Okay, er staat toch het volgende: de smelt-stollijn heeft een positieve rochtingscoëffiënt omdat hoe groter de druk, hoe dicher de deeltjes bij elkaar zitten, en dus ook hoe sterker de intermoleculaire krachten, dus is er een hogere energie nodig om voldoende energie te verwerven om uit het vaste patroon dat een vast stof kenmerkt, te breken.The solid-liquid phase boundary in the phase diagram of most substances has a positive slope; the greater the pressure on a given substance, the closer together the molecules of the substance are brought to each other, which increases the effect of the substance's intermolecular forces. Thus, the substance requires a higher temperature for its molecules to have enough energy to break out the fixed pattern of the solid phase and enter the liquid phase. A similar concept applies to liquid-gas phase changes.[4] Water, because of its particular properties, is one of the several exceptions to the rule.
Voor water is de richingscoëfficiënt negatief. Dat heeft te maken met de waterstofbruggen die ervoor zorgen dat water uitzet bij het bevriezen terwijl andere stoffen net krimpen bij het stollen.
Maar waar zorgt de bovenstaande redenering ervoor dat de geciteerde redenering niet meer geldt? Dus waarom gaan die waterstofbruggen dan zorgen voor een negatieve richtingscoëfficiënt?
Kan iemand me daar kort even bij helpen alstublieft?
Dank bij voorbaat!
