Geloof en naastenliefde

Moderator: Rhiannon

Gesloten
Gebruikersavatar
Berichten: 2.391

Geloof en naastenliefde

<afgesplitst uit
Er was een tijd, dat veel mensen gelovig waren. Eén van de twee basisprincipes van elk monotheïstisch geloof is:

"heb je naaste lief". Vroeger kreeg je dat dagelijks met de paplepel mee.

Sinds velen niet meer religieus geschoold zijn, is dit principe voor de atheïsten (in mijn beleving: helaas) verloren gegaan.


Houden van heeft niets specifiek naar of met gelijk welk geloof. Atheisme, één- of meer godendom, of gelijk welke andere overtuiging.

Dat houden van gerelateerd zou zijn aan monotheïsme is een waangedachte. Een atheïst of gelijk wie is evengoed in staat om "te houden van" dan gelijk welke andere.

Houden van heeft te maken met ruimte voor anderen, kunnen zien en voelen, waarvoor je jezelf eerst goed moet voelen in je eigen vel en je eigen ruimte.

En in belangrijke mate opvoeding en zich veilig voelen, waardoor je je open kan stellen naar andere, nieuwe en vreemde dingen.

Voorzichtigheid en afstand naar anderen is gewoon zelfbeveiliging en angst van het vreemde (terecht of onterecht).

Vooroordelen staan zeker niet vreemd aan eigen onzekerheid. Anderen veilig in een hokje plaatsen - hun hokje, en ons gelijktijdig nestelen in ons eigen hokje.

Het is echt niet door regeltjes van gelijk waar: aards of bovenaards dat je van iemand kan houden of niet.

En hoe je je beter kan voelen in je eigen vel bestaan 1001 opties voor. Welke weg het best is voor onszelf kan zeer individueel zijn. Het is een kwestie van zoeken en groeien .....
Eric

Gebruikersavatar
Berichten: 354

Re: Geloof en naastenliefde

Dat houden van gerelateerd zou zijn aan monotheïsme is een waangedachte.
Dat interpreteerde u verkeerd.

Ik bedoelde er slechts mee te zeggen, dat een gelovige wordt aangeleerd zijn naaste lief te hebben.

Daarmee sluit ik absoluut niet uit, dat 'anderen' niet hun naasten lief zouden kunnen hebben.

Ik beweer wel, dat ontkerkelijking een verlaging geeft van aantallen naastenliefde.

Gebruikersavatar
Berichten: 5.609

Re: Geloof en naastenliefde

Ik beweer wel, dat ontkerkelijking een verlaging geeft van aantallen naastenliefde.
Bronnetje?
What it all comes down to, is that I haven't got it all figured out just yet

And I've got one hand in my pocket and the other one is giving the peace sign

-Alanis Morisette-

Gebruikersavatar
Berichten: 1.820

Re: Geloof en naastenliefde

... Ik bedoelde er slechts mee te zeggen, dat een gelovige wordt aangeleerd zijn naaste lief te hebben. ...
Was dit zo? Is dit nu zo? En welke religie is volkomen tolerant tav. bepaalde 'verstoten' bevolkingsgroepen?

Als ik hoor hoe de priesters in de jaren '50 van de vorige eeuw (de generatie van mijn ouders, dus niet zooo lang geleden), vaak een donderpreek gaven vanuit hun preekstoel. Hoe ze mensen angstig maakten zodat ze onder de knoet bleven. Welke macht de kerken hadden en hoe zij die misbruikten. Dan stel ik me toch vragen over het feit dat ze werden aangeleerd om hun naasten lief te hebben...

Is dit de laatste 20-30 jr. beter geworden? Vermoedelijk wel een deel, al is dit niet zozeer een verdienste van de kerk, maar wel een verdienste van 'de gelovigen', de mensen die kritischer werden en het feit dat de maatschappij niet zomaar meer aanvaardde in de jaren '60 dat mensen en minderheden werden verdrukt. Verder is de kerk nog steeds intolerant tav. holebi's ed. Voor mij gaat deze visie dan ook nog steeds in tegen naastenliefde.

Ik ben ermee akkoord dat de ontkerkelijking bepaalde veranderingen heeft teweeg gebracht. Daar zaten veranderingen tussen die vooral een bevrijdend (positief) effect hadden voor de mensen, maar er waren evengoed veranderingen/ aspecten ervan die ook negatieve gevolgen teweeg brachten (voor sommigen leidde dit tot een gebrek aan zingeving voor 't leven). En het is, denk ik, ook zo dat net die verworven vrijheden die dan broodnodig waren, nu in het andere extreem terecht kunnen komen.

Maar zomaar stellen dat een gelovige (automatisch) werd/ wordt aangeleerd om z'n naaste lief te hebben, is me een stap te ver.

Dido

PS1: Ik merk dat ik onvoldoende kan benadrukken in m'n (korte) tekstje hier, dat nuanceringen ivm. effecten van religie echt wel noodzakelijk zijn.

PS2: is het niet beter deze discussie rond religie af te splitsen in een nieuw topic? Anders komt de vraag van TS teveel op de achtergrond, vrees ik?
Ik ben niet jong genoeg om alles te weten...
-Oscar Wilde-

Gebruikersavatar
Berichten: 2.391

Re: Geloof en naastenliefde

Neutra schreef:Ik bedoelde er slechts mee te zeggen, dat een gelovige wordt aangeleerd zijn naaste lief te hebben.

Daarmee sluit ik absoluut niet uit, dat 'anderen' niet hun naasten lief zouden kunnen hebben.

Ik beweer wel, dat ontkerkelijking een verlaging geeft van aantallen naastenliefde.
Het is meer de vorm dan de inhoud:

De basisgedachte vind je overal, evengoed in humanisme, atheïsme, enz ....

Basis: respecteer anderen.

Het risico van groepen is juist dat zij zichzelf beschouwen als een standaard, en zogenaamd begrijpend neerkijken of kijken naar anderen waar op welke manier iets mee schort, die iets missen.

Daar komen begrippen van als: "het uitverkoren volk", "heidenen", maar ook gewoon regio's, kleur, weet-ik-veel ....

De idee is: "Wij" en "de Anderen".

Deze principes zijn universeel en in de kern zeer gelijklopend:

http://zelfbescherming.org/achtergronden/wederkerigheid
  • # Confucianisme: ‘Wat je niet wilt dat je aangedaan wordt, doe het de anderen niet aan.’ (K’ ong-foe-tzi, Gesprekken 15.23, 6e eeuw v.Chr.);

     
  • # Boeddhisme: ‘Kwets anderen niet met wat je zelf doet lijden.’ (Gautama, de Boeddha, Udana-Varga 5.18, 5e eeuw v.Chr.);

     
  • # Jaïnisme: ‘In geluk en lijden, in vreugde en smart, moeten we steeds de andere schepselen zien zoals we onszelf zien, en we moeten ons ervan onthouden anderen dat aan te doen waarvan we zelf niet willen dat het ons wordt aangedaan.’ (Mahavira, Sutrakritanga 1.11.33, 5e eeuw v.Chr.);

     
  • # Zoroastrianisme: ‘Doe de anderen niet aan wat voor jezelf niet goed is.’ (Shayast-na-shayast 13.29, 5e eeuw v.Chr.);

     
  • # Plato: ‘Ik wens me tegenover anderen te kunnen gedragen zoals ik wens dat ze zich tegenover mij gedragen.’ (4e eeuw v.Chr.);

     
  • # Vedische traditie: ‘Doe een ander nooit aan wat je schadelijk acht voor jezelf. Dit is dharma. Ander gedrag is veroorzaakt door zelfzuchtige verlangens.’ (Mahabharata, Anushasana Parva, 113.8);

     
  • # Judaïsme: ‘Wat je voor jezelf verwerpelijk vindt, doe dat ook je naaste niet aan. Dat is de hele Torah; al het overige is toelichting. Ga en leer dit.’ (Rabbi Hillel, Talmud, Shabbath 31a, 50 voor tot ca 10 n.Chr.);

     
  • # Christendom: ‘In alles: doe voor anderen wat je wil dat zij voor jou doen, want dit is de hele Wet en de profeten.’ (Mattheus 7:12);

     
  • # Taoïsme: ‘Ik ben goed voor hen die goed zijn voor mij. Ik ben ook goed voor hen die niet goed zijn voor mij. Want deugdzaamheid is goed zijn. Ik ben oprecht voor hen die oprecht zijn tegenover mij. Ik ben ook oprecht tegenover hen die niet oprecht zijn tegenover mij. Want deugdzaamheid is oprecht zijn.’ (Lao Tze, Tao Teh Tsjing, 49);

     
  • # Islam: ‘Niemand gelooft echt, tenzij hij voor zijn naaste wenst wat hij wenst voor zichzelf.’ (Mohammed, An-Nawawi, Hadith 13);

     
  • # Inca: ‘Iedereen moet zich gedragen tegenover anderen, zoals hij wil dat anderen zich gedragen tegenover hem.’ (Manku Qhapaq, Inca-koning en wetgever, Cuzco, 12e eeuw);

     
  • # Pima: ‘Doe je naaste geen onrecht aan en haat je naaste niet. Want niet hem doe je onrecht aan, maar jezelf.’ (Arizona); 

     
  • # Suquamish en Duwamish: ‘Wat er gebeurt met de aarde, gebeurt met de zonen en de dochters van de aarde. Wij hebben het web van het leven niet geweven, we zijn niet meer dan een draad erin. Wat we doen met het web, doen we met onszelf.’ (Opperhoofd Seattle, 1786–1866, Washington);

     
  • # Ba-kongo: ‘Man en vrouw, waar je niet van houdt, doe dat je naasten niet aan.’ (Angola).
Analoog zoals Dido ook aanhaalde: Het is mijn katholieke opvoeding die mij duidelijk het gevoel gaf van het "Wij" zijn en "De Rest, de Anderen" waar we wel met begrip moesten naar kijken, maar wat op zich in een bepaalde gradatie neerbuigend was. Zonder dat ik van thuis uit mij ook maar één racistische opmerking herinner, of negatieve opmerking van mijn ouders naar andersgezinden, ook politiek, zat ik als jong kind met het gevoel dat er met socialisten en niet-katolieken ergens iets fout zat. Ik woonde heel dicht (200 m) bij een groot atheneum met staatsonderwijs. Naar mijn gevoel had dat iets vreemds, daar schortte wat mee ..... Je kon begrip opbrengen, moest even lief zijn naar die mensen, maar ergens was daar iets mis mee.

Het sterkste "Wij" en "de Anderen" gevoel was voor mij (als jong kind) juist mijn Godsdienstige achtergrond en omgeving en ik kan mijn ouders niets verwijten inzake vooroordelen naar wat ook).

En zeggen dat je je naaste moet liefhebben, maar tegelijk massa's veroordelen of op neerkijken, of als afwijkingen behandelen voor wie ze zijn valt voor mij ook niet onder "Liefde".

De "Wij's" en "Zij's" zijn oorzaak van vooroordelen.

Je moet de "Ik" en zijn/haar plaats vinden binnen die "Wij's" om sterk genoeg te staan om van die "Zij's" mee "Wij's" te kunnen en durven maken.
Eric

Gebruikersavatar
Berichten: 5.609

Re: Geloof en naastenliefde

Dit onderwerp is gesloten aangezien het niet mogelijk is om hier over te discussiëren. Bovendien valt dit onder theologie en is dat forum gesloten.

Hier komt dus een slotje op
What it all comes down to, is that I haven't got it all figured out just yet

And I've got one hand in my pocket and the other one is giving the peace sign

-Alanis Morisette-

Gesloten