Zijn de rijken echt onbeleefder, egoïstischer en minder empathisch dan minder rijken?

Moderator: Astro

Reageer
Gebruikersavatar
Berichten: 1.820

Zijn de rijken echt onbeleefder, ego

Een recente studie ging na hoe de sociale status van een persoon (volgens z'n inkomen, z'n studies of z'n beroep) het gedrag van die persoon beïnvloedt. Meer specifiek ging men na hoe dit z'n sociale interacties, z'n perceptie van anderen en z'n emoties aantastte.

Men werkte deels met universiteitsstudenten die werden ingedeeld in groepen volgens hun sociale status (bv. op basis van hun eigen inschatting, of op basis van het inkomen van hun ouders,...).


In de 1ste studie bevroeg men universiteitsstudenten over de oorzaak van een toenemende economische ongelijkheid in de samenleving. De onderzoekers vonden dat studenten aan de top van de sociale hiërarchie deze ongelijkheid meer beschreven in termen van individuele inspanningen & talent en minder in termen van omgevingsfactoren zoals politieke invloeden.


Studenten die afkomstig waren van rijkere en meer 'geleerde' ouders, waren minder betrokken in interacties met anderen. Ze vertoonden bv. tijdens dit sociaal contact minder oogcontact, ze checkten vaker hun GSM's, ze maakten meer tekeningetjes op papier als tijdverdrijf, in vergelijking met studenten die afkomstig waren van een minder rijk of minder 'geleerd' milieu.


In experimenten waarin hun partner moeilijkheden ondervond, waren studenten en volwassenen die zichzelf in een hogere sociale klasse plaatsen of die rijker waren minder bereid om hun partner te helpen.


Studenten en volwassenen die zichzelf een hogere sociale status toewezen of die meer 'geleerd' waren, waren ook minder goed in staat om emoties van anderen af te lezen (empathie).


De auteur besluit dan ook eerst (vanuit de 12 studies die hij deed) dat de rijken onbeleefder, egoïstischer en minder empathisch zijn dan 'armere' mensen. Maar hij bekritiseert deze uitkomst ook: sociale klasse heeft in realiteit een veel genuanceerder invloed op sociale contacten ed. dan wat deze studie aangeeft.

Zo is het volgende op te merken over de studies/ de resultaten:

(1) egoïstisch zijn als we studeren kan net goed zijn, omdat we ons zo meer concentreren op onze studieresultaten en dus beter presteren.

Terwijl altijd gericht zijn op de ander juist nadelig kan zijn voor ons eigen welbevinden


(2) Mensen van een hogere klasse zouden eigenlijk vooral flexibel zijn in hun gerichtheid op zichzelf. Als ze bv. een film te zien kregen over mensen die in nood waren, dan waren ze even prosociaal (= gedrag bedoeld om iemand anders te helpen/ te steunen) als mensen van een lagere sociale klasse

Een correcter besluit is dan ook, volgens de auteur, dat individuen van een hogere sociale klasse niet zozeer egoïstischer en minder altruïstisch zijn, maar dat ze dit enkel in welbepaalde contexten zijn. bv.: in een situatie die medelijden oproept zijn ze even behulpzaam.


(3) In de studies gaat het vooral om de vergelijking tussen rijken en armen, terwijl de deelnemers in de meeste studies behoorden tot de middelste sociale klasse. Zo deden er bv. nooit daklozen mee.


vertaald uit: Are the Rich Really Rude? What Science Actually Says (uit 'Psych your Mind', aug. 2011)


Abstract van de studie:Kraus, M. W., Piff, P. K., & Keltner, D. (2011). Social Class as Culture: The Convergence of Resources and Rank in the Social Realm Current Directions in Psychological Science, 20 (4), 246-250 : 10.1177/0963721411414654


Dido
Ik ben niet jong genoeg om alles te weten...
-Oscar Wilde-

Gebruikersavatar
Berichten: 8.557

Re: Zijn de rijken echt onbeleefder, ego

Ik zou hier een forse kanttekening bij willen plaatsen, recent zijn mij een aantal berichten ter ore gekomen dat de statistische analyses in veel van de gedragswetenschappen grote problemen vertonen.


De Bayesiaanse statistiek zou hier bij kunnen helpen. klik Ik claim niet dat dit in dit geval ook de situatie is, echter ik claim wel dat als je maar genoeg met je data klooit en de verkeerde analyses gebruikt dat je dan bijna alles kan 'bewijzen'.


Dit is trouwens niet iets wat zich tot de gedragswetenschappen beperkt. Veel wetenschappers hebben statistiek niet als hoofdonderwerp en 'modderen maar een beetje aan' afhankelijk van wat gebruikelijk is in hun vakgebied zonder altijd even kritisch na te denken over de toe te passen statistische test. Samenwerkingsverbanden met mensen die serieus statistiek hebben gestudeerd zullen dan ook belangrijker en belangrijker blijken.
"Meep meep meep." Beaker

Gebruikersavatar
Berichten: 1.820

Re: Zijn de rijken echt onbeleefder, ego

Ik zou hier een forse kanttekening bij willen plaatsen, recent zijn mij een aantal berichten ter ore gekomen dat de statistische analyses in veel van de gedragswetenschappen grote problemen vertonen.
Dat heb je goed gehoord.

Ik claim niet dat dit in dit geval ook de situatie is, echter ik claim wel dat als je maar genoeg met je data klooit en de verkeerde analyses gebruikt dat je dan bijna alles kan 'bewijzen'.
Dat weten we inderdaad niet. Dus voorlopig moeten we het maar doen met de naam van het tijdschrift?
Psychological Science (PSS), the highest ranked empirical journal in psychology, is a peer-reviewed monthly journal with cutting-edge research articles, short reports, and research reports spanning the entire spectrum of the science of psychology. Psychological Science is the source for the latest findings in cognitive, social, developmental, and health psychology, as well as behavioral neuroscience and biopsychology.

Impact Factor: 4.699

Ranked: 7 out of 120 in Psychology, Multidisciplinary


Source: 2010 Journal Citation Reports® (Thomson Reuters, 2011)
Maar blijkbaar verschijnen er ook in de 'grote' tijdschriften, zoals Nature, zo'n onbetrouwbare artikels volgens Wagenmakers. Worden er evenveel/ minder/ meer van zulke artikels gepubliceerd in de 'grote' tijdschriften zoals Nature?


Een andere optie is om elk gepubliceerd artikel in de sociale wetenschappen/ psychologie als 'verdacht' te zien. En kunnen we onderzoek dus maar beter achterwege laten tot de statistiek gebaseerd is op de Bayesiaanse theorie? Dat houdt ook in dat we (de helft?) van het onderzoek dat al gebeurd is in de sociale wetenschappen zullen moeten verwerpen.


Ook zaken die als redelijk vaststaande feiten worden beschouwd, veronderstel ik.Idem dito blijkbaar voor de artikels over geneeskunde... Gaat het hier ook om 1/2 van de artikels?


Verder wordt die p-waarde idd. al lang(er) in vraag gesteld. Men zou zich, ipv. de p-waarde, moeten baseren op de effectgrootte.


Dus, vanaf nu géén wetenschappelijk onderzoek meer publiceren dat gaat over de sociale wetenschappen, wegens te weinig betrouwbaar? En als we toch artikels lezen, dan kan je ze maar best verdacht vinden? Of moeten elk artikel eerst door de handen van een statisticus gepasseerd zijn? En wat doen we dan met het feit dat sociale wetenschappen (zoals ook psychologie) niet eens een harde wetenschap is? Is er nog een middenweg mogelijk, of is onderzoek in die disciplines eigenlijk maar weinig waard?


Ik weet het antwoord zelf niet goed, vandaar de vragen en bedenkingen.


Dido
Ik ben niet jong genoeg om alles te weten...
-Oscar Wilde-

Reageer