Roestvaststaal reinigen met zoutzuur part II

verstappen

Hier ben ik weer.

Heb nu 30L water bij 10L zoutzuur, de vervelende damp is gelukkig niet meer aanwezig.

De kalk vliegt nof net zo snel van het RVS af.

Het roestvaststaal lijkt inert, geen verkleuring of oppervlakte wijziging.

We praten hier over austenitisch roestvast staal, hoog chroom gehalte elke kristal heeft een schil van choom. Geen vrije feriet dus.

Hoe kan ik vaststellen dat de zoutzuuroplossing zijn werking ten einde is. Zuurgraad meten? Heeft een apotheek van dat lakmoes papier. Of kan ik dat ergens op internet bestellen.

Als de werking ten einde is en welke componenten houdt ik dan over en is dat neutraal, er ban uit gaande dat het alleen met CaCO3 gereageerd heeft. Dat laatste is aannemelijk daar het tamelijk sterk reageert.

Overigens voor wat betreft de aantasting.

1 Zeewater werkt in op RVS chloride is daar het zware probleem.

2 Structuur defecten in RVS zijn ook een probleem, die geven aanleiding tot verder aantasting.

3 RVS beits meestal pasta waar oa ook zoutzuur in zit, verwijderd oppervlakte defecte, bv oxidatie na het lassen.

Bedankt voor jullie hulp, het restafval kan ik kwijt op de mileustraat gemeentewerf dus dat is geen probleem.

Toch zou ik graag weten welke restcomponenten ik over houdt als de werking niet meer daar is.

DrQuico

Wanneer je zoutzuur volledig neutraliseert met CaCO₃ dan krijg je een oplossing van CaCl₂.

(De oplossing die je overhoudt in de opvangbak van een vochtvreter is ook een CaCl₂ oplossing.)

woelen

Het is niet zo heel gemakkelijk om te zien of de oplossing uitgewerkt is. Ik zou het gewoon gebruiken, totdat je duidelijk merkt dat het langzamer gaat. In die situatie zal de oplossing nog wel flink zuur zijn.

Als de oplossing een licht groene tint krijgt, dan zou ik toch maar stoppen met gebruik van zoutzuur. In dat geval lost er nl. ook wat chroom uit je RVS-oppervlaktelaag op. Dit is best gevoelig. Zelfs een weinig chroom maakt de oplossing al duidelijk groen, zeker als je een liter er uit neemt en in een glazen pot doet om te kijken of de oplossing gekleurd is.

yochem_CF

Waarom is niet zo makkelijk te meten of de oplossing is uitgewerkt? Als de pH weer die van het water is na de reactie, is het zoutzuur toch verdwenen?

Vreggie

ja dat klopt wel maar op het laatst zal de reactie echt heel erg langzaam gaan.

yochem_CF

Als je weet hoeveel mol zoutzuur er in de oplossing zit en regelmatig de pH meet, kun je uitrekenen hoeveel zoutzuur er nog in zit, of niet? Dan kan je precies bepalen hoeveel zoutzuur je "verspild" door te stoppen. Dat lijkt mij erg efficient.

hzeil

Als U toch met zoutzuur wilt etsen moet U na afloop rigoureus alle chloride van Uw staal verwijderen. Bij voorbeeld door na goed spoelen met zeer schoon water het materiaal nog eens te stomen; d.w.z. stoom laten condenseren op het koude staal, het water laten afdruipen en dan drogen aan de lucht.

Ik weet niet wat U bedoelt met een "schil van chroom" rondom de kristallen. Als echter Uw austenietkristallen omgeven zijn door chroomcarbide is het een foute boel. Met Uw etsen heeft dat niet te maken. Dan is Uw staal door een voorafgaande foutieve warmtebehandeling verpest en treedt er verbrozing op. Er is dan sprake van een inwendige beschadiging van het staal. In austenitisch staal is het chroomgehalte normaal slechts 18%. De 8% nikkel zit er in om het de gewenste austenitische struktuur te kunnen geven, Het C-gehalte moet daarbij vrij laag zijn om te verhinderen dat zich een "schil van chroomcarbide" vormt rondom de austeniet deeltjes.

Uw etsen heeft echter alleen te maken met een eventuele beschadiging van de beschermende passieve laag ( CrO(OH)) op de buitenzijde van Uw materiaal door achtergebleven chloride ionen. Je kunt dat eventueel een uitwendige beschadiging noemen, die tot pittingcorrosie leidt. Daar ging tot nu toe de discussie over.

mironteau

Overigens voor wat betreft de aantasting.

1 Zeewater werkt in op RVS chloride is daar het zware probleem.

2 Structuur defecten in RVS zijn ook een probleem, die geven aanleiding tot verder aantasting.

3 RVS beits meestal pasta waar oa ook zoutzuur in zit, verwijderd oppervlakte defecte, bv oxidatie na het lassen.

Enige correctie is hier toch op z'n plaats:

- beitspasta of -vloeistof voor inox bevat nooit HCl of chloride

- beitspasta of -vloeistof voor RVS is steeds op basis van HNO₃ (30%) + HF (3%) + eventueel een verdikkingsmiddel

- HCl in een concentratie hoger dan 5% tast alle soorten RVS aan, ook AISI316L. Er zijn enkele uitzonderingen, maar dat zijn eerder exotische legeringen dan echte inox.

Als je RVS reinigt met HCl, dan moet steeds een passivatie (met HNO₃ of beitspasta/-vloeistof) volgen, zoniet is corrosie onvermijdelijk. Alleen afspoelen/stomen volstaat niet. Enkele hooggelegeerde RVS soorten (AISI316L) zijn wel bestand tegen verdund HCl (minder dan 5%), waarbij de bestendigheid nog afhangt van de omgevingstemperatuur. Elektropolijsten van het oppervlak verbetert de bestendigheid aanzienlijk.

Sincerely yours,

cjS

Bij het beitsen van austenitisch roestvast staal moet onderscheid worden gemaakt tussen gegloeid, gesmeed of gegoten roestvast staal enerzijds en de meer gevoelige typen anderzijds. Tot de laatste kunnen worden gerekend de sneldraaikwaliteiten (Engels: "free machining", zoals type 303 en de dispersiegeharde typen, zoals maraging roestvast staal).

Vooral in de Amerikaanse literatuur wordt onderscheid gemaakt tussen "descaling" het door beitsen verwijderen van dikke lagen gloei- en walshuid en "acid cleaning" een bewerking, waarbij het roestvaste staaloppervlak niet wordt aangetast. Behalve de hiervoor genoemde vrij eenvoudige beitsbewerkingen heeft men in de Verenigde Staten complete beitsreeksen ontwikkeld, bestaande uit een groter aantal bewerkingen, die tot zeer goede resultaten leiden.

Voor kernenergietoepassingen stelt men soms zeer hoge eisen aan de verontreinigingen die in beitsvloeistoffen mogen voorkomen. Met name geldt dit voor chloor- en zwavelverbindingen. Het roestvaste staal moet voor die toepassingen kobaltvrij zijn.

Beitsreeks voor austenitisch roestvast staal.

voorbeitsen

zwavelzuur (d=1,84) 15-25 vol%

temp., °C

70-80

beitsduur

30-60 min.

spoelen of afspuiten met water

nabeitsen

salpeterzuur (d=1,42) 5-11 vol%

fluorwaterstofzuur (d=1,26) 2-4 vol%

temp., °C

max. 50

beitsduur

2-20 min.

spoelen of afspuiten met water

Alkalische permanganaatbehandeling

natriumhyoxide 100 g/l

kaliumpermangaat 50 g/l

temp., °C

90

beitsduur

16-60 min.

spoelen of afspuiten

zwavelzuurdip

salpeterzuur (d=1,84) 15-50 vol%

temp., °C

70-80

beitsduur

2-5 min.

salpeterzuurdip

salpeterzuur (d=1,42) 10-30 vol%

temp., °C

60-80

beitsduur

5-15 min.

voor kernenergietoepassingen:

chloride maximaal 50 ppm

sulfide maximaal 5 ppm

Wetenschapsforum

Laatste berichten

Nieuwsberichten

Roestvaststaal reinigen met zoutzuur part II

Roestvaststaal reinigen met zoutzuur part II

Re: Roestvaststaal reinigen met zoutzuur part II

Re: Roestvaststaal reinigen met zoutzuur part II

Re: Roestvaststaal reinigen met zoutzuur part II

Re: Roestvaststaal reinigen met zoutzuur part II

Re: Roestvaststaal reinigen met zoutzuur part II

Re: Roestvaststaal reinigen met zoutzuur part II

Re: Roestvaststaal reinigen met zoutzuur part II

Re: Roestvaststaal reinigen met zoutzuur part II