Hallo iedereen
De voorbije maanden bevind ik me echt in een dilemma. Ik twijfel er immers aan om geneeskunde te studeren of iets helemaal anders (talen bv.). Om huisarts te zijn, moet je een opleiding van 10 jaar achter de rug hebben. De kosten voor geneeskunde zijn ook duur. En bovendien lees ik op verschillende sites dat ze niet zo goed worden betaald (in verhouding met hun studies). Op een andere site heb ik gelezen dat 4 op de 10 geneesheren spijt heeft van hun keuze. Ik wou het graag doen, maar als ik dit allemaal lees, begin ik er ontzettend aan te twijfelen.
Denken jullie dat geneeskunde iets voor mij is? Ik ben er wel gefascineerd door, maar niet enorm.
Groetjes
Laatste berichten
-
09:27
2013 – Augustus Vraag 3 2
-
23:07
Rood laserlicht 2
-
23:04
Bruine vlekken op treinaanwijzerbord 5
-
15:28
Vraag 2009 Juli Vraag 5 5
-
12:51
positie 2
-
10:44
Schroefdraad berekening 8
-
24 apr
[scheikunde] Kan chloorgas de geleiding van elektriciteit belemmeren? 9
-
23 apr
Weerfrustratie 9
-
23 apr
geen minkowski-ruimte toch? Doe ik dit nou fout? 15
-
23 apr
do-re-mi-fa-so vliegtuigen 7
-
23 apr
Kunnen quantum Zonnecellen 190% quantum efficiënt zijn 3
-
23 apr
De Euro Nederlandse 100 qubit computer komt eraan
-
23 apr
projectiel 8
-
23 apr
Verschil tussen deze 2 vragen 5
-
23 apr
[scheikunde] berekeningen labo vitamine c bepaling 1
-
22 apr
[wiskunde] rode en witte ballen verdelen 8
-
22 apr
Rotatie van het heelal 41
-
22 apr
Muntje opgooien 14
-
21 apr
Reactiviteit silyl enol ethers 1
-
21 apr
Criterium voor vochtretentie
Nieuwsberichten
-
04 mar
Een nieuw soort magnetisme: altermagnetisme
-
31 okt
AI kan via stem diabetes vaststellen 11
-
21 okt
Einstein krijgt wéér gelijk 45
-
07 feb
witter dan wit 20
-
19 jun
irrigatie en de aardas
Geneeskunde studeren: de moeite waard?
-
- Berichten: 8.557
Re: Geneeskunde studeren: de moeite waard?
Aan de hand van deze informatie is er totaal niet te zeggen of je er geschikt voor zou zijn. Het is over het algemeen wel een zware studie, ruim voldoende motivatie is dus ook vereist
"Meep meep meep." Beaker
-
- Berichten: 6.058
Re: Geneeskunde studeren: de moeite waard?
Dan moet je het denk ik niet doen. Als je specialist wil worden ben je 12 jaar verder. Fascinatie in je vak en motivatie is dan juist heel belangrijk.Denken jullie dat geneeskunde iets voor mij is? Ik ben er wel gefascineerd door, maar niet enorm.
Denk er nog rustig over na. Uiteindelijk jijzelf moet de beslissing maken. Gevoel is dan vaak belangrijker dan verstand.
That which can be asserted without evidence can be dismissed without evidence.
-
- Berichten: 124
Re: Geneeskunde studeren: de moeite waard?
Het is ook zo dat ik enorm veel last heb van faalangst en perfectionisme. Ik slaag er maar niet in om mijn faalangst te overwinnen, ondanks het feit dat ik op therapie ben geweest. Dan vraag ik me af of het de moeite waard is om zoveel af te zien, zo ongelukkig te zijn om arts te worden, want door mijn faalangst ben ik zo ongelukkig.
-
- Berichten: 7.390
Re: Geneeskunde studeren: de moeite waard?
Dromen nastreven is niet slecht, en perfectionisme kan daar een uiting van zijn, je wil er immers compleet voor gaan!
Je legt de lat voor jezelf wel hoog dan, en de stress die erbij komt is dan ook aanzienlijk. Maar bedenk dat je jezelf niets hoeft te verwijten als je je best doet en dat er bovendien helemaal geen reden is om te panikeren: al zoveel mensen zijn er voor jou in geslaagd!
Je mag ook niet uit het oog verliezen dat je de stress bij een andere keuze van studie waarschijnlijk ook zal hebben, dus je kiest inderdaad echt beter naar je hart (binnen de grenzen van het redelijke natuurlijk)
Je legt de lat voor jezelf wel hoog dan, en de stress die erbij komt is dan ook aanzienlijk. Maar bedenk dat je jezelf niets hoeft te verwijten als je je best doet en dat er bovendien helemaal geen reden is om te panikeren: al zoveel mensen zijn er voor jou in geslaagd!
Je mag ook niet uit het oog verliezen dat je de stress bij een andere keuze van studie waarschijnlijk ook zal hebben, dus je kiest inderdaad echt beter naar je hart (binnen de grenzen van het redelijke natuurlijk)
"C++ : Where friends have access to your private members." Gavin Russell Baker.
-
- Berichten: 1.820
Re: Geneeskunde studeren: de moeite waard?
Ik begrijp het als je aanhaalt dat je vanuit jouw perfectionisme en jouw faalangst zorgen maakt over het doorlopen van de studie. Toch sluit ik me aan bij In Fysics I trust: omdat de opleiding geneeskunde volgen voor jou een droom is, is dit een reden om extra perfectionistisch te zijn, wat de druk op jou alleen maar verhoogt en jouw faalangst versterkt. En erg angstig zijn/ paniek voelen maakt het studeren alleen maar moeilijker...
Je kan inderdaad een andere opleiding volgen, die niet aansluit bij jouw droomjob en waarbij jouw perfectionisme net daarom misschien minder sterk zal zijn. Met als gevolg dat je dan ook minder faalangst ervaart. Maar op 't einde van de rit zit je dan met een diploma/ job die niet volledig naar je zin is én is het mogelijk dat je je nog vaak zal afvragen: 'wat als ik toch geneeskunde geprobeerd zou hebben?'
Ik snap echt wel hoe lastig het is om om te gaan met faalangst, maar je kan de ganse opleiding (of, om te beginnen, het 1ste opleidingsjaar) ook proberen te zien als een uitdaging en niet als een jaar dat jou mogelijks zal doen crashen. Een uitdaging vooral van jouw faalangst: 'ik gebruik dat jaar ook om verder te werken aan die faalangst'. Mét daarbij de gedachte dat deze uitdaging nog te hoog kan zijn en dat slagen geen ramp is in je leven (al kan het wél zo aanvoelen). Je kan het ook bekijken als een mogelijkheid tot 'persoonlijke groei', omdat je in die periode kan proberen die faalangst te overwinnen.
Als je op weg bent en je merkt dat je slaagt voor meerdere vakken, dan kan dat jouw zelfvertrouwen verder doen toenemen... In het 1ste jaar van m'n opleiding zat ik ook met een duidelijke faalangst. Maar ik merkte evengoed dat die faalangst elk jaar toch een beetje afnam, in die zin dat ik in het laatste jaar behoorlijk relaxed door m'n studie ging. En sinds ik aan m'n 2de studie bezig ben, merk ik dat die faalangst bijlange niet meer te vergelijken was met hoe die was tijdens m'n 1ste opleiding. Met andere woorden: er is daar echt wel evolutie in mogelijk, vooral door elke uitdaging aan te gaan, proberen vol te houden én ze dan (hopelijk) één voor één te overwinnen (dus te merken dat je vak na vak met voldoende resultaat aflegt).
Je kan proberen ook, om jezelf een planning op te stellen, zodanig dat je genoeg studeert, maar waarin ook tijd is voorzien om (verplicht) te ontspannen. Een schema waarvan je weet, als het 1ste jaar dan nog mislukt, dat je dan toch kan zeggen: 'ik kon echt niet veel méér doen dan dit (daarbij hoort ook ontspanning nemen, want dat laatste is een noodzakelijke voorwaarde om te kunnen studeren).
Tenslotte is het niet zo dat therapie jou niet kan helpen, als een vorige therapie is mislukt. Er kunnen echt wel meerdere reden zijn voor het niet slagen ervan, zoals een therapeut die je niet zo goed ligt, een therapievorm die niet echt aansluit bij jouw denken en doen, een te korte therapie, een therapie die te weinig diepgang bood voor jou en waarin geen aandacht is voor eventuele onderliggende problemen/ oorzaken, enz... Ik weet natuurlijk niet of het één van die zaken was, maar ik weet wél dat het vaak zoeken is naar de juiste therapeut/ therapievorm. Daarmee wil ik ook aangeven dat je zeker kan overwegen om opnieuw in therapie te gaan, bij iemand anders, mocht je terug vast komen te zitten. Dan kan trouwens de extra steun van een therapeut misschien een duidelijk verschil voor je maken.
Misschien moet je jezelf gewoon de kans gunnen. Je hoeft er zeker niet door te crashen en mocht je toch merken dat het op een bepaald moment teveel is voor je, dan kan je jezelf ook gunnen om ermee op te houden, met het idee dat je het écht wel hebt geprobeerd en je jezelf niks kan verwijten.
Allemaal makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk, Melissa. Maar een angst overwinnen kan eigenlijk enkel door erin te stappen en dan te proberen deze te bewerken. Ik wens je in elk geval veel succes, wat je ook beslist om te doen!
Dido
Je kan inderdaad een andere opleiding volgen, die niet aansluit bij jouw droomjob en waarbij jouw perfectionisme net daarom misschien minder sterk zal zijn. Met als gevolg dat je dan ook minder faalangst ervaart. Maar op 't einde van de rit zit je dan met een diploma/ job die niet volledig naar je zin is én is het mogelijk dat je je nog vaak zal afvragen: 'wat als ik toch geneeskunde geprobeerd zou hebben?'
Ik snap echt wel hoe lastig het is om om te gaan met faalangst, maar je kan de ganse opleiding (of, om te beginnen, het 1ste opleidingsjaar) ook proberen te zien als een uitdaging en niet als een jaar dat jou mogelijks zal doen crashen. Een uitdaging vooral van jouw faalangst: 'ik gebruik dat jaar ook om verder te werken aan die faalangst'. Mét daarbij de gedachte dat deze uitdaging nog te hoog kan zijn en dat slagen geen ramp is in je leven (al kan het wél zo aanvoelen). Je kan het ook bekijken als een mogelijkheid tot 'persoonlijke groei', omdat je in die periode kan proberen die faalangst te overwinnen.
Als je op weg bent en je merkt dat je slaagt voor meerdere vakken, dan kan dat jouw zelfvertrouwen verder doen toenemen... In het 1ste jaar van m'n opleiding zat ik ook met een duidelijke faalangst. Maar ik merkte evengoed dat die faalangst elk jaar toch een beetje afnam, in die zin dat ik in het laatste jaar behoorlijk relaxed door m'n studie ging. En sinds ik aan m'n 2de studie bezig ben, merk ik dat die faalangst bijlange niet meer te vergelijken was met hoe die was tijdens m'n 1ste opleiding. Met andere woorden: er is daar echt wel evolutie in mogelijk, vooral door elke uitdaging aan te gaan, proberen vol te houden én ze dan (hopelijk) één voor één te overwinnen (dus te merken dat je vak na vak met voldoende resultaat aflegt).
Je kan proberen ook, om jezelf een planning op te stellen, zodanig dat je genoeg studeert, maar waarin ook tijd is voorzien om (verplicht) te ontspannen. Een schema waarvan je weet, als het 1ste jaar dan nog mislukt, dat je dan toch kan zeggen: 'ik kon echt niet veel méér doen dan dit (daarbij hoort ook ontspanning nemen, want dat laatste is een noodzakelijke voorwaarde om te kunnen studeren).
Tenslotte is het niet zo dat therapie jou niet kan helpen, als een vorige therapie is mislukt. Er kunnen echt wel meerdere reden zijn voor het niet slagen ervan, zoals een therapeut die je niet zo goed ligt, een therapievorm die niet echt aansluit bij jouw denken en doen, een te korte therapie, een therapie die te weinig diepgang bood voor jou en waarin geen aandacht is voor eventuele onderliggende problemen/ oorzaken, enz... Ik weet natuurlijk niet of het één van die zaken was, maar ik weet wél dat het vaak zoeken is naar de juiste therapeut/ therapievorm. Daarmee wil ik ook aangeven dat je zeker kan overwegen om opnieuw in therapie te gaan, bij iemand anders, mocht je terug vast komen te zitten. Dan kan trouwens de extra steun van een therapeut misschien een duidelijk verschil voor je maken.
Misschien moet je jezelf gewoon de kans gunnen. Je hoeft er zeker niet door te crashen en mocht je toch merken dat het op een bepaald moment teveel is voor je, dan kan je jezelf ook gunnen om ermee op te houden, met het idee dat je het écht wel hebt geprobeerd en je jezelf niks kan verwijten.
Allemaal makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk, Melissa. Maar een angst overwinnen kan eigenlijk enkel door erin te stappen en dan te proberen deze te bewerken. Ik wens je in elk geval veel succes, wat je ook beslist om te doen!
Dido
Ik ben niet jong genoeg om alles te weten...
-Oscar Wilde-
-Oscar Wilde-
-
- Berichten: 1.820
Re: Geneeskunde studeren: de moeite waard?
Toch nog een kleine aanvulling omdat ik nu ook lees in jouw 1ste berichtje dat je er nog niet uit bent wat je écht zou willen volgen. Het is natuurlijk zo dat je dit eerst (voldoende) duidelijk moet krijgen voor jezelf. Bv.: stel dat je door één of andere reden in het begin van jouw opleiding (om het even welke) al zeker zou weten dat je zal slagen op het einde en dat je je diploma zonder al teveel kleerscheuren binnen haalt, wat zou je dan kiezen voor opleiding?
In België zijn er ook instanties (CLB), verbonden aan elke school die je kunnen helpen bij het maken van een studiekeuze. Ik vermoed dat je van NL bent, maar bestaat dit ook niet bij jullie? Misschien kunnen zij jou hier ook bij helpen?
Dido
In België zijn er ook instanties (CLB), verbonden aan elke school die je kunnen helpen bij het maken van een studiekeuze. Ik vermoed dat je van NL bent, maar bestaat dit ook niet bij jullie? Misschien kunnen zij jou hier ook bij helpen?
Dido
Ik ben niet jong genoeg om alles te weten...
-Oscar Wilde-
-Oscar Wilde-
-
- Berichten: 124
Re: Geneeskunde studeren: de moeite waard?
Bedankt voor jouw advies, Dido. Ik vrees er echter voor dat wanneer ik geneeskunde toch ga studeren en er niet voor slaag, mijn gevoel van onzelfzekerheid nog erger zal worden. Ik ben nu al zo ongelukkig in het secundair onderwijs, omdat ik zo vaak met enorm veel stress moet zien om te gaan. Ik slaap niet goed, omdat ik altijd denk aan wat ik zou kunnen bereiken als ik geen faalangst had. Want ik ben me er van bewust dat ik bijna alles aankan zonder mijn mentale ziekte. Dat hebben ook al mijn leerkrachten aan me verteld.
Ik denk er aan om als tweede optie talen te studeren, want ik ben er mij van bewust dat mijn angst om te falen daar heel klein zal zijn. Ik stress vooral wanneer ik een wetenschappelijke vak aan het studeren ben. Daar moet ik ook veel meer inspanningen voor leveren dan wanneer ik een taal instudeer.
PS: Ik woon in België.
Ik denk er aan om als tweede optie talen te studeren, want ik ben er mij van bewust dat mijn angst om te falen daar heel klein zal zijn. Ik stress vooral wanneer ik een wetenschappelijke vak aan het studeren ben. Daar moet ik ook veel meer inspanningen voor leveren dan wanneer ik een taal instudeer.
PS: Ik woon in België.
