Achtergrond straling van de big bang

Moderator: physicalattraction

Reageer
Berichten: 2

Achtergrond straling van de big bang

De achtergrond straling van het universum

Ik las vanochtend weer een artiekel over de achtergrond straling van het universum. Nu heb ik jammergenoeg nooit natuurkunde gehad en kan het antwoord allemaal heel simpel zijn. Maar ik heb geen idee, dus iedereen die mij hier wat opheldering over kan geven is zeer welkom.

http://www.kennislink.nl/publicaties/de-vi...-van-de-oerknal

Hier word kort uitgelegt dat het universum onstond door de big bang, en dat wij de straling van deze gebeurtenis nog steeds kunnen waarnemen. Hier ligt mijn probleem...

Om het even makkelijk en 2d te houden wil ik het vergelijken met het vallen van een steen in een strak water oppervlak. Als je een steen in het water gooit dan lopen de kringen in het water altijd weg van de steen. Net als bij een explosie die ook altijd uitdijt vanuit de kern van de explosie.

Nu stel je voor dat wij ergens in het midden zitten tussen het begin van de explosie en het einde (het punt waar het helal nu aan het uitdijen is. Op dit punt kunnen wij de rimpels in het water niet meer zien. Het lijkt mij dan ook dat we de straling van de explosie niet meer kunnen waarnemen.

De enige mannier waarop wij die straling zouden moeten kunnen zien is als de straling van de big bang tegen het "uiteinde" van het heelal "weerkaatst" en zo weer terug naar ons komt.

http://www.nwtonline.nl/00/nt/nl/49/nieuws...ing_heelal.html

Hier valt te lezen hoe het heelal steeds sneller uitdijt, als je bedenkt dat een nuke-explosie erg snel uitdijt en de big bang nog net iets krachtiger was dan onze bommen vraag ik me af hoe de straling aan het "uiteinde" van ons universum is gekomen. Zeker als zoals hier word beweerd dat het uitdijen steeds sneller blijkt te gaan.

Dus het lijkt mij onwaarschijnlijk dat deze straling terug gekaatst is, wat blijft er dan over? Ik zat te denken over het creeren van ruimte tijd dat misschien energie uitstoot in de vorm van straling. Als dit zo is dan zouden we toch moeten kunnen uitvinden waar we precies zitten in ons universum? Dit is natuurlijk pure speculatie, maar ik zie eigenlijk geen andere mogelijkheid dan dit..

ps, geen idee of ik hier op het juiste gedeelte van het forum zit, zo niet, dan zou ik aan en mod willen vragen om het op de goede plaats te zetten, b.v.d.!

Gebruikersavatar
Berichten: 10.564

Re: Achtergrond straling van de big bang

Deze schreef:De achtergrond straling van het universum

Om het even makkelijk en 2d te houden wil ik het vergelijken met het vallen van een steen in een strak water oppervlak. Als je een steen in het water gooit dan lopen de kringen in het water altijd weg van de steen. Net als bij een explosie die ook altijd uitdijt vanuit de kern van de explosie.
De vertaling naar 2D is prima, maar dan moeten we hem wel even goed en consequent toepassen. De kring die vanuit het centrum van de vijver wegloopt, dát is het equivalent van ons uitdijende universum. Om de vergelijking te trekken moet je alles beschouwen vanuit een of meer punten die op de kring liggen. Die punten komen steeds verder van elkaar te liggen, omdat de kring steeds verder uitdijt.

Wil je van een punt op de kring naar een ander punt, dan moet je de kring volgen. Hetzelfde geldt voor lichtstralen in ons 3D universum.

Belangrijk om in gedachten te houden is dat die kring een ééndimensionaal object is. Hij ontstaat in een 2D vijver, maar de kring zelf is 1D.
Cetero censeo Senseo non esse bibendum

Berichten: 2

Re: Achtergrond straling van de big bang

Marko schreef:De vertaling naar 2D is prima, maar dan moeten we hem wel even goed en consequent toepassen. De kring die vanuit het centrum van de vijver wegloopt, dát is het equivalent van ons uitdijende universum. Om de vergelijking te trekken moet je alles beschouwen vanuit een of meer punten die op de kring liggen. Die punten komen steeds verder van elkaar te liggen, omdat de kring steeds verder uitdijt.

Wil je van een punt op de kring naar een ander punt, dan moet je de kring volgen. Hetzelfde geldt voor lichtstralen in ons 3D universum.

Belangrijk om in gedachten te houden is dat die kring een ééndimensionaal object is. Hij ontstaat in een 2D vijver, maar de kring zelf is 1D.
hmmm ok, ik heb het nu een paar keer over gelezen en proberen te begrijpen wat je bedoelt. Maar ik kom er niet erg ver mee om eerlijk te zijn. Waar ik op doelde is hoe komt de straling bij ons??

Kaatst de straling naar ons terug via het punt waar op dit moment het heelal verder uitdijt?

Of komt er straling vrij op het punt van creatie van de ruimte-tijd dat wij nu weer terug zien als straling?

Of zijn wij de golf? Ik bedoel hiermee dat de golf in het midden niet een kringel word, maar een disk die steeds groter word?

Gebruikersavatar
Berichten: 10.564

Re: Achtergrond straling van de big bang

Om met het laatste te beginnen: In de vijver-analogie is de golf, de cirkelvormige rimpeling, het universum.

Iemand die in dat universum zou leven, zou alleen een ééndimensionale ruimte kennen. Alles wat daar gebeurt en beschreven kan worden gebeurt binnen die 1D ruimte. Iemand die naar de vijver kijkt ziet een 2D ruimte, met daarin een cirkel die steeds groter wordt. Punten kunnen binnen of buiten die cirkel liggen, of precies op de omtrek van die cirkel. Een lichtstraal die door die eendimensionale ruimte gaat, volgt de omtrek van de cirkel/rimpeling.

Analoog hieraan: Het oppervlak van de Aarde is een 2D-ruimte (ieder punt kan worden weergegeven met 2 coördinaten, bijvoorbeeld lengte- en breedtegraad). De Aarde zelf is 3D, maar het oppervlak is 2D. Stel dat je van punt A naar punt B loopt, dan beweeg je over dat 2D-oppervlak, je gaat niet door de Aarde heen. Zo gaat de lichtstraal in het vijvervoorbeeld ook via de omtrek van die rimpeling.

Gaan we even terug naar de cirkel. Voor een "bewoner" van de ruimte bestaat alleen de cirkel zelf. Die bewoner ziet andere punten in zijn ruimte, en die punten komen steeds verder weg te liggen. Wat hij ook ziet, is dat alle punten van hem af bewegen, en dat de punten die het verst weg liggen, het snelst lijken te bewegen. Een slimme cirkelbewoner kan daaruit concluderen dat hij in een cirkel leeft, en dat de cirkel zelf steeds groter wordt. Stel nu dat de snelheid waarmee die cirkel groter wordt bijna net zo groot is als de snelheid waarmee het licht gaat. Dan zal het voor sommige punten heel lang duren voordat dat licht van de bron naar de ontvanger is gereisd.

Dat is ook een beetje wat er aan de hand is met de achtergrondstraling. Alleen leven wij in een 3D-ruimte die uitzet.
Cetero censeo Senseo non esse bibendum

Reageer