Een perturbatie is meestal een verandering in de potentiaal waarvan je de grote kunt variëren, toenemend vanaf nul. Nu kan het natuurlijk zo zijn dat de perturbatie geen invloed heeft op de gedegenereerde grondtoestand, en dus de degeneratie niet opheft.
Meestal wordt de degeneratie opgeheven.
Duct tape is like the force: it has a dark side, a light side and it holds the universe together.
Een voorbeeld is een elektron in een potentiaalput. De spin up en spin down toestand hebben dezelfde energie. Wanneer je nu een klein magnetisch veld aanlegt, kun je deze als perturbatie beschouwen. De degeneratie tussen spin up en spin down wordt hierdoor opgeheven.
Het lijkt er echter op dat ze hier een specifiek systeem aan het bespreken zijn, met een algemene perturbatie. Waar komt die
Een geval waarin het niet gebeurt is wat sirius aanhaalde: als de perturbatie geen invloed heeft op de degeneratie. Neem bijvoorbeeld weer een elektronniveau waarbij spin up en spin down gedegenereerd zijn. Leg nu een elektrisch veld aan in de buurt hiervan. Dit heft de degeneratie tussen spin up en spin down niet op.
Het kan ook zijn dat de ontaarding slechts deels wordt opgeheven: als we spin even niet in acht nemen, is het niveau voor n=2 van het H-atoom viermaal ontwaard (als we alle mogelijke waarden van
\( \ell \)
en
\( m_\ell \)
bekijken, hebben we er 4). In het geval waarbij we een extern, homogeen stationair elektrisch veld aanleggen, blijkt dat de eerste orde perturbatie (wij zeggen steeds storing, nu ja) een oplitsing in drie niveau's teweegbrengt.
