[scheikunde] Waterstofbruggen
Moderators: ArcherBarry, Fuzzwood
-
- Berichten: 50
[scheikunde] Waterstofbruggen
In mijn boek staat dat een waterstofbrug eigenlijk een speciale vorm is van dipool-dipool binding. Maar als ik de rest van de tekst lees, begrijp ik niet wat er speciaal aan is. Het lijkt mij alsof een waterstofbrug gewoon een dipool-dipool binding is met een waterstof atoom. Klopt dit? Zo nee, wat maakt een waterstofbrug dan zo speciaal?
Alvast heel erg bedankt!
Alvast heel erg bedankt!
-
- Berichten: 365
Re: [scheikunde] Waterstofbruggen
dat komt omdat de relatieve lading veel groter is dan bij andere ionen.
het is de sterkste intermoleculaire kracht. komt vaak voor in levende stof
en volgens mij is het de oorzaak van het hoge kookpunt van bv water.
het is de sterkste intermoleculaire kracht. komt vaak voor in levende stof
en volgens mij is het de oorzaak van het hoge kookpunt van bv water.
- Moderator
- Berichten: 5.238
Re: [scheikunde] Waterstofbruggen
en door de waterstofbruggen is de densiteit van ijs lager dan die van water. Daarom kunnen we schaatsen. Als je andere stoffen bekijkt dan heeft de vaste stof een hogere densiteit dan de vloeistof.
Niet geschoten is altijd mis, en te snel schieten vaak ook.
Ik ben intelligent want ik weet dat ik niks weet. Socrates
Ik ben intelligent want ik weet dat ik niks weet. Socrates
- Berichten: 794
Re: [scheikunde] Waterstofbruggen
Dat vind ik een hele grappige observatie... en nooit aan gedacht...
Als ijs inderdaad een hogere dichtheid had dan water zouden sloten van de onderkant dichtvriezen.... en dan zou heel veel leven in plassen en meren niet kunnen overwinteren.
Wat een enorm verschil zou dat gemaakt hebben in de evolutie.
Als ijs inderdaad een hogere dichtheid had dan water zouden sloten van de onderkant dichtvriezen.... en dan zou heel veel leven in plassen en meren niet kunnen overwinteren.
Wat een enorm verschil zou dat gemaakt hebben in de evolutie.
-
- Berichten: 35
Re: [scheikunde] Waterstofbruggen
Niet iedere H atoom kan bijdragen aan een H brug, hij moet wel aan een O of N vast zitten.Robert-123 schreef:In mijn boek staat dat een waterstofbrug eigenlijk een speciale vorm is van dipool-dipool binding. Maar als ik de rest van de tekst lees, begrijp ik niet wat er speciaal aan is. Het lijkt mij alsof een waterstofbrug gewoon een dipool-dipool binding is met een waterstof atoom. Klopt dit? Zo nee, wat maakt een waterstofbrug dan zo speciaal?
Alvast heel erg bedankt!
De 2 strengen van DNA worden trouwens ook enkel door H bruggen bij elkaar gehouden.
Maar wat nu het fundamentele verschil is met een normale dipool dipool dat is nu eigenlijk nog steeds niet beantwoord...
HF is nog sterker polair maar toch is er dan geen sprake van H bruggen...
- Berichten: 2.953
Re: [scheikunde] Waterstofbruggen
Het verschil tussen een gewone dipool-dipool en een waterstofbrug is het directionele karakter van de laatste (de richting dus). Een waterstofbrug richt zich specifiek op het vrije electronenpaar van de acceptor en vormt hiermee een (zwakke) binding door het delen van electronen. Deze binding is vaak niet evenwijdig aan de dipool van de binding van het acceptoratoom.
Dat lijkt mij onjuist. In HF vind je de sterkste waterstofbruggen die er te vinden zijn.HF is nog sterker polair maar toch is er dan geen sprake van H bruggen...
- Berichten: 11.177
Re: [scheikunde] Waterstofbruggen
Is dat ook meteen de reden dat het een zwak zuur is tegenover de andere waterstofhalogeniden?
-
- Berichten: 35
Re: [scheikunde] Waterstofbruggen
Oei in dat geval is mijn eerste stelling dan ook al onjuistDrQuico schreef:Het verschil tussen een gewone dipool-dipool en een waterstofbrug is het directionele karakter van de laatste (de richting dus). Een waterstofbrug richt zich specifiek op het vrije electronenpaar van de acceptor en vormt hiermee een (zwakke) binding door het delen van electronen. Deze binding is vaak niet evenwijdig aan de dipool van de binding van het acceptoratoom.
Dat lijkt mij onjuist. In HF vind je de sterkste waterstofbruggen die er te vinden zijn.HF is nog sterker polair maar toch is er dan geen sprake van H bruggen...
Ik dacht echt dat het zo was, maar weet niet zeker of ik mijn collegedictaat of mijn slechte begrip daar de schuld van moet geven 8-[
Kon -SH dan ook H bruggen vormen of dat toch niet?
-
- Berichten: 2.399
Re: [scheikunde] Waterstofbruggen
Nee Fluor is slecht polarizeerbaar, het is gewoon te klein dus niet erg happy met een volle negatieve lading.Is dat ook meteen de reden dat het een zwak zuur is tegenover de andere waterstofhalogeniden?
- Berichten: 4.771
Re: [scheikunde] Waterstofbruggen
Tussen H en S komen ook waterstofbruggen voor, maar die zijn wat zwakker dan tussen O en H.analytica schreef: Kon -SH dan ook H bruggen vormen of dat toch niet?
-
- Berichten: 10
Re: [scheikunde] Waterstofbruggen
zou ik me vergissen als ik zei dat dit iets met elektronegatieviteit heeft te maken.Marjanne schreef:Tussen H en S komen ook waterstofbruggen voor, maar die zijn wat zwakker dan tussen O en H.analytica schreef: Kon -SH dan ook H bruggen vormen of dat toch niet?
ik bedoel van EN(O)>EN(S) nl. 3.5>2.5
-
- Berichten: 48
Re: [scheikunde] Waterstofbruggen
Robert-123,
Ik vermoed dat de schrijver van jouw boek een ongelukkige woordkeus heeft gemaakt. Een waterstofbrug is een specifieke vorm van een dipool-dipoolbinding. Een waterstofbrug is een soort (Engels : specie) of een klasse van dipool-dipoolbindingen.
Bij het woord speciaal denken we vaak aan bijzondere eigenschappen of aan zeldzame verschijnselen. Waterstofbruggen zijn zeker niet zeldzaam.
Over de vraag of waterstofbruggen bijzondere eigenschappen zouden hebben die andere dipool-dipoolbindingen nÃet hebben, is hier al voldoende gediscussieerd. Het overtuigt niet. Waterstofbruggen zijn dus veel voorkomende dipool-dipoolbindingen die op dezelfde manier kunnen worden begrepen en beschreven als andere dipool-dipoolbindingen.
Ik vermoed dat de schrijver van jouw boek een ongelukkige woordkeus heeft gemaakt. Een waterstofbrug is een specifieke vorm van een dipool-dipoolbinding. Een waterstofbrug is een soort (Engels : specie) of een klasse van dipool-dipoolbindingen.
Bij het woord speciaal denken we vaak aan bijzondere eigenschappen of aan zeldzame verschijnselen. Waterstofbruggen zijn zeker niet zeldzaam.
Over de vraag of waterstofbruggen bijzondere eigenschappen zouden hebben die andere dipool-dipoolbindingen nÃet hebben, is hier al voldoende gediscussieerd. Het overtuigt niet. Waterstofbruggen zijn dus veel voorkomende dipool-dipoolbindingen die op dezelfde manier kunnen worden begrepen en beschreven als andere dipool-dipoolbindingen.
- Berichten: 2.953
Re: [scheikunde] Waterstofbruggen
Ik vind het een beetje een loze opmerking wanneer je zegt "het overtuigt niet" zonder hier verder een woord aan vuil te maken. Dit overtuigt mij op mijn beurt niet.Over de vraag of waterstofbruggen bijzondere eigenschappen zouden hebben die andere dipool-dipoolbindingen nÃet hebben, is hier al voldoende gediscussieerd. Het overtuigt niet.
Het directionele karakter van de waterstofbrug (de coordinatie aan het vrije electronenpaar van de acceptor) is wel degelijk een speciale eigenschap die je niet terugvind in gewone dipool-dipool interacties.
-
- Berichten: 48
Re: [scheikunde] Waterstofbruggen
Elke dipool-dipool interactie heeft een directioneel karakter. Ten gevolge van de ladingsverschillen binnen de moleculen, kán dat ook niet anders.Het directionele karakter van de waterstofbrug (de coordinatie aan het vrije electronenpaar van de acceptor) is wel degelijk een speciale eigenschap die je niet terugvind in gewone dipool-dipool interacties.
De coordinatie aan het vrije electronenpaar van de acceptor is een (onvolledige) definitie-eigenschap van een waterstofbrug.
Meer bepaald is een waterstofbrug de elektrostatische aantrekking tussen een covalent aan N, O of F gebonden waterstofatoom en een vrij elekrtonenpaar van van de sterk elektronegatieve atomen N, O, of F.
Deze laatste cursieve tekst komt uit 'Chemie voor het HBO, deel2' een boek uit de Heron Reeks.
Waterstof vormt in een waterstofbrug dus de brug tussen twee electronegatieve elementen.
Volgens mij dient de definitie en het gebruik van de term waterstofbrug geen ander doel dan de sterkste dipool-dipool interacties af te zonderen van zwakkere dipool-dipool interacties.
Mocht ik het fout hebben, dan hoor ik het graag.
- Berichten: 2.953
Re: [scheikunde] Waterstofbruggen
De klassificatie waterstofbrug is zeker niet bedoeld als onderscheid tussen zwakke en sterke dipool-dipool interacties. Er zijn hele sterke en hele zwakke dipool-dipoolinteracties te vinden waar geen waterstofatoom bij betrokken is.
Gewone dipool-dipoolinteracties kunnen worden beschreven als electrostatische interactie tussen twee dipolen. De polaire moleculen 'zien' elkaar enkel als electrostatische velden. Er is geen overlap/interactie tussen moleculaire of atomaire orbitalen van de twee dipolen.
Een waterstofbrug (X-H...Y) is een dipool-dipool interatie waarbij de polaire X-H binding zich richt naar de atomaire dipool van een hybride orbitaal waarop een vrij elektronenpaar geconcentreerd zit. Echter, de X--Y afstand is kleiner dan de som van de vdWaals radiï van X en Y waardoor een zuiver electrostatische beschrijving van de interactie niet meer voldoet. Door overlap van de orbitalen is de beschrijving van een waterstofbrug als een 3-center-2-electron binding beter.
De in jou boek gegeven omschrijving van een waterstofbrug beschrijft enkel de grootste aantrekkende kracht en is afdoende om de vorming van waterstofbruggen te verklaren of te voorspellen, maar is verder onvolledig. Er wordt slechts gesproken over aantrekking tussen een partiel positief geladen atoom en een partieel negatief geladen atoom. Volgens deze definitie is het niet eens een vorm van een dipool-dipool interactie.
Gewone dipool-dipoolinteracties kunnen worden beschreven als electrostatische interactie tussen twee dipolen. De polaire moleculen 'zien' elkaar enkel als electrostatische velden. Er is geen overlap/interactie tussen moleculaire of atomaire orbitalen van de twee dipolen.
Een waterstofbrug (X-H...Y) is een dipool-dipool interatie waarbij de polaire X-H binding zich richt naar de atomaire dipool van een hybride orbitaal waarop een vrij elektronenpaar geconcentreerd zit. Echter, de X--Y afstand is kleiner dan de som van de vdWaals radiï van X en Y waardoor een zuiver electrostatische beschrijving van de interactie niet meer voldoet. Door overlap van de orbitalen is de beschrijving van een waterstofbrug als een 3-center-2-electron binding beter.
De in jou boek gegeven omschrijving van een waterstofbrug beschrijft enkel de grootste aantrekkende kracht en is afdoende om de vorming van waterstofbruggen te verklaren of te voorspellen, maar is verder onvolledig. Er wordt slechts gesproken over aantrekking tussen een partiel positief geladen atoom en een partieel negatief geladen atoom. Volgens deze definitie is het niet eens een vorm van een dipool-dipool interactie.