Sterrenkundigen zijn er voor het eerst in geslaagd om op grond van waarnemingen berekeningen uit te voeren over de massaverdeling van donkere materie op hele kleine schaal. In een artikel beschrijven ze een onderzoek naar de afbeelding van een sterrenstelsel via een zogenaamde zwaartekrachtlens. Deze analyse geeft ons een unieke methode om theoretische modellen van donkere materie te testen,
Op grond van de baanbewegingen van sterren en sterrenstelsels nemen sterrenkundigen aan dat in het heelal meer materie aanwezig is dan alleen de zichtbare materie. Waar deze onzichtbare - donkere - materie uit bestaat, is nog niet bekend, maar men vermoedt dat het gaat om elementaire deeltjes. Om meer te weten te komen over de aard van de donkere materie wordt onderzoek verricht naar de verdeling ervan over het heelal.
Zwaartekrachtlens
Hoewel donkere materie geen licht afgeeft, kan deze indirect toch worden waargenomen. Niet alleen door de baanbewegingen van sterren, maar ook omdat donkere materie de eigenschap heeft dat het als lens kan dienen.
Het natuurkundig principe waarop dat berust, is echter een andere dan dat van de normale optische lens van glas. Massa veroorzaakt zwaartekracht en de algemene relativiteitstheorie van Einstein stelt zwaartekracht gelijk aan kromming van ruimte-tijd. Ook de lichtbaan die door de gekromde ruimte loopt, is schijnbaar gekromd en werkt dus als een lens. Omdat zwaartekracht deze lenswerking veroorzaakt, spreekt men van zwaartekrachtlenzen.
Het principe van de zwaartekrachtlens houdt in dat men de verbuiging van de lichtbaan kan relateren aan de massa van de donkere materie die de kromming veroorzaakt. Onregelmatigheden in het beeld kunnen teruggerekend worden naar onregelmatigheden in de verdeling van de massa van de donkere materie.
Krachtige analysemethode
Sterrenkundigen hebben afgelopen jaren veel zwaartekrachtlenzen ontdekt die in de vorm van een zogenaamde Einstein-ring een beeld geven van een sterrenstelsel dat achter de lens ligt. De onderzoekers ontwikkelden in de afgelopen jaren een krachtige analysemethode die hen in staat stelt met behulp van een dergelijk beeld gedetailleerde uitspraken te doen over de verdelingsstructuur van de donkere materie.
Bron:
Rijksuniversiteit Groningen
Lees meer:
Astron
Wetenschappelijke publicatie:
S. Vegetti, et al.: Gravitational detection of a low-mass dark satellite galaxy at cosmological distance
Laatste berichten
- 22:54 Herleiden afmetingen vanaf een foto 12
- 18:53 Ik wil studeren via afstandsonderwijs, kennen jullie Tech?
- 18:09 Rotatie van het heelal 32
- 17:19 Ervaringen met "herontdekkingen" 12
- 18 apr hall effect in vloeistof gebruiken als stromingssensor 6
- 18 apr Gezocht: de/een naam voor een getallenrij met een cauchyrij als partieelsommenrij
- 18 apr Casus uit de praktijk: positief test THC 18
- 17 apr speciale rel. theorie 4
- 17 apr Vreemde stank in huis 11
- 17 apr 3 vragen over mijn rooskleurige r.berekening H2netGekoppeldeHBrflowbatterij.
- 17 apr Interpretatie reactie-energie 3
- 17 apr Logistic equation (Pierre Verhulst,Belgian Mathematician) 5
- 16 apr vB 9
- 15 apr Kunnen quantum Zonnecellen 190% quantum efficiënt zijn 1
- 15 apr Python: sockets sluiten 4
- 14 apr Een eenvoudige logische redenering waarom tijd niet kan bestaan 'daarbuiten' 6
- 14 apr Hoe kun je op quantumwijze getallen vinden in een rij die kleiner zijn dan getal k 3
- 13 apr Documentenverdwijnen uit onedrive 1
- 12 apr Behoud van impulsmoment en energie 5
- 12 apr INLOG STORING / TIPS 4
Nieuwsberichten
- 04 mar Een nieuw soort magnetisme: altermagnetisme
- 31 okt AI kan via stem diabetes vaststellen 11
- 21 okt Einstein krijgt wéér gelijk 45
- 07 feb witter dan wit 20
- 19 jun irrigatie en de aardas