdjaren. Maar dat heeft volgens mij niets te maken of je nu verstandig bent of net niet dat iq hebt.

Groetjes Sharis

Dido

...Graag naar het achterliggende onderzoek en niet naar de krantenberichten met gesmukte tekst waarvan je nooit zeker weet in hoeverre het interpretatie van een interpretatie is.

Goede opmerking. Want ik vrees dat dit inderdaad het enige is wat er is: een krantenartikel in De Telegraaf, waarin een zekere Pieter Frijters het volgende beweert:

...Dat stelt Pieter Frijters, specialist in het behandelen van mensen met fobieën, nadat hij het opleidingsniveau van 25.000 patiënten had onderzocht. "Hieruit komt overduidelijk naar voren dat slimme mensen sneller last hebben van een fobie. Tachtig procent van de mensen die bij mij binnenkomen, heeft een universitaire of hogerberoepsopleiding genoten. Het klinkt wat raar, maar sommige mensen zijn te dom om een fobie te ontwikkelen, zijn te sukkelig om bepaalde klachten te krijgen." Volgens Frijters hebben de angsten om te vliegen, auto te rijden of in een kleine ruimte te verkeren alles te maken met fantasie: "Het lichaam reageert vijftig keer sneller op onbewuste beelden dan op dingen die je bewust waarneemt. Slimmere mensen verwerken sneller informatie en creëren daarmee beelden in hun hoofd: een soort film met alles wat zou kunnen gebeuren. Daardoor worden de angsten, die onbewust zijn, uitvergroot en zijn ze dus vatbaarder voor fobieën."

En daarmee moeten we het doen. Even snel via Google gecheckt en daaruit blijkt dat er vermoedelijk niet eens sprake is van een wetenschappelijke studie. Met andere woorden, P. Frijters beweert dit, zich baserend op z'n ervaring, terwijl er wel een rad voor ogen wordt gedraaid door de zin dat hij die beweert na 25.000 patiënten te hebben onderzocht...

Wie die Pieter Frijters is, is ook niet echt duidelijk. Op z'n website noemt hij zichzelf communicatietrainer en een autoriteit in het ontspannen spreken. Wat zijn vooropleiding is, is al helemaal onduidelijk. Ik vrees dus dat we alleen maar kunnen fantaseren of het inderdaad zo is dat fobie en slimheid samengaan. Het lijkt mij helemaal niet terecht om dit als een feit te beschouwen, aangezien er niet eens een onderzoek daarover is gebeurd, vrees ik.

De verklaringen die hij aanhaalt over zijn 'feit' zou een mogelijkheid kunnen zijn. Maar ik kan evengoed redenen verzinnen waarom minder intelligente mensen vaker een fobie zouden kunnen oplopen. Zoals bv. een lager zelfbeeld, omdat ze beseffen minder intelligent te zijn.

Met andere woorden, zoals JWvdVeer aanhaalt, lijkt het mij inderdaad ook zinloos hierover te discussiëren, tot er uit onderzoek inderdaad blijkt dat een hogere intelligentie wel of niet samengaat met een vaker optreden van een fobie.

Dido

JWvdVeer

Dat betwijfel ik wel ze. Als je logisch gaat denken lijkt mij dat verstandige mensen eerder zelfzekerder zijn. Natuurlijk kan er iets van angst ontstaan zijn, wat je bijvoorbeeld hebt meegemaakt tijdens je jeugdjaren. Maar dat heeft volgens mij niets te maken of je nu verstandig bent of net niet dat iq hebt.

Tja, we zitten hier wel even op een wetenschapsforum. En in de wetenschap is gewoon ook niet alles logisch. Je weet gewoon niet welke factoren allemaal meespelen in het volledige verhaal. Wij zijn niet zo multifunctioneel dat we dat direct doorhebben en in één keer helemaal mee kunnen nemen in onze overwegingen. Dus wat dat betreft denk ik dat we beter eerst het onderzoek zelf kunnen zien alvorens conclusies te trekken. Je weet nooit wat al die kranten er van gemaakt hebben...

Tachtig procent van de mensen die bij mij binnenkomen, heeft een universitaire of hogerberoepsopleiding genoten. Het klinkt wat raar, maar sommige mensen zijn te dom om een fobie te ontwikkelen, zijn te sukkelig om bepaalde klachten te krijgen.

Even snel via Google gecheckt en daaruit blijkt dat er vermoedelijk niet eens sprake is van een wetenschappelijke studie. Met andere woorden, P. Frijters beweert dit, zich baserend op z'n ervaring...

Tja, hier kun je vrij weinig mee. Ten eerste weten we niet hoe zich dit verhoudt ten opzichte van de bevolkingsverdeling. Daarnaast weet je niet hoe de onderzoeksopzet is (als je dit onderzoek op de Uithof in Utrecht doet, weet ik ook zeker dat je tot een dergelijk resultaat komt). En verder kan mijns inziens ook nog altijd als verklaring gelden dat mensen die lager opgeleid zijn gewoon minder hulp zoeken.

De verdere verklaring over bewust waarnemen, snellere informatieverwerking, beeldcreatie en uitvergroting van problemen vind ik wel dermate dubieus dat ik het daar al niet meer over ga hebben.

Dido

Tja, we zitten hier wel even op een wetenschapsforum. En in de wetenschap is gewoon ook niet alles logisch. Je weet gewoon niet welke factoren allemaal meespelen in het volledige verhaal. Wij zijn niet zo multifunctioneel dat we dat direct doorhebben en in één keer helemaal mee kunnen nemen in onze overwegingen. Dus wat dat betreft denk ik dat we beter eerst het onderzoek zelf kunnen zien alvorens conclusies te trekken. Je weet nooit wat al die kranten er van gemaakt hebben...

In de bijsluiter van dit forum, vind je een mooie verzameling van zulke 'feiten': http://www.wetenschapsforum.nl/index.php?s...st&p=388132

Altijd de moeite om die eens door te nemen.

Dido

jo-sharis

JWvdVeer schreef:Tja, we zitten hier wel even op een wetenschapsforum. En in de wetenschap is gewoon ook niet alles logisch. Je weet gewoon niet welke factoren allemaal meespelen in het volledige verhaal. Wij zijn niet zo multifunctioneel dat we dat direct doorhebben en in één keer helemaal mee kunnen nemen in onze overwegingen. Dus wat dat betreft denk ik dat we beter eerst het onderzoek zelf kunnen zien alvorens conclusies te trekken. Je weet nooit wat al die kranten er van gemaakt hebben...

Tja, hier kun je vrij weinig mee. Ten eerste weten we niet hoe zich dit verhoudt ten opzichte van de bevolkingsverdeling. Daarnaast weet je niet hoe de onderzoeksopzet is (als je dit onderzoek op de Uithof in Utrecht doet, weet ik ook zeker dat je tot een dergelijk resultaat komt). En verder kan mijns inziens ook nog altijd als verklaring gelden dat mensen die lager opgeleid zijn gewoon minder hulp zoeken.

De verdere verklaring over bewust waarnemen, snellere informatieverwerking, beeldcreatie en uitvergroting van problemen vind ik wel dermate dubieus dat ik het daar al niet meer over ga hebben.

Idd. JWvdVeer, maar ik moet dan ook nog heel wat leren (studeren) he. Maar onwetend zijn laats vraagje was 'hoe denken jullie hierover' Dat heb ik dus gedaan.

groetjes Sharis

317070

Leuk weetje in dit kader: veel schaakgrootmeesters en topwiskundigen hebben ooit in hun leven paranoia. Of toch, meer dan statistisch te verwachten valt. Zie ook: http://www.independent.co.uk/news/uk/this-...ers-664034.html, hoewel dit geen bron is.

Dido

Leuk weetje in dit kader: veel schaakgrootmeesters en topwiskundigen hebben ooit in hun leven paranoia. Of toch, meer dan statistisch te verwachten valt.

Deze link haalt in elk geval ook de samenhang aan met sensatie-zoeken: Joireman, Fick, Anderson, Sensation seeking and involvement in chess, Personality and Individual Differences, Volume 32, issue 3, febraury 2002, 509-515

Blijkbaar scoren zij hoger op 'sensatie zoeken', niet-conventioneel denken en op het vertonen van paranoïde trekjes, haal ik uit jouw aangehaalde tekst (van 'The Independent'):

They add: "More competitive chess players have been shown to score highly for unconventional thinking and paranoia, both of which have been shown to relate to sensation-seeking."

De link tussen sensatie zoeken en paranoïde trekken, lijkt mij niet zo vreemd: mensen die sensatie zoeken, zullen zich ook vaker aan gevaren blootstellen omdat ze dit nodig hebben om een kick te krijgen. Of nog, zij krijgen pas een kick als ze zaken doen waarvan vele anderen al vinden dat dit al 'over de grens van het acceptabele gaat'. En als je gevaarlijker activiteiten doet, dan moet je natuurlijk ook meer op jouw hoede zijn, om te zorgen dat je er heelhuids doorheen komt. Op jouw hoede zijn, houdt dan in dat je je wat achterdochtiger opstelt, om zeker niets gevaarlijks te missen. En dan kom je natuurlijk bij die paranoïde trekken uit...

Al klinkt het voor mij wat vreemd dat juist mensen die sensatie zoeken, ook de grote schaakmeesters zijn. In de tekst waarnaar je verwijst, verklaart men dit door erop te wijzen dat 'een schaakspel winnen' eenzelfde Testosteron-schot oproept als bij iemand die een risico-sport uitoefent. Maar dit is een pseudo-verklaring, vind ik: die Testosteron verhoging zal vermoedelijk veroorzaakt worden doordat de winnaar deze overwinning als iets erg sensationeels beschouwt. Ik moet bekennen dat ik niet veel af weet van schaken, maar ik vind het niet makkelijk me voor te stellen dat de winst van een partijtje schaken, voor avonturiers (sensatie zoekers) een gelijkaardige kick kan geven als bv. Benji-springen of parachutespringen... Of nog, zal de kick die zij ervaren na de winst van een partijtje volleybal (niet echt voor avonturiers, dunkt me), dan een lagere kick geven dan de winst van een schaakpartij? Wat zorgt er dan voor dat zij de winst van een schaakpartij echt beleven als iets sensationeels, iets 'gevaarlijks' dat zij overwonnen, terwijl zij dat bv. niet zo sterk ervaren na de winst van een partijtje volleybal?

Nu ja, misschien komt dit omdat ik gewoonweg niet kan schaken en ik mij dus ook onvoldoende kan voorstellen hoe de winst van een partijtje schaak wel voelt...

Dido

ypsilon

Wat denken jullie hierover?

Idd. JWvdVeer, maar ik moet dan ook nog heel wat leren (studeren) he. Maar onwetend zijn laats vraagje was 'hoe denken jullie hierover' Dat heb ik dus gedaan.

Even een berichtje voor de "nieuwe" bezoekers van het P&S-forum. Allereerst: welkom! Dan: uiteraard is het de bedoeling dat ieder hier zijn visie op bepaalde topics kan geven. Het is echter wel de bedoeling dat die visies ergens op steunen. Gewoon "Goh, lijkt me niet." is dus onvoldoende.

Lees er graag de bijsluiter even op na. Indien je vragen hebt over dit forum, stuur me gerust een pb'tje.

Onwetend

Met de achtergrond informatie van Dido denk ik nu het volgene erover:

Zou het niet zo kunnen zijn dat 'slimmere mensen' (wat relatief is. je hebt slim, intelligent, en verstandig) meer bewust zijn van het feit dat ze een fobie hebben? Dat bijvoorbeeld 'slimmere' mensen vaker met een psycholoog praten dan 'dommere' mensen? Dat 'slimmere' mensen een bepaald gevoel eerder als 'fobie' herkennen en/of benoemen dan 'dommere' mensen??? Dit soort feiten zouden wel bekend moeten zijn, hoewel ik ze niet kan vinden... Het blijft tenslotte toch een kwestie van psychologie, en het speelt zich allemaal af in je hoofd, dus is het relatief.

ypsilon

Ik betwijfel dat nogal... Intelligentie zoals gemeten door een IQ-test (dat is een beperkte insteek, maar op zijn minst weten we daarmee waarover we hier praten) hoeft niet samen te hangen met het beter kunnen benoemen en herkennen van je emoties. En uiteindelijk is een fobie niet veel meer dan een emotie (i.e. angst) die overmatig wordt uitgelokt door bepaalde zaken. Daarbij is angst ook geen complexe emotie in die zin dat je geen psycholoog nodig hebt om je te vertellen dat je ergens bang van bent. Wie ergens bang voor is, weet dat wel. Misschien weet iemand niet dat zijn/haar angst irrationeel is, maar ik denk dat we daarmee al snel op het domein van psychosen aanbelanden.

Dido

Een aantal bedenkingen hierbij:

(1) Ik denk dat wel er gegevens bekend zijn over het behoren tot een bepaalde sociale klasse en het zoeken van professionele hulp. In die zin dat mensen die tot een hogere sociale klasse behoren, vaker de weg weten te vinden tot professionele hulp. Ik weet niet of die link ook onderzocht is tussen intelligentie en het zoeken van hulp. Al zullen minder intelligente mensen waarschijnlijk vaker deel uitmaken van een lagere sociale klasse, in vergelijking met meer intelligente mensen.

Ik heb daarnet even proberen te zoeken op gegevens die dit eerste hebben onderzocht, maar ik heb er ook nog niets over gevonden. Ik zoek straks nog wel even naar Engelstalige info daarover.

(2) Ik denk, net zoals Ypsilon, dat vele mensen wel zullen herkennen dat ze angst hebben. 'Dankzij' (al heeft dit ook nadelen) de protoprofessionalisering (= door contact met psychologen/ boeken, TV-programma's, gesprekken over psychologische thema's, internet,... leert men zelf ook wat bij over die psychologische thema's), zullen velen wel al gehoord hebben van de meest eenvoudige vormen van een fobie, zoals een fobie voor spinnen, voor liften ed. Wat de andere vormen van fobie betreft, denk ik dat men dit minder zal herkennen, al zal men minstens wel weten dat men angst voelt: bv. een

... Wie ergens bang voor is, weet dat wel. Misschien weet iemand niet dat zijn/haar angst irrationeel is, maar ik denk dat we daarmee al snel op het domein van psychosen aanbelanden.

Mogelijks, tenzij die persoon er eigenlijk nog nooit echt bij stilgestaan heeft dat er heel wat mensen zijn die niet zo'n angst hebben van datgene waarvan hij zo'n schrik heeft en nog minder dat hijzelf al evengoed van die angst af zou kunnen komen. Het gebeurt wel vaker, denk ik, dat mensen met een reeds lang bestaande angststoornis (en niet alleen angststoornissen trouwens) deze angst gewoonweg als een persoonlijkheidskenmerk gaan beschouwen, iets wat bij hen past en dus altijd zo zal blijven. Terwijl deze mensen door een gesprek in feite relatief makkelijk inzien dat het wel degelijk anders kàn (zonder daarbij al echt te geloven dat zijzelf ook van hun probleem verlost kunnen worden). Toch wordt dit nog niet zo snel als een waan benoemt, denk ik.

Dido

JWvdVeer

velen denken dat zij iets aan hun hart hebben, ipv. dat zij een paniekaanval hebben en zullen daardoor de 'pleinvrees' vermoedelijk minder correct verklaren en benoemen als 'pleinvrees'

In de klinische praktijk heb ik eigenlijk nog nooit meegemaakt dat iemand zijn pleinvrees omschreef als het `aan het hart` hebben. Meestal weten ze donders goed dat het angst is. Mede ook omdat ze vaak de relatie herkennen met `het alleen zijn in voor het oncontroleerbare situaties`. Dit leidt dan in de beroerdste casussen tot situaties van `nooit alleen zijn` en `bij voorkeur niet buiten huis komen`.

Hetzelfde geldt bij de (al dan niet gegeneraliseerde) paniekstoornis. Vaak ziet men ook de relatie wel te leggen tussen de uitlokkende factor(en) en het optreden van de problemen. Ze weten vaak ook te vertellen dat de angst vooraf ging aan het `op hol slaan van het hart`.

Op zich doet het 'correct' kunnen benoemen van wat men heeft, natuurlijk niets af van het meer/ minder voorkomen van een bepaalde stoornis bij een bepaalde groep mensen.

Nee, maar het is soms verdraaid lastig dat mensen denken te weten wat ze hebben. Vooral als ze dan hun vrijbriefje komen om ziek te mogen zijn, terwijl ze eigenlijk iets onbeduidends hebben of iets wat het niet deelnemen aan het arbeidsproces niet rechtvaardigt

.

Daarnaast kost het ook meer tijd om mensen te overtuigen dat ze iets anders hebben als mensen zich al vastgebeten hebben in een bepaalde diagnose. Er zijn ook indicaties dat het de statistieken licht beïnvloed, omdat artsen geneigd zijn mee te gaan in de verklaring(/diagnose) van de patiënt.

Het gebeurt wel vaker, denk ik, dat mensen met een reeds lang bestaande angststoornis (en niet alleen angststoornissen trouwens) deze angst gewoonweg als een persoonlijkheidskenmerk gaan beschouwen, iets wat bij hen past en dus altijd zo zal blijven.

Ligt er aan. De meeste mensen met gewone huis-tuin-keuken-angsten hebben wel door dat hun angst irreëel is als je het hun vraagt. Ze kunnen zich voor dergelijke angsten namelijk meestal spiegelen aan andere mensen en zien dan meestal wel dat anderen hetzelfde probleem niet hebben.

Maar andere stoornissen en specifieke angsten waarbij eigen gedrag weinig te spiegelen is aan de omgeving of simpelweg het ziekte-inzicht ontbreekt (vaker bij ondergemiddelde intelligentie).

Toch wordt dit nog niet zo snel als een waan benoemt, denk ik.

Nee, denk ik ook niet, terwijl het eigenlijk best als waan beschreven zou kunnen worden. Meestal wordt dit toch omschreven als volledig ontbreken van ziekte-inzicht (en dus ongelooflijk moeilijk te behandelen, zeer therapieontrouw

).

Dido

OK, ik heb hier en daar toch iets gevonden dat staaft dat de lagere sociale klasse minder makkelijk de weg vindt naar de hulpverlening.

- Uit een powerpoint (dia 12): http://www.rci.rutgers.edu/~avhorw/socofmi...%20RESPONSE.ppt (echter zonder verdere referenties):

Treatment of neurosis

- no difference in new cases

- higher classes have much greater treated prevalence

- higher classes stay much longer in treatment

- relationship for prevalence opposite for neuroses and psychoses

- Iets gelijkaardigs zie je bij het zoeken van hulp voor diabetes:

...This study showed that persons of lower social class and persons with no health insurance are at greatest risk for not receiving preventive services....

uit: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17052356

En deze al niet meer zo recente studie: 'Community Mental Health Center Accessibility' (sept. 1974)

...A total of 223 households were surveyed, including 70% from low social classes. There was a high prevalence of "mental health problems," yet a majority of the p ersons affected sought no help. Very few people considered the mental health center as a resource and local physicians were the overwhelming choice for those who would seek help.

A large percentage of lower-class people did know the purpose of the clinic but saw mental health problems in a pejorative fashion. Fear of being identified as mentally ill was an effective barrier to seeking services. The findings suggest that long-term community education, idigenous workers, and back-up services to local physicians would facilitate mental health service to the community...

- En uit: Poverty, social stress & mental health (okt. 2007)

...Psychiatric conditions such as mood disorders and schizophrenia also carry an independent risk of physical morbidity secondary to lifestyle and neglect. The treatment of these disorders therefore adds to the burden.

In a study involving patients with co-morbid schizophrenia/schizoaffective disorder and diabetes

mellitus, limited financial resources and material deprivation interfered with access to the resources

necessary for adequate diabetic self-care...

- En tenslotte uit: Poverty, social inequality and mental health (2004)

...The relationship between low economic status and elevated incidence and prevalence of mental illness has become increasingly apparent. The New Haven study in 1958 (Hollingshead & Redlich, 1958) and the Midtown Manhattan Study conducted a few years later (Langner & Michael, 1963) indicated that there was a direct relationship between the experience of poverty and a high rate of emotional disturbance, as well as differential availability and use of treatment modes and facilities by different social classes. Many assume that the socio-economic class gradient with respect to disease can mostly be explained by differences in health care access....

Dido

Wetenschapsforum

Laatste berichten

Nieuwsberichten

Fobie door slimheid

Fobie door slimheid

Re: Fobie door slimheid

Re: Fobie door slimheid

Re: Fobie door slimheid

Re: Fobie door slimheid

Re: Fobie door slimheid

Re: Fobie door slimheid

Re: Fobie door slimheid

Re: Fobie door slimheid

Re: Fobie door slimheid

Re: Fobie door slimheid

Re: Fobie door slimheid

Re: Fobie door slimheid

Re: Fobie door slimheid

Re: Fobie door slimheid