Wetenschapsforum

Ik vroeg me af, hoe jullie denken over de effectiviteit van wezens. Stel, onze evolutie had ons niet van handen voorzien, maar pak hem beet van poten als van een olifant. Stonden we dan maar wat te theoretiseren over hoe we van alles zouden kunnen doen, als we maar niet van die belachelijk onhandige poten hadden? Zou de mens dan andere manieren hebben gevonden om zijn wereld op te bouwen, of stonden dan de apen naar ons te kijken van 'ze zeggen dat ze slim zijn, maar ze kunnen nou daadwerkelijk niets!'

Stel, dat een grote vissoort slimmer is dan ons. En wat dan nog? Ik zie ze nog zo snel niet naar de maan vliegen in een ruimtevaartuig. Als we het op grotere schaal bekijken, het universum, dan zouden aliens nog altijd hand-achtige mogelijkheden moeten hebben, anders kunnen ze niets maken. En zullen dus altijd een minderwaardig bestaan aan dat van ons leiden, zelfs als ze tien keer zo intelligent als ons zijn. De mens heeft dus heel erg geluk gehad met zijn evolutie, of mis ik misschien een argument hier?

Dus: de vorm van een wezen bepaalt of hij zijn wereld kan beheersen en niet zijn intelligentie. Is dat een goede stelling?

elblop schreef:Ik vroeg me af, hoe jullie denken over de effectiviteit van wezens. Stel, onze evolutie had ons niet van handen voorzien, maar pak hem beet van poten als van een olifant. Stonden we dan maar wat te theoretiseren over hoe we van alles zouden kunnen doen, als we maar niet van die belachelijk onhandige poten hadden? Zou de mens dan andere manieren hebben gevonden om zijn wereld op te bouwen, of stonden dan de apen naar ons te kijken van 'ze zeggen dat ze slim zijn, maar ze kunnen nou daadwerkelijk niets!'

Stel, dat een grote vissoort slimmer is dan ons. En wat dan nog? Ik zie ze nog zo snel niet naar de maan vliegen in een ruimtevaartuig. Als we het op grotere schaal bekijken, het universum, dan zouden aliens nog altijd hand-achtige mogelijkheden moeten hebben, anders kunnen ze niets maken. En zullen dus altijd een minderwaardig bestaan aan dat van ons leiden, zelfs als ze tien keer zo intelligent als ons zijn. De mens heeft dus heel erg geluk gehad met zijn evolutie, of mis ik misschien een argument hier?

Dus: de vorm van een wezen bepaalt of hij zijn wereld kan beheersen en niet zijn intelligentie. Is dat een goede stelling?

Ik ben geen bioloog, maar ik vind het grappig dat je uitgerekend olifanten aanhaalt. Die slurf van olifanten is ook behoorlijk handig hoor En er zijn nog dieren die 'gereedschap' gebruiken, ik denk aan apen en olifanten, maar ook bijvoorbeeld eksters en mieren. Zie bijvoorbeeld: http://en.wikipedia.org/wiki/Tool_use_by_animals

Vaak moet je oppassen met dergelijke ideeën, ze wijzen eerder op een gebrek aan verbeeldingskracht van de mens over hoe het ook anders zou kunnen.

Enkele belangrijke opmerkingen bij wat je schrijft, Elblop...

Ik vroeg me af, hoe jullie denken over de effectiviteit van wezens. Stel, onze evolutie had ons niet van handen voorzien, maar pak hem beet van poten als van een olifant. Stonden we dan maar wat te theoretiseren over hoe we van alles zouden kunnen doen, als we maar niet van die belachelijk onhandige poten hadden? Zou de mens dan andere manieren hebben gevonden om zijn wereld op te bouwen, of stonden dan de apen naar ons te kijken van 'ze zeggen dat ze slim zijn, maar ze kunnen nou daadwerkelijk niets!'

Evolutie werkt volgens het principe van 'survival of the fittest'. Dit betekent dat bij een bepaald organisme in eerste instantie door toeval (= mutatie van de genen) bv. z'n voorpoten al ietsje meer op handen kunnen gaan lijken. Dit kan er dan voor zorgen dat hij daardoor iets beter is aangepast dan z'n soortgenoten om bv. voedsel te zoeken. Daardoor heeft hij meer kans om langer te overleven en meer z'n (gemuteerde) genen door te geven aan z'n nageslacht. Het gevolg is dat de voorpoten van z'n nageslacht nu ook ietsje meer op handen gaan lijken (net zoals dit bij z'n ouder(s) was). Deze 'kinderen' hebben op hun beurt weer een betere overlevingskans dan hun soortgenoten zonder die gemuteerde genen. En zo gaat het verder: na vele generaties zie je dat meer en meer organismen dat 'nieuwe' kenmerk (= licht aangepaste voorpoten) hebben en uiteindelijk gaan ze een meerderheid vormen (tov. diegenen met nog echte voorpoten aan het lichaam).

Een volgende stap is dat een organisme dat de al licht aangepaste voorpoten hadden, weer een genmutatie kan hebben, waarbij zijn 'licht aangepaste' voorpoten nu nog meer gaan lijken op handen. Ook hij zal dan eventueel een voordeel hebben boven z'n soortgenoten die enkel die 'licht aangepaste' voorpoten hebben. En ook hij zal z'n genen van 'nog meer aangepaste voorpoten' kunnen doorgeven aan z'n nageslacht. En zo gaat het verder: geleidelijk aan wordt het organisme meer en beter aangepast aan z'n omgeving en zullen z'n voorpoten meer en meer op handen gaan lijken

Het is echter belangrijk dat 'beter' aangepast niet voor elke organisme hetzelfde is. Zo zal bv. een dolfijn die in het water leeft, weinig voordeel halen uit handen. Hij zal bijlange niet zoveel, onder water, kunnen doen met handen dan met vinnen om te zwemmen. Vandaar dus dat het veel beter is voor een dolfijn om te evolueren naar vinnen of minstens te zorgen dat er geen handen ontwikkelen uit z'n vinnen. Dit gebeurt simpelweg weer via het principe van survival of the fittest. Een dolfijn die bv. een probleem heeft met hun vinnen (door een genmutatie), zal minder overlevingskansen hebben en dus minder z'n (slechte = vinnen die meer gaan lijken op handen) genen zal kunnen doorgeven.

Vandaar: voor de mens zijn handen belangrijk, voor andere organismen zijn handen soms nutteloos en leiden ze eerder tot een sneller doodgaan.

Het andere probleem is dat je spreekt over intelligentie. Intelligentie moet gemeten worden met een welbepaalde test, bv. een IQ-test (WISC, WAIS,...). Nu zal je ook wel inzien dat zo'n IQ-test afnemen bij een dier eenvoudigweg niet kan: hij kan bv. niet opschrijven of zeggen wat het antwoord is van aan vraag (bv. welk plaatje hoort niet thuis in het rijtje). Een IQ-test is gemaakt om intelligentie te meten van mensen en niet van dieren. Wil dat zeggen dat alle dieren dan dom zijn? Dat is nogal discutabel, wij zijn immers niet in staat om de intelligentie van dieren goed te bepalen. En ook hier weer geldt: wat is intelligentie?? Wij, als mens, hebben ervoor gekozen om intelligentie zodanig te definiëren dat ze aansluit bij onze cognitieve capaciteiten (kunnen rekenen, verbaal sterk zijn enz.). Maar laat ons alleen achter in een oerwoud en de kans is groot dat we het na enkele dagen/ weken begeven. Dit terwijl er zoveel dieren wel in staat zijn om er jarenlang te overleven. We beschikken dus, van nature, niet over de noodzakelijke kennis om er te overleven, iets wat de dieren van een oerwoud blijkbaar wel hebben.

Vandaar:

- Onze intelligentietesten zijn niet gemaakt voor dieren. En intelligentie is relatief: volgens datgene wat wij definiëren als intelligentie (kunnen rekenen enz) is een dier inderdaad dom. Dus ja, wij zijn zeker veel beter uitgerust als mens om de wereld te veroveren. Maar voor dieren is het vaak beter om andere kenmerken (en geen handen) te hebben.

- Als dàtgene wat wij intelligentie noemen, ook inhoudt dat een erg intelligente Westerse man in een oerwoud al snel is uitgeteld, terwijl dit niet het geval is bij de dieren die er leven, dan kan je je afvragen of we de term intelligentie best niet anders definiëren bij dieren.

Stel, dat een grote vissoort slimmer is dan ons. En wat dan nog? Ik zie ze nog zo snel niet naar de maan vliegen in een ruimtevaartuig. Als we het op grotere schaal bekijken, het universum, dan zouden aliens nog altijd hand-achtige mogelijkheden moeten hebben, anders kunnen ze niets maken. En zullen dus altijd een minderwaardig bestaan aan dat van ons leiden, zelfs als ze tien keer zo intelligent als ons zijn.

Tenzij de aardse omstandigheden zodanig evolueren dat plots, op korte tijd, de aarde verandert in 1 grote oceaan. Dan zouden we wel eens kunnen jaloers zijn op die vinnen van vissen? Nu, ik besef dat dit natuurlijk niet zo reëel is, maar het bovenstaande wat ik schreef blijft natuurlijk gelden.

De mens heeft dus heel erg geluk gehad met zijn evolutie, of mis ik misschien een argument hier?

Evolutie heeft vooral te maken met survival of the fittest en een stuk minder met geluk (al heb je wel een genmutatie nodig waarbij men toevallig een 'beter' organisme wordt)

Dus: de vorm van een wezen bepaalt of hij zijn wereld kan beheersen en niet zijn intelligentie. Is dat een goede stelling?

Neen: intelligentie (op de manier waarop wij, als mens, dit definiëren) zal zeker van belang zijn. Er is weinig kans dat iemand met een IQ van 50 een wereldheerser zal worden. En het is al even weinig waarschijnlijk dat iemand die compleet verlamd is (wat jij de vorm van het organisme noemt), een wereldheerser kan worden. Tenzij ze bijstand krijgen van anderen, maar het zijn dan die anderen die minstens voor een (groot) deel instaan voor die klus. Beiden zijn dus belangrijk om de wereld te overheersen. Al blijf ik 'overheersen' voor interpretatie vatbaar vinden...

Dido