Wij (een vriend van me en ik) hebben voor ons profielwerkstuk een railgun ge(probeerd te )bouw(en)(d). Omdat we er nog helemaal niks van af wisten hebben we gewoon geprobeerd alles zelf uit te zoeken, onderdelen besteld en het ding in elkaar gezet, maar... hij doet het niet.
De condensatoren laden gewoon op en zodra we het projectiel tussen de rails schieten zien we wel een flinke vonk maar het projectiel komt meteen stil te liggen en versmelt meteen een beetje met de rails.De condensatoren die we gebruiken hebben een capaciteit van 22.000µF en een maximale spanning van 40V, we hebben er 6. We hebben voor deze condensatoren gekozen omdat ze een relatief hoge capaciteit en een redelijk veilige spanning hebben. De rails zijn gemaakt van koper (het zijn 2 10kV aansluitingen, die gebruikt worden voor bliksemafleiders op telecommasten), als projectiel hebben we ijzeren fietskogellagerkogeltjes en propjes aluminiumfolie geprobeerd. Verder hebben we een 230 naar 2x20 transformator gekocht en daar een gelijkrichter achter gemaakt.
Een van de problemen die we zijn tegengekomen is mooi glad maken van de binnenkant van de rails, het balletje bleef soms nog hangen, misschien ook de reden waarom het balletje steeds vastslaat. Klopt het dat de rails perfect glad moeten zijn zodat het balletje de rails de hele weg raakt of zal de stroom sterk genoeg zijn om het kleine stukje lucht (minder dan 0.05mm volgens de voelermaatjes) te overbruggen?
Hier wat foto's van de railgun:
Heeft iemand hier toevallig zelf wel eens een railgun gebouwd of is er iemand anders die ziet wat we fout doen? Wij komen er even niet meer uit.
Groeten,
Jim
