Ik heb een vraag over gehydrateerde inonen. Ik moet voor mijn examen chemie een gehydrateerd ion kunnen tekenen. Mijn vraag is nu als je bv het gehydrateerd ion van Cu moet teken. Is er dan een manier om deze formule te berekenen Cu(H2O)42+ . Want we krijgen deze niet, of moet je deze vanbuiten leren, maar dan kan je ze toch nooit allemaal leren...
Alvast bedankt
DrQuico: Gebruik sub- en superscript aub! Bekijk de helpfunctie hoe sub- en superscript te gebruiken.
Laatste berichten
-
22:24
[scheikunde] vraag Chemie - wat is de oplossing? 10
-
22:23
wig 4
-
22:20
Gravity and gravitation 3
-
22:08
speciale rel. theorie 8
-
21:26
Straatklok loopt 5 minuten voor 10
-
19:47
Bruine vlekken op treinaanwijzerbord 10
-
19:44
Vogels in de stad zijn goede klussers 2
-
19:12
Rood laserlicht 3
-
17:30
Herleiden afmetingen vanaf een foto 21
-
16:34
[wiskunde] Prijs Product per KG; Alternatief Inzicht 3
-
13:57
do-re-mi-fa-so vliegtuigen 9
-
13:16
geen minkowski-ruimte toch? Doe ik dit nou fout? 17
-
13:12
[natuurkunde] kroon van koning op Syracuse 10
-
10:15
2013 – Augustus Vraag 3 3
-
24 apr
Vraag 2009 Juli Vraag 5 5
-
24 apr
positie 2
-
24 apr
Schroefdraad berekening 8
-
24 apr
[scheikunde] Kan chloorgas de geleiding van elektriciteit belemmeren? 9
-
23 apr
Weerfrustratie 9
-
23 apr
Kunnen quantum Zonnecellen 190% quantum efficiënt zijn 3
Nieuwsberichten
-
04 mar
Een nieuw soort magnetisme: altermagnetisme
-
31 okt
AI kan via stem diabetes vaststellen 11
-
21 okt
Einstein krijgt wéér gelijk 45
-
07 feb
witter dan wit 20
-
19 jun
irrigatie en de aardas
[scheikunde] Gehydrateerde ionen
Moderators: ArcherBarry, Fuzzwood
-
- Berichten: 448
Re: [scheikunde] Gehydrateerde ionen
Er bestaat geen mannier om dit te berekenen. Er bestaat wel een trucje dat meestal werkt maar niet altijd. Per 'lading' zitten er 2 watermoleculen. Met andere woorden:
- M+ --> 2 moleculen
- M2+ --> 4 moleculen
- M3+ --> 8 moleculen
...
Maar bij bijvoorbeeld Co2+ klopt dit niet. Rond Co2+ zitten er 6 moleculen water.
DrQuico: Gebruik sub- en superscript aub! Bekijk de helpfunctie hoe sub- en superscript te gebruiken.
- M+ --> 2 moleculen
- M2+ --> 4 moleculen
- M3+ --> 8 moleculen
...
Maar bij bijvoorbeeld Co2+ klopt dit niet. Rond Co2+ zitten er 6 moleculen water.
DrQuico: Gebruik sub- en superscript aub! Bekijk de helpfunctie hoe sub- en superscript te gebruiken.
-
- Berichten: 2
Re: [scheikunde] Gehydrateerde ionen
Ok bedankt, denk wel dat dat trucje handig is, kan eens kijken of ik een paar uitzonderingen dan toch nog leer.
-
- Berichten: 2.953
Re: [scheikunde] Gehydrateerde ionen
Cu2+ in water is het hexahydraat en niet het tetrahydraat, dus: Cu(OH2)62+ (volgens 'Advanced Inorganic Chemistry' van Cotton en Wilkinson)
Een dergelijke stelregel lijkt me bijzonder onbetrouwbaar/onbruikbaar. Er is nauwelijks correlatie tussen de oxidatietoestand en de wateromringing te vinden. Ik ben benieuwd naar de voorbeelden die deze regel zouden moeten ondersteunen. Voorbeelden van wateromringing uit kristalstrukturen kun je immers niet klakkeloos vertalen naar ionen in oplossing.
Voor veel metaalionen is het precieze aantal watermoleculen niet eens bekend. Enkel bij de metalen uit het d-blok kan op basis van spectrale en magnetische data een precies getal gegeven worden. Voor overige ionen is er geen gemakkelijke/voor de hand liggende manier om de wateromringing in oplossing te meten (dit zou met NMR en andere relaxatietechnieken moeten gebeuren).
Voor de metalen uit het d-blok (overgangsmetalen):
1) De di- en tripositieve ionen uit de eerste rij van het d-blok vormen hexahydraten
2) Bij de tweede en derde rij van het d-blok zijn er veel minder aquacomplexen bekend, maar het aantal watermoleculen hierbij is niet altijd duidelijk (meestal 6, maar kan ook meer zijn).
3) Voor de lanthanides (f-blok) zijn het er vrijwel altijd meer dan 6.
De beste stelregel lijkt mij dus:
Gebruik altijd 6 watermoleculen (in een octaëdrische omringing) Enkel bij ionen met een kleine ionstraal waarbij de ruimte beperkt is (bijv. Li+) kun je minder watermoleculen verwachten.
[edit] wateratomen verandert in watermoleculen (2x)
Dit is dan wel een stelregel met veel meer uitzonderingen dan watercomplexen die aan de regel voldoen.Er bestaat geen mannier om dit te berekenen. Er bestaat wel een trucje dat meestal werkt maar niet altijd. Per 'lading' zitten er 2 watermoleculen.
Een dergelijke stelregel lijkt me bijzonder onbetrouwbaar/onbruikbaar. Er is nauwelijks correlatie tussen de oxidatietoestand en de wateromringing te vinden. Ik ben benieuwd naar de voorbeelden die deze regel zouden moeten ondersteunen. Voorbeelden van wateromringing uit kristalstrukturen kun je immers niet klakkeloos vertalen naar ionen in oplossing. Voor veel metaalionen is het precieze aantal watermoleculen niet eens bekend. Enkel bij de metalen uit het d-blok kan op basis van spectrale en magnetische data een precies getal gegeven worden. Voor overige ionen is er geen gemakkelijke/voor de hand liggende manier om de wateromringing in oplossing te meten (dit zou met NMR en andere relaxatietechnieken moeten gebeuren).
Voor de metalen uit het d-blok (overgangsmetalen):
1) De di- en tripositieve ionen uit de eerste rij van het d-blok vormen hexahydraten
2) Bij de tweede en derde rij van het d-blok zijn er veel minder aquacomplexen bekend, maar het aantal watermoleculen hierbij is niet altijd duidelijk (meestal 6, maar kan ook meer zijn).
3) Voor de lanthanides (f-blok) zijn het er vrijwel altijd meer dan 6.
De beste stelregel lijkt mij dus:
Gebruik altijd 6 watermoleculen (in een octaëdrische omringing) Enkel bij ionen met een kleine ionstraal waarbij de ruimte beperkt is (bijv. Li+) kun je minder watermoleculen verwachten.
[edit] wateratomen verandert in watermoleculen (2x)
-
- Berichten: 6.853
Re: [scheikunde] Gehydrateerde ionen
DrQuico bedoelt natuurlijk watermoleculen.
Het aantal moleculen in de eerste omringingsschil is sterk afhankelijk van de effectieve straal van het ion. Pas sinds heel kort kan onder bijzondere omstandigheden de samenstelling en dynamiek van deze waterschillen worden gemeten! Dit is werk van Prof. Huib Bakker, in 2004 beloond met de gouden KNCV medaille.
Het aantal moleculen in de eerste omringingsschil is sterk afhankelijk van de effectieve straal van het ion. Pas sinds heel kort kan onder bijzondere omstandigheden de samenstelling en dynamiek van deze waterschillen worden gemeten! Dit is werk van Prof. Huib Bakker, in 2004 beloond met de gouden KNCV medaille.
