Het doel was het bepalen van de molariteit van KMnO4 oplossing met oxaalzuur.
MnO4- (aq) is sterk paars gekleurd en sterk verdund is het nog duidelijk roze.
Al gooi je het bij een reductor is de oplossing eerst kleurloos want Mn2+ ionen zijn in verdunde oplossing kleurloos.
Bij kleine overmaat MnO4- heb je het omslagpunt van de titratie.
Kaliumpermanganaat moest zal geen oplossing van de goede molariteit geven omdat er in water oxideerbare stoffen zitten.
Als standaardtiterstof moesten we verwarmd oxaalzuur gebruiken.
Uitvoering:
1,26g gekristalliseerd oxaalzuur in maatkolf van 100ml/
Hier van 10,00ml in erlenmeyer en daarbij 15ml 2M H2SO4 oplossing en ongeveer 75ml water.
Verwarmen tot ongeveer 70 graden/
Hierbij titreer je kaliumpermanganaat oplossing uit de buret tot het omslagpunt.
Ik moest steeds ongeveer 6,38ml kaliumpermanganaat titreren om het omslagpunt te krijgen.
Ook werd er soms bruinsteen gevormd als het te koud was of er teveel zwavelzuur was.
Ik heb nu een aantal vragen bij de proef maar ik heb geen flauw idee wat de reactievergelijking is. Dus kan er ook niks aan rekenen.
Dus mijn vraag is wat is de reactievergelijking. Ik hoorde dat het iets met een reactie is die een andere weer tegen werkt.
1. Bereken de molariteit van de bereide oxaalzuuroplossing
2.Geef de vergelijking van de reactie die tijdens het titreren verloopt.
3. Bereken de molariteit van de kaliumpermangaanaat oplossing
4. Waarom lezen we bij de KMno4-oplossing de bovenkant van de meniscus af? Is dit fout?