Licht

Luders

Hoi hoi,

Ik ben al enige tijd bezig met het uitzoeken, met wat voor licht zorgt op atomair niveau.

Als ik het goed begrijp, zit het als volgt:

Het licht (energie) komt bij het atoom, met het gevolg dat electron x in orbital x, naar een hoger orbital schiet¹. (Hogere energie toestand)

Hier hoort dit elektron niet te zitten, met het gevolg dat deze terugschiet naar de orbital waar de elektron vanaf kwam². Echter door het energieverschil, is er energie 'over', dat dan de in fotonen wordt uitgezonden.

Afhankelijk van de hoeveelheid energie, zal het licht niet zichtbaar (buiten ons lichtspectrum) of een kleur (binnen ons lichtspectrum) vallen.

Mijn vragen:

¹ Waarom schiet een elektron bij het 'vangen' van licht=energie in een hoger orbital? Ik bedoel stel je voor: Er wordt een voetbal(licht) met hoge snelheid naar een keeper geschoten (elektron). Achter de keeper is een net (lager gelegen orbitalen, met elektronen en de kern) De keeper zal de bal proberen te vangen, maar zal naar achtere gaan (lager orbitaal) en niet naar voren (hoger orbitaal

² Verder... wanneer een elektron in een hoger orbital schiet, wat is dan de reden dat de elektron terug naar de orginele orbital valt. (welke krachten zorgen hier voor?)

Wie kan mij helpen?

Groetjes

bke

1- Bij het opvangen van licht(=energie) verhoogt de energietoestand van het element, en een hogere orbitaal komt nu eenmaal overeen met een hogere energietoestand. Zo is het gedefinieerd. Daarna valt het terug op een lager orbitaal met lagere energie.

De vergelijking die je maakt met die keeper kan ik wel ni volgen

Ik denk niet da je een luminicentie en scoren kan vergelijken.

2- Alle elementen streven naar een minimum aan Energie.

Een geexciteerd atoom, dat een foton(=energie) heeft opgenomen gaat deze energie dus zo snel mogenlijk weer afgeven, dit kan oa onder de vorm van straling: IR,UV of zichtbaar licht, maar ook onder de vorm van warmte, het kan zijn energie ook overgeven aan een ander element (quenching)

Ik hoop dat dit een beetje een antwoord op u vraag is? Of wou je nog iets meer precies weten?

Beryllium

Leuke vergelijking met de keeper, maar kloppen doet die niet.

Als we de beeldspraak even aanhouden (niet waarheidsgetrouw maar voor de vergelijking wel leuk

), is het niet zo dat het net het lagere orbitaal voorstelt, maar juist het hogere. De keeper wil natuurlijk weer terug naar voren, want dat is de gunstigste positie.

En dan nu de iets betere beschrijving:

Zie je foton als een energiepakketje. Het atoom vangt het foton in en krijgt dus energie toegestopt (wet van behoud van energie zegt dat geen energie verloren mag gaan!). De totale energie van het atoom neemt toe, en dat wordt opgevangen door een elektron naar een hogere orbitaal te tillen, zeg maar de energieopslag.

En dan (nu zijn we bij 2) heeft het atoom dus meer energie dan hij zou hebben in de grondtoestand. Er is geen kracht die voorschrijft dat het elektron moet terugvallen, maar het is een algemene eigenschap van materie om te willen verblijven in de energetisch laagste toestand, Er is wel een manier waarop je materie in een hogere energetische toestand te krijgen en daar in te houden, en dat is verwarmen (dan krijg je te maken met Boltzmann-verdelingen), maar daar moet je je nog maar niet op storten

.

xaviersmet

2- Alle elementen streven naar een minimum aan Energie.

Een geexciteerd atoom, dat een foton(=energie) heeft opgenomen gaat deze energie dus zo snel mogenlijk weer afgeven, dit kan oa onder de vorm van straling: IR,UV of zichtbaar licht, maar ook onder de vorm van warmte, het kan zijn energie ook overgeven aan een ander element (quenching)

... want minder energie = stabieler.

Kan je ook niet stellen dat de positieve kernkrachten het elektron aantrekken?

Beryllium

Kan je ook niet stellen dat de positieve kernkrachten het elektron aantrekken?

Volgens de klassieke mechanica wel, maar de quantummechanica werkt niet hetzelfde.

De klassieke mechanica zou o.a. vereisen dat elektronen echt materie zijn, maar in feite zijn ze geen materie. Je kan ook niet spreken van "de" lokatie van een elektron, alleen van een kans om een elektron op een bepaalde plek aan te treffen.

Sjaeqx

Over quantummechanica gesproken: een mooie quote van R.P. Feynman. " Do not keep saying to yourself, if you can possibly avoid it, 'But how can it be like that?' because you will get 'down the drain', into a blind alley from which nobody has yet escaped

Sjaeqx

Nobody knows how it can be like that'.

na een half jaartje ervaring met de quantum mechanica ben ik het toch best wel met hem eens

rwwh

Even vrij in het Nederlands:

Als je het kunt voorkomen zeg dan niet voortdurend tegen jezelf "waarom zou dat nu zo zijn?", want als je dat doet kom je op het eind in een doodlopend steegje waar niemand nog ooit uitgekomen is. Niemand weet waarom het zo is.

Luders

xaviersmet schreef:

2- Alle elementen streven naar een minimum aan Energie.

Een geexciteerd atoom, dat een foton(=energie) heeft opgenomen gaat deze energie dus zo snel mogenlijk weer afgeven, dit kan oa onder de vorm van straling: IR,UV of zichtbaar licht, maar ook onder de vorm van warmte, het kan zijn energie ook overgeven aan een ander element (quenching)

... want minder energie = stabieler.

Heel erg bedankt voor de reacties. Ook al wordt er enkele keren zoiets gezegd als: "je moet het maar aannemen" en ik hier over het algemeen nogal moeite mee heb

zal ik dit doen en is het dus duidelijk Afbeelding

Kan je ook niet stellen dat de positieve kernkrachten het elektron aantrekken?

Dan kom je meteen bij iets dat ik ook niet wil begrijpen....

Stel de kern ziet er als volgt uit (zeer scheef getekend):

Kern (+) Elektron (-) Elektron (-) Elektron (-)

Elektron1:Orbi 1

Elektron2:Orbi 2

Elektron3:Orbi 3

Algemeen bekend is, dat.... + en + trekt mekaar aan. - en - stoot mekaar af.

Elektron 2 zal dus afstoten worden door elektron 1 en 3, met het gevolg dat die in de orbitaal 2 blijft zitten. Elektron 3 wordt afgestoten door Elektron 2 en aan getrokken door de Kern. En Elektron 1 wordt afgestoten door elektron 2 en aangetrokken door de kern. Waarom komt elektron 1, niet op de kern te zitten?

Ik hoop dat jullie begrijpen wat ik bedoel....

Groetjes

bke

Je mag de orbitalen niet zien als schillen (zoals het vroeger wel werd voorgesteld)

Zoals al gezegd werd moet je "u probleem" met de quantummechanica gaan oplossen.

En daar gelden nu eenmaal andere wetten dan diegene die wij gewoon zijn. Je mag de krachten/bewegingen... van elektronen niet gaan vergelijken met dingen zoals vb voetbal

waarvoor andere regels, nl de regels van de "gewone mechanica" gelden.

De elektronen bevinden zich dus ni exact op een bepaalde schil, maar ze gaan bewegen in een bepaald gebied waarvoor er geen zekerheid is (afhankelijk van de snelheid, onzekerheidsprincipe...). Voor 90% blijven ze binnen een bepaald gebied, nl een orbitaal.

Voor het eerste elektron is dit het 1s orbitaal.

Zoals je ziet 1s orbitaal is deze mooi rond. Het elektron kan zich dus eender waar in dit volume rond de kern bevinden, het spreekt voor zich dat het elektron zich niet op de plaats van de kern kan bevinden, omdat die plaats immers bezet is door de kern zelf.

Luders

Misschien moet ik me dan toch eens (buiten mijn opleiding om) in de kwantamechanica gaan verdiepen. Om mijn 'problemen' te begrijpen Afbeelding

In ieder geval bedankt voor jullie reacties

Groetjes Luuk Wilders

joepiedepoepie

Mag ik er aan toevoegen dat een electron alleen in een hogere energietoestand komt als de frequentie van het 'licht' overeenkomt met de benodigde hoeveelheid energie om dat electron in een hogere toestand te brengen volgens E=h*v. (h is de constante van Planck).

Wetenschapsforum

Laatste berichten

Nieuwsberichten

Licht

Licht

Re: Licht

Re: Licht

Re: Licht

Re: Licht

Re: Licht

Re: Licht

Re: Licht

Re: Licht

Re: Licht

Re: Licht

Re: Licht