Singulariteit en puntdeeltje

Alkartus

Eén van de theorieën over zwarte gaten stelt dat er een singulariteit in het midden van een zwart gat zit. Daar wordt materie dus oneindig ver in elkaar gedrukt. Maar alle niet elementaire deeltjes hebben een volume en kunnen dus niet bestaan in zo'n singulariteit. Eerst worden de elektronen op de protonen gedrukt tot neutronen. Dan moeten die quarks op elkaar geduwt worden tot één deeltje. Moet je een zwart gat niet gewoon beschouwen als een super elementair deeltje (SED of SEP)?

eendavid

Een 'singulariteit' in de algemene relativiteitstheorie is een geometrisch gegeven. Het is een punt in je ruimtetijd waar 'geen geometrie' is. De (intuitieve versie van de) precieze definitie hiervan is dat geodeten in dit punt eindigen. Op zich staat dit los van het samendrukken van materie. Zo'n singulariteit moet niet bezien worden als een plaats waar 'deeltjes kunnen bestaan'.

Wat er gebeurt in een zwart gat (dus rond de singulariteit), is dat de zwaartekracht voldoende dicht bij de singulariteit zo groot wordt dat de golffunctie van (bijvoorbeeld) een quark kan worden samengedrukt in een gebied met afmetingen kleiner dan de de Broglie golflengte, en zelfs in een gebied kleiner dan de compton golflengte. Dat laatste betekent inderdaad dat een 'elementair deeltje' hier uit meerdere deeltjes bestaat.

Hieruit kan je natuurlijk niet zomaar concluderen dat die quarks 'tot één deeltje worden geduwd', of dat het zwart gat een elementair deeltje is. Het is me eerlijk gezegd niet eens duidelijk wat daarmee bedoeld zou worden. Dat gezegd zijnde, dergelijke ideëen zijn (misschien) gerelateerd aan een oud (en in essentie niet succesvol) programma om materie als geometrie te kunnen beschrijven (zie bijvoorbeeld hier voor verdere referenties).

Perry

Voor de beleving worden deeltjes voorgesteld als objecten, tastbare materie. uitgaande van de algemene relativiteitstheorie E=mc2 is het energie. Dit zou inhouden dat een zwart gat oneindig veel energie bevat. Toch wil ik hier een kantrekening plaatsen. Om iets waar te nemen dient er een contrast te zijn, een wit punje is pas waarneembaar in een omgeving die niet wit is. Het algemene Entropie principe is ook hier van toepassing. Het sterven naar evenwicht. Dit impliceert dat het universum een toestand is ver van een evenwicht. Een singulariteit is een evenwichtstand. In dit kader is het theoretich mogelijk dat de Big bang ontstaan is vanuit een onbalans of reactie van een door ons niet waarneembare dimensie. Voor zover onze waarneming is aantekkingskacht een verschijnsel en en dus niets anders dan het steven naar evenwicht.

Wetenschapsforum

Laatste berichten

Nieuwsberichten

Singulariteit en puntdeeltje

Singulariteit en puntdeeltje

Re: Singulariteit en puntdeeltje

Re: Singulariteit en puntdeeltje