Antidepressiva in het lichaam

benq

Ik had enkele dagen geleden een discussie met vrienden van mij. Het ging over het volgende onderwerp:

Mensen die antidepressiva nemen en aan kinderen willen beginnen. Deze middelen zijn in het lichaam (spieren, bloed, organen?) aanwezig. De stoffen en de werking er van zullen wel een tijdje in het lichaam blijven en eventueel nadelige invloed hebben op de zwangerschap/baby.

Let wel, het gaat hier niet over de afkickverschijnselen die algemeen geweten enkele weken duren. In dit geval hadden we het over de nadelige invloeden op de toekomstige foetus/baby/zwangerschap.

Een deel van de groep wist te vertellen dat dit enkele jaren (1 a 2) in het lichaam aanwezig blijft en zo lang een negatief effect heeft. Ik (en het andere deel van de groep) was van mening dat dit maximaal 2/3 maanden in het lichaam aanwezig bleef.

Ik vroeg me nu af of hier wetenschappelijk al onderzoek naar gedaan is of dat er iemand duidelijkheid kan brengen? Zijn er verschillen tussen mannen en vrouwen? Zo ja, welke? (in termen van duur). Ik neem aan dat er hier wel mensen zijn die een geneeskundige achtergrond hebben.

Alvast bedankt voor jullie input.

Benm

Je zou als eerste eens kunnen kijken naar de halfwaardes in het bloed voor veel voorkomende antidepressiva. Voor gebruikelijke SSRI's als citalopram, fluxoetine en dergelijke zijn die halfwaardes niet idioot lang - typisch een paar dagen. Wat dat betreft lijkt een schatting van enkele maanden al rijkelijk ruim, laat staan jaren.

Belangrijker vraag lijkt me echter of het verantwoord is met deze medicatie te stoppen vanwege zwangerschap... als de moeder na een maand onder een trein springt lijkt me dat ook niet bevorderlijk voor de gezondheid van de foetus

Dido

Er is daar zeker onderzoek naar gedaan. Zoals BenM beweert, is het inderdaad afhankelijk van de halfwaardetijd van het gebruikte antidepressivum (AD). De halfwaardetijd is:

Halfwaardetijd

Wanneer wij een stof in de bloedbaan brengen probeert ons lichaam dat op te ruimen. De halfwaardetijd van een bepaalde stof (medicijn) is de tijd die het duurt voor de helft van het oorspronkelijke gehalte van die stof in het bloed wordt gevonden.

Een medicijn met een lange halfwaardetijd wordt dus niet zo snel afgebroken en men zal het minder vaak hoeven te slikken als een medicament met een korte halfwaarde.

Ik herinner me ook dat, als je zo'n 3 à 4 keer de halfwaardetijd neemt, dat dit ongeveer overeenkomt met de tijd waarop het medicijn zo goed als volledig uit het lichaam verdwenen is. Ik wil het nog wel eens bekijken hoe lang die t1/2 (halfwaardetijd) voor enkele AD's bedraagt, maar nu heb ik geen tijd. Ik vermoed ook heel sterk dat je maximaal enkele weken zal moeten rekenen vooraleer het AD dan gezien wordt als 'verdwenen uit het lichaam'.

Verder is bekend dat het nemen van AD's wel degelijk een risico vormt tijdens de zwangerschap. Dat betekent dat het gebruik ervan zoveel als mogelijk moet worden beperkt.

In 2006 schreef de BCFI:

Bij depressie tijdens de zwangerschap verdient een niet-medicamenteuze aanpak de voorkeur. Soms kan het starten of verder zetten van een behandeling met antidepressiva evenwel gewettigd zijn. Het is in dat geval belangrijk te weten wat de huidige kennis is omtrent de doeltreffendheid en de risicos van antidepressiva tijdens de zwangerschap: deze kennis is beperkt. Wat doeltreffendheid betreft, vonden we geen specifieke studies bij de zwangere vrouw. Bij stoppen van de behandeling rond de conceptie dient men wel rekening te houden met mogelijk heroptreden van de depressie. Wat de risicos betreft, is een teratogeen effect voor geen enkel middel uit te sluiten; voor paroxetine is recent ongerustheid ontstaan in verband met mogelijke majeure cardiale afwijkingen. Bij gebruik van antidepressiva op het einde van de zwangerschap, zijn bij de neonatus problemen, optredend kort na de geboorte, beschreven met antidepressiva van verschillende klassen. Of gebruik van antidepressiva door de moeder een invloed heeft op de neurocognitieve ontwikkeling van het kind op lange termijn, blijft controversieel. ...

Verder kom je nog het volgende tegen:

Gebruik van SSRIs tijdens de zwangerschap is geassocieerd met verschillende ongunstige uitkomsten voor het kind. Dit blijkt uit een Deense, prospectieve cohortstudie die is uitgevoerd door Lund c.s. In het onderzoek werd gecorrigeerd voor factoren als leeftijd, BMI voorafgaand aan de zwangerschap en roken. ...

Of, het volgende promotieonderzoek:

Bijna twee procent van de zwangere vrouwen gebruikt antidepressiva. Dat dit het ongeboren kind kan beïnvloeden, laat ziekenhuisapotheker Tessa Ververs zien in haar promotieonderzoek dat ze uitvoerde aan het UMC Utrecht. In de baarmoeder zijn babys beweeglijker en tijdens hun eerste levensjaar komen ze vaker bij de huisarts. Ververs promoveert op 14 april aan de Universiteit Utrecht. ...

Op zich primeert natuurlijk de gezondheid van de moeder boven die van het ongeboren kind, al was het nog maar omdat de ongeboren baby de mama nodig heeft om zelf te kunnen overleven. Dus, als de mama ernstig depressief is, dan kunnen er wel AD's gegeven worden. Maar dat zal dan mogelijks negatieve gevolgen hebben voor de ongeboren baby. Vandaar dat het bij depressie aangewezen is om eerst te kijken of psychotherapie voldoende soelaas kan brengen.

Dido

jean-jacques

Ik wil het nog wel eens bekijken hoe lang die t1/2 (halfwaardetijd) voor enkele AD's bedraagt, maar nu heb ik geen tijd. Ik vermoed ook heel sterk dat je maximaal enkele weken zal moeten rekenen vooraleer het AD dan gezien wordt als 'verdwenen uit het lichaam'.

http://www.fk.cvz.nl/

anusthesist

Een deel van de groep wist te vertellen dat dit enkele jaren (1 a 2) in het lichaam aanwezig blijft en zo lang een negatief effect heeft. Ik (en het andere deel van de groep) was van mening dat dit maximaal 2/3 maanden in het lichaam aanwezig bleef.

Jij hebt gelijk. Paroxetine bijvoorbeeld heeft een halfwaardetijd van 1 dag. Na 4 keer de halfwaardetijd wordt gesteld dat het medicijn uit het lichaam is verdwenen (theoretisch is dat natuurlijk niet zo). Bij Paroxetine is het dus na 4 dagen uit je lichaam.

Benm

Of je met 4 of 10 keer moet rekenen hangt een beetje af van hoe je in zulk onderzoek staat, maar het is hoe dan ook minder dan de gestelde 'maanden'.

Ik denk dat de afweging tussen doorbehandelen van de moeder en de veiligheid van de foetus het enige punt ter overweging is in deze gevallen.

Cura

Ik denk dat de afweging tussen doorbehandelen van de moeder en de veiligheid van de foetus het enige punt ter overweging is in deze gevallen.

Wellicht wat off-topic, maar in beide gevallen vind ik het (prenatale) kindermishandeling. Een foetus opzadelen met AD's kan dus schadelijke effecten geven. Maar ook al zou het kind er geen effecten aan ondervinden; na de zwangerschap zal het kind moeten worden verzorgd en opgevoed door tenminste één depressieve ouder. Het klinkt misschien wat onetisch, maar wellicht zouden vrouwen die lijden aan een zware depressie, die minsten medicijnen moeten gebruiken om het hier en daar te onderdrukken, geen kinderen moeten krijgen in de periode dat ze depressief zijn.

Uiteraard kunnen kinderen van niet-depressieve moeders ook slachtoffer worden van mishandeling in geestelijke- en fysieke vorm, maar als we dan over veiligheid van de foetus (en het latere kind) praten dan denk ik dat je eerst de (geestelijke) gezondheid van de moeder op peil moet brengen, vooraleer 'toe te staan' een kind op de wereld te zetten.

Benm

Ik begrijp je standpunt, maar ik denk niet dat dat in de medische realiteit zo overwogen zal worden. Er zijn wel medicijnen die zodanig gevaarlijk zijn voor de foetus dat sterk word ontraden zwanger te raken tijdens het gebruik, maar (gebruikelijke) antidpressiva vallen daar voor zover ik weet niet onder.

anusthesist

Wellicht wat off-topic, maar in beide gevallen vind ik het (prenatale) kindermishandeling.

Vind ik een boude uitspraak. De moeder gaat qua gezondheid altijd voor. Als dat het waarborgen van een relatief goede geestelijke gezondheid betekent onder het gebruik van anti-depressiva in tegenstelling tot zeer suicidaal gedrag dan is de keuze snel gemaakt. Immers, als de moeder zelfmoord pleegt of zo depressief is dat het dagelijks functioneren er significant onder lijdt, heb je daar het kind ook mee. De nadelen, zoals geschetst door benm, wegen daar soms niet tegen op. Natuurlijk in goede samenspraak met beide ouders, huisarts en psychiater.

Het is inderdaad niet ethisch om depressieve vrouwen het recht op zwangerschap en dus autonomie te ontzeggen, één van de grondbeginselen van de geneeskunde.

Wetenschapsforum

Laatste berichten

Nieuwsberichten

Antidepressiva in het lichaam

Antidepressiva in het lichaam

Re: Antidepressiva in het lichaam

Re: Antidepressiva in het lichaam

Re: Antidepressiva in het lichaam

Re: Antidepressiva in het lichaam

Re: Antidepressiva in het lichaam

Re: Antidepressiva in het lichaam

Re: Antidepressiva in het lichaam

Re: Antidepressiva in het lichaam