Wat ik oorspronkelijk met 'wiskundige abstractie' bedoelde, is dat je bijvoorbeeld de gekromde ruimte niet letterlijk hoeft te beschouwen als één of ander materiaal waarvan je rechtstreeks, met je eigen ogen kunt zien dat het krom is. Natuurlijk heeft deze kromming wel degelijk een fysische (meetbare) realiteit, maar dan heb je het over lichtstralen die bepaalde paden door de ruimte afleggen in de buurt van zware objecten. Dat is dus een vorm van 'kromming' die je iets minder letterlijk moet nemen dan bijvoorbeeld de kromming van een banaan.
O.K. De kromming is niet 'tastbaar' en we zien de kromming op zich ook niet. De kromming is in dit opzicht dus een 'wiskundige abstractie'.
Als er geen definitie van wiskundige abstractie bestaat, ben ik of jij vrij er zelf een aan te geven om de gedachten te stroomlijnen. Zoals jij doet in je tweede paragraaf. O.K. Laten we uw omschrijving ('definitie') van wiskundige abstractie = 'niet-zichtbaar' en niet-tasbaar' even aanhouden in de relativiteit van de gelijktijdigheid.
In tegenstelling tot kromming, is de relativiteit van de gelijktijdigheid wél letterlijk zichtbaar en tastbaar.
In Einsteins gedachtenexperiment komen de twee stralen niet op hetzelfde moment in de ogen van de reiziger aan. Nochtans zijn de afstanden die de straal moeten afleggen dezelfde en de snelheid is dezelfde. Aan de hand van deze gegevens weet hij dat de stralen in zijn wereld van gelijktidige gebeurtenissen niet gelijktijdig vertrokken. Precies zoals iemand op het perron in zijn wereld van gelijktijdige gebeurtenissen tot besluit komt dat de stralen wel gelijktijdig vertrokken. Niks wiskundige abstractie.
Is het korter worden van de bewegende trein een wiskundige abstractie? Belange niet. Als een lange trein maar voldoende snel voorbijrijdt, dan voelen mijn vingertoppen van uitgestrekte armen gelijktijdig de voorkant en de achterkant van de trein. De verkorting is niet alleen zichtbaar, maar ook tastbaar. Niks abstractie.
Mensen die de relativiteit van de gelijktijdigheid bijvoorbeeld enkel en alleen via de formules benaderen zien er vlug enkel en alleen een 'wiskundige abstractie' is. Helaas voor hen is niet elke wiskundige beschrijving een wiskundige abstractie. Het is niet omdat er wiskunde aan te pas zou moeten komen (wat bij Einsteins gedankenexperiment zelfs niet nodig is) dat het een wiskundige 'abstractie' is. Wiskunde wordt o.a. gebruikt om ons te helpen verduidelijken wat er daadwerkelijk voor mijn neus staat. Soms via een omweg. Als ik een gebroken rietje in een glas water ZIE, dan helpt kennis en wiskunde mij om te besluiten wat er daadwerkelijk voor mijn neus staat: een recht rietje. Aan de hand van optische wetten kan ik bepalen wat er daadwerkelijk voor mijn neus staat, ongeacht van wat ik ervan waarneem. Tenzij je inderdaad vertikt om te aanvaarden dat er een wereld bestaat los van de waarneming, en er dus niets voor mijn ogen aanwezig is. Maar dat is filosofie en daar ging het hier niet over dacht ik.