het waarom van redox reacties?

veyron_CF

Beste mensen,

Voor een werkstuk over oxidatie van aluminium(vannuit de turbine industrie), is het handig om uit te leggen het hoe en wat van een redox reactie

Ik wil graag weten waarom elementen nu eigenlijk electronen afstaan.( voor een redox reactie)

Het is nogal met de deur in huis(sorry)

ik dus heb de volgende vragen:

Waarom geven de metalen de elevtronen af? hoe komt dat?

Heeft dit met de schillen te maken waar de electronen in zit?

waarom zijn sommige metalen onedel(geven makkelijker electronen af

waarom geven metalen electronen af en waarom nemen niet metalen ze graag op?

en is er altijd water voor nodig?

zoals jullie zien nogal wat vragen. Ik ben zelf druk bezig geweest op google en in mijn eigen scheikunde boekjes, maar ik kan er niks over vinden , maar heeft me wel dit forum als resultaat gegeven. Dus stel ik mijn vraag hier.

Dit is volgens mij de juiste plaats in het forum, is dat niet zo, sorry dan 8-[

Als jullie me zouden willen helpen met het antwoord op een of meerdere vragen of een link, ben ik daar(natuurlijk) hartstikke dankbaar voor,

Niels Woudenberg

JeroenCV

het antwoord voor al je vragen is heel simpel..waarom reageren moleculen?

omdat het energetisch gunstiger is.

(dit is natuurlijk heel kort af, maar om nu alles uit te gaan leggen, van de s p d f schillen en elektronen etc....heb ff geen tijd voor, sorry)

rwwh

Inderdaad heeft het te maken met schillen. Atomen streven naar volle schillen. Atomen die neutraal één of een paar elektronen teveel hebben voor een volle schil zullen die graag afstaan, en atomen die met één of een paar elektronen erbij een volle schil hebben zullen die elektronen overal vanaf proberen te trekken.

Uiteindelijk komt het allemaal neer op wat het meeste vrije energie oplevert en/of het minste vrije energie kost.

veyron_CF

Heel erg bedankt voor de reacties!!

Ik heb nog verder gezocht(aan de hand van die schil namen, nu snap ik een beetje hoe een atoom is opgebouwd met schillenK,L,M etc etc en de subschillen(op schil k maar net wat erboven of eronder(omdat de energie waarden wat anders zijn)

Maar nu heb ik 2 vragen nog:

Ik heb dus plaatjes gezien van die schillen bij n=1, n=2, n=2 l=1 m=0, (dat waren 2 ballen op elkaar) maar deze snap ik niet wat er gebeurd als m ook een waarde aan neemt n=2 l=1 m=1(of-1) dan werden die 2 balletjes plots een taurus vorm.

dus wat is de invloed van de m schil

waar is het aan te wijten dat metalen anders reageren dan non-metalen

metalen binden zich(onderling dus koper en koper ofzo) met cohesie krachten en non metalen met electronen die ze gaan delen

Een uitgebreid antwoord zou ik op prijs stellen, maar een link in de goede richting of trefwoorden voor google volstaan ook heel goed. 8-[

Alvast bedankt,

Veyron

sandor_CF

Bestudeer de edelgasconfiguratie eens.

woelen

Om dit echt allemaal goed te begrijpen moet je je eigenlijk in de kwantummechanica verdiepen.

In de kwantummechanica is het zo dat je niet meer kunt spreken van een 'bolletje' (het electron) dat om een ander 'bolletje' (de kern) draait, maar je hebt een verdeling van het electron over de ruimte. In plaats van banen aan te geven voor electronen kun je nu een bepaald volume in de ruimte rondom de kern aangeven, waarbinnen het electron zich met bijv. 90% zekerheid bevindt, als op een bepaald random moment het electron gefixeerd zou worden.

Deze verdelingen worden wiskundig beschreven met behulp van een partiele differentiaal vergelijking. De vergelijking is van de vorm Hψ = Kψ, hierbij is H een lineaire differentiaal operator als functie van ∂²/∂x², ∂²/∂y² en ∂²/∂z² en K is een lineaire differentiaal operator als functie van ∂/∂t. De oplossing is dus een functie van de tijd en van de plaats in de ruimte.

Voor het bepalen van orbitalen rondom atoomkernen wordt de vergelijking opgelost voor de situatie van 1 electron, die om een kern draait. Dit legt bepaalde geometrische beperkingen op aan de oplossing (randvoorwaarden voor de partiele differentiaalvergelijking). Op basis hiervan kan iets gezegd worden over de vorm van de oplossingen (als functie van de afstand tot de kern, en als functie van de hoeken). Door deze vorm voor ψ in te vullen in de differentiaalvergelijking is deze differentiaalvergelijking om te turven tot een eigenwaardenprobleem. De eigenwaarden bepalen dan welke oplossing wordt genomen. Hieruit volgen de kwantumgetallen (hoofdschil, 1, 2, 3, enz.; orbitalen binnen schil, s, p, d, f, g, enz.; welke orbitaal precies binnen een groep s:2, p:6, d:10, enz. en tenslotte de spin).

Bij een atoom bestaande uit meerdere electronen wordt de aanname gedaan dat die electronen elkaar niet sterk beinvloeden en dat de orbitalen verder gevuld worden in volgorde van oplopende energieinhoud.

Deze benadering is best wel goed, maar als je het echt heel precies wilt weten, dan zul je modellen moeten doorrekenen met meerdere electronen rondom een kern. Dit is analytisch niet meer te doen en vergt zeer veel computerkracht. Dit is onderhand echter wel gedaan voor alle elementen en uit deze berekening volgen dan ook subtiele afwijkingen in de reeks van transitiemetalen en de lanthaniden.

Voor meer info, zoek eens op Internet met de volgende zoektermen:

"Schrodinger equation"

"Quantum numbers"

Wat ik hier uitleg is een tamelijk summiere en misschien wat wollige beschrijving van deze materie. Het voert echt veel te ver om alle achterliggende wiskunde en natuurkunde achter deze materie in een post te behandelen. Er is echter genoeg informatie over deze materie op Internet te vinden.

Wetenschapsforum

Laatste berichten

Nieuwsberichten

het waarom van redox reacties?

het waarom van redox reacties?

Re: het waarom van redox reacties?

Re: het waarom van redox reacties?

Re: het waarom van redox reacties?

Re: het waarom van redox reacties?

Re: het waarom van redox reacties?