Moderator: ArcherBarry
Volgensmij zit je hier verkeert. De elektronen-stuwende methyl-groepen zullen juist het radicaal electron centreren op de tertiare plaats. Een elektronen-zuigend substituent zal de lading (van het electron) uitsmeren wat energetisch gunstiger is.Het zit hem (net als bij carbokationen) in de electron-stuwende methyl-groepen... het tertiare radicaal is dus veel stabieler dan het primaire radicaal, en zal dus gevormd worden!
Je moet niet aan een 2de negatieve lading denken. Je addeert een radicaal aan je alkeen. Deze zal nu de meest stabiele vorm opzoeken om het radicaal elektron in het molecuul te houden. Dit gebeurt door een tertiar radicaal te vormen.maar wordt dat nu net gevormd omdat die methyl groepen een 2de negatief lading (schijnbaar ) kunnen leveren?
dat stuwent effect begrijp ik volkomen onderstel dat je een Sn1 reactie hebt daar wordt ook een carbenium ion gevormd (eigenlijk een kation) en wordt ook door dat stuwend effect gestabiliseerd wat logisch is de pos lading wordt op gevangen door het geven, het stuwen van de negatieve ladingen door de methyl groepen.Wat er gebeurt: de C-H bindingen in een methylgroep zijn sterk gepolariseerd omdat koolstof veel harder aan de bindingselectronen "trekt" dan waterstof. Omdat een methylgroep drie van zulke bindingen heeft, is het koolstof-atoom partieel negatief geladen. Als een methylgroep dan naast een atoom zit dat electronen "tekort" komt (radicaal of kation) zal het dat atoom stabiliseren door electronen te "stuwen" (vandaar de naam "electron-stuwende" groep).
jij ziet het radicaal netzoals ik het zag.Bert F schreef: Maar dan onderstel nu dat op dat C-atoom zich een ongepaard elektron bevindt zal dan dezelfde stuwing er zijn waardoor die nagatieve lading nog negatiever kan worden ? dat lijkt me in eerste instantie onlogisch maar waarom kan dit toch? is een verklaring hiervoor dat twee elektronen stabieler is dan maar één?
