Wetenschapsforum

Overlaatst had ik een gedachte-experiment opgesteld waardoor ik tot een vrij pessimistisch wereldbeeld terecht kwam, nu was mijn hoop of jullie me konden wijzen waar mijn redeneerfout ligt.

Ik kwam namelijk tot de conclusie dat je een keuze eigenlijk nooit zelf in de hand hebt.

Maar goed, hier mijn gedachte-experiment (alles natuurlijk zeer theoretisch):

Stel dat je twee exact dezelfde (en hierbij bedoel ik compleet exact dezelfde, zelfde dna zonder mutaties...) individuen laat opgroeien in exact twee dezelfde omgevingen (hiermee bedoel ik ook exact twee dezelfde omgevingen... dus als individu 1 een gesprek heeft met een wijze oude man heeft individu 2 dat bijvoorbeeld ook met exact dezelfde oude man op exact hetzelfde tijdstip op exact dezelfde plaats...), dan moeten de twee individuen elk moment van hun leven exact hetzelfde denken, exact hetzelfde handelen, exact dezelfde keuzes maken...

Conlusie:

de factoren die uw beslissingen, handelen en denken bepalen zijn volledig extern (genen, omgeving...) en zijn dus niet in uw eigen handen waardoor men eigenlijk nooit een bewuste keuze, handeling... kan maken.

Hoe kan je hieronder uit komen? Ik kan me gewoon moeilijk voorstellen dat individu 1 iets anders zou kunnen denken als individu 2 als ze van een fysisch compleet dezelfde achtergrond beschikken.

Hoi fishyfihgter,

gooi eens ´vrije wil´ in de zoekbalk hierboven en je zult genoeg hierover vinden..

Maar beter is het onderwerp los te laten hoe boeiend het ook is; het is gif voor je brein.

Geachte FishyFighter,

Gelukkig is het allemaal niet zo zwart-wit als u denkt. Neem een ééneiige tweeling (Monozygoot). Zij zijn genetisch gezien identiek aan elkaar. Dat betekent echter NIET dat zij beiden dezelfde persoonlijkheidskenmerken hebben! Deze kinderen kunnen daarin erg van elkaar verschillen. Wanneer je ze dus op exact dezelfde wijze op zou laten groeien, zouden ze toch gaan verschillen. De externe factoren bepalen niet volledig de beslissingen, handelingen en denkwijze van een individu. Zo zal de ene helft van de tweeling de man niet zo interessant vinden en zicht vooral focussen op de mooie fuchsia op de vensterbank, terwijl de andere ononderbroken betrokken is bij het verhaal van de wijze oude man. Deze twee personen zijn dus wél identiek qua genen, maar niet qua karaktertrekken! Het is dus de INTERPRETATIE van de externe factoren, die de draai geven aan de manier waarop iemand ermee om gaat. Zo zal ik ook bijvoorbeeld, wanneer ik honger heb, sneller een eetmogelijkheid zien waar een ander die zin heeft om kleren te kopen sneller een kledingwinkel zou zien.

Is dit vrije wil? Dat blijft een lastige kwestie. Zo is aangetoond dat een aantal seconden voordat je besluiten neemt (bijv. zal ik gaan douchen: ja of nee) het besluit al te 'zien' is in het brein. Vrije wil blijft dus een lastig concept, maar ook al zijn mensen fysisch totaal identiek, dan nog interpreteert men zijn/haar omgevingen op zijn/haar eigen manier en heeft eenieder zijn/haar eigen persoonlijkheid, gelukkig maar!

Hopelijk weer iets optimistischer, of alleen maar méér vragen?

Gr.

Dit wordt een filosofische discussie, en daar is dit forum niet de juiste plaats voor. Gelijkaardige discussies werden in het (gesloten) filosofieforum reeds gevoerd. Hier komt een

-slotje-