In nanobuisjes schuilt asbestgevaar

-Ki-

Yo,

op een ander forum had iemand een artikel gepost over het gevaar van koolstof nanobuisjes. Blijkbaar was er een of ander experiment geweest waarin men nanobuisjes bij muizen binnengebracht had en die vertoonden daardoor verschijnselen die vergelijkbaar zijn met asbestvergiftiging.

Daar kan ik nu nog wel min of meer inkomen, echter in dat artikel werden 'koolstof nanobuisjes' en 'koolstofvezels' nogal makkelijk door elkaar gebruikt en er werd dan ook makkelijk geconcludeerd dat fietsen, tennisrackets etc. koolstofvezel dus ook mogelijk schadelijk waren. Dat vond ik precies nogal kort door de bocht, dus zocht ik op wikipedia of beiden idd wel hetzelfde waren en daar kon ik afleiden dat dat zeker niet het geval is (of ik dat dacht ik toch). Dus concludeerde ik dat er met normale voorwerpen uit koolstofvezel hoogst wss weinig reden tot paniek is (in dit geval ging het om een carbon shinai).

Nu lees ik toevallig een oude eos-nieuwsbrief door en daar blijkt haast hetzelfde staan...

Eos nieuwsbrief schreef:In nanobuisjes schuilt asbestgevaar

Koolstof nanobuisjes zijn mogelijk net zo kankerverwekkend als asbest.

Koolstof nanobuisjes werden begin jaren negentig ontwikkeld. Ze zitten onder meer in auto-onderdelen, tennisrackets en fietsframes. Daarnaast zijn nanobuisjes bijzonder goede geleiders van stroom en warmte, en worden ze aangeprezen als wondermateriaal voor een nieuwe generatie ultrafijne elektronica. Britse onderzoekers hebben ontdekt dat nanobuisjes dezelfde symptomen kunnen opwekken als asbest. Ze spoten verschillende soorten nanobuisjes, asbestvezels en koolstofpoeder in bij muizen. Na een week traden ontstekingsreacties op die sterk doen denken aan de eerste symptomen van asbestgerelateerde aandoeningen. Volgens de onderzoekers is er geen directe aanleiding tot paniek, omdat nog niet duidelijk is of nanobuisjes ook via de luchtwegen onze organen kunnen binnendringen. Maar de gevaren van nanobuisjes moeten wel goed in kaart worden gebracht, om een herhaling van het asbestdrama te voorkomen.

De vraag is dus: wat is nu echt het verschil tussen koolstof nanotubes en koolstofvezel? En als er een duidelijk verschil is, hoe zitten er dan nanotubes in fietsframes en zo?

Dank bij voorbaat,

Ki

PS. Niet dat het veel uitmaakt maar dit was hoe ik het zag voor dat eos-artikel: koolstof nanotubes zijn gewoon het welbekende type fullereen. Koolstofvezels daarentegen zijn basically laagjes grafiet, die of samengefrommeld (turbostratic?) of een of andere warmtebehandeling (graphitic?) ondergaan hebben waardoor ze 'draad'-vormig worden en die dan samengeweven worden tot vezels etc. etc.

PPS. Sorry dit staat hier wss niet ideaal.. Had het eigenlijk onder actualiteit of zo willen post, maar dat is me blijkbaar mislukt

FrankB

Dat het schadelijk kan zijn had ik inderdaad ook ergens gelezen. Bepaalde testen op muizen gaven inderdaad een verhoogde kans op kanker.

Alleen uit het artikel wat jij geeft staat dat ze nanobuisjes, koolstofvezels en asbest bij muizen inspoten. Het kan dus net zo goed zijn dat het asbest gezorgd heeft voor de ontstekingsreacties verantwoordelijk zijn. Het artikel is niet erg duidelijk IMHO.

Edit: heb even het opgezocht, blijkt dat DuPont onderzoek gedaan heeft naar het effect van nanobuisjes in de longen en kwam op 15% sterfgevallen door verstikking veroorzaakt door nanobuisjes.

Verder schijnen buckyballs in een concentratie van 20 ppb ook cellen te kunnen doden. Alleen beide studies waren nog niet echt conclusief, er moet meer onderzoek naar gedaan worden volgens de auteur. Verder houdt ICON zich bezig met de gevaren van nano, misschien dat daar wat interessante info staat. ICON

-Ki-

Ik had het geïnterpreteerd als: alle 3 ingespoten bij verschillende muizen.

Maw. per muis nanobuisjes, koolstofvezels of asbest.

FrankB

Oke, dan is het duidelijk

Thionyl

Wat ik me herinner van Asbestvezels, is dat het de harde en scherpe kristalvorm is die schade aanricht. De Longcellen worden doorboord en er ontstaat lidtekenweefsel. En omdat het lichaam die kristallen niet kan aanpakken, gaat dat proces door v/d ene cel naar de andere en op zeker moment, misschien door de voortdurende restauratie ontstaat er dan mogelijk oedeem en/of kanker.

Meen ook begrepen te hebben, dat zachtere vezels ook ingekapseld worden, maar via long en bronchieenhaartjes afgetransporteerd worden en dus duidelijk minder of geen schade aanrichten.

Koolstofnano buisjes kunnen ook cellen doorboren en zijn inert. Dus zal daar ongeveer hetzelfde gaan afspelen. Maar als er geen scherpe punten zijn, is het gevaar al beduidend minder, bijv. als ze in epoxy ed zitten enz. Hoewel je waarschijnlijk er goed aan doet om een goed stofmasker te gebruiken als je dergelijke materialen gaat bewerken.

Derrek

Wat ik me afvraag is waarom het artikel stelt dat moeilijk te synthetiseren en dure structuren als koolstof nanotubes zich bevinden in alledaagse voorwerpen zoals auto's en fietsen?

-Ki-

Dat vroeg ik me dus ook af... daarom dacht ik dat m'n idee over nanotubes als tamelijk fancy dingen mss compleet verkeerd was... 8-[

Laat me ook even de gelegenheid aangrijpen om de aandacht te vestigen op de vraag die ik hierbij echt wou stellen:

De vraag is dus: wat is nu echt het verschil tussen koolstof nanotubes en koolstofvezel? En als er een duidelijk verschil is, hoe zitten er dan nanotubes in fietsframes en zo?

Niet dat de manier waarop nanotubes precies schadelijk kunnen zijn me niet interesseert. Wel in tegendeel, echter die vraag is bij mij minder prangend dan diegene hierboven.

FrankB

Dit vond ik op de Engelse Wiki:

The atomic structure of carbon fiber is similar to that of graphite, consisting of sheets of carbon atoms (graphene sheets) arranged in a regular hexagonal pattern. The difference lies in the way these sheets interlock. Graphite is a crystalline material in which the sheets are stacked parallel to one another in regular fashion. The intermolecular forces between the sheets are relatively weak Van der Waals forces, giving graphite its soft and brittle characteristics. Depending upon the precursor to make the fiber, carbon fiber may be turbostratic or graphitic, or have a hybrid structure with both graphitic and turbostratic parts present. In turbostratic carbon fiber the sheets of carbon atoms are haphazardly folded, or crumpled, together. Carbon fibers derived from Polyacrylonitrile (PAN) are turbostratic, whereas carbon fibers derived from mesophase pitch are graphitic after heat treatment at temperatures exceeding 2200 C. Turbostratic carbon fibers tend to have high tensile strength, whereas heat-treated mesophase-pitch-derived carbon fibers have high Young's modulus and high thermal conductivity.

Het verschil zit hem dus in de vorm. (en het gemak om ze te maken...)

Edit: Nanobuisjes en structuren komen van nanture wel vaker voor. Deze producten komen vaker vrij bij bijvoorbeeld specifieke verbrandingen. Ik kan me iets herrineren dat in de oudheid bepaalde Chinese zwaarden ook al nanotubes bevatten, vanwege hun bijzondere processen waarmee ze hun zwaarden maken. Ik weet echter niet meer precies hoe het zat.

Derrek

Ik dacht dat deze structuren enkel uit de moderne nano-technologie voortsproten, maar nu ik even verder kijk dan mijn neus lang is zie ik inderdaad op wiki het volgende :

"Fullerenes and carbon nanotubes are not necessarily products of high-tech laboratories; they are commonly formed in such mundane places as ordinary flames, produced by burning methane, ethylene, and benzene, and they have been found in soot from both indoor and outdoor air."

yump

voor alle materialen geldt dat als de de dimensie hebben van asbest en dezelfde stijve naald structuur mag je verwachten dat ze kanker in de longen kunnen veroorzaken. Dit is geen chemisch verhaal maar een fysisch verhaal. De naaldjes irritereren elke keer de longblaasjes als je in en uitademt.

Buckmunster fullurene heeft geen naaldstructuur en daar mag je dan ook dit phenomeen niet bij verwachten. wat me bijstaat is dat de eerste geteste materialen waren niet echt schoon waren, en de chemie nogal smerig, zodat daar wellicht niet de eigenschappen van het fullurene zijn getest.

nano-tubes gedispergeerd in epoxy of een andere hars lijken minder gevaarlijk omdat de kans dat je ze as such binnenkrijgt aanzienlijk verminderd wordt

Pink Panther

op een ander forum had iemand een artikel gepost over het gevaar van koolstof nanobuisjes. Blijkbaar was er een of ander experiment geweest waarin ...

Als ik dit lees denk ik meteen (in een vorm van beroepsmisvorming): "oke, goed, tof dat die persoon zijn wijsheid wil delen met de rest van de wereld. Maar geef mij nu maar het artikel waarin dat experiment waarover hij spreekt in uitgelegd staat, samen met resultaten en conclusies. Zonder die wetenschappelijke basis ben ik eerder sceptisch en niet geneigd zoiets te geloven. Dus als iemand er een artikel over heeft gevonden, dan lees ik dat graag, tot dan doe ik dit af als een verhaal van een paniekzaaier die bang is dat elke nieuwe wetenschappelijke uitvinding hem kanker gaat geven...

www.vta.cc

Dit is bijvoorbeeld z'n verslag!! (binnen ons bedrijf hebben wij een Nanogestruktureerd produkt dus vandaar!!

Risico voor de consument "minimaalâ

Met name nanodeeltjes die zich vrij kunnen bewegen worden met wantrouwen bekeken, bijvoorbeeld nanobuizen, die na inademing tot diep in de longen kunnen doordringen. Volgens het Duitse instituut voor risico-evaluatie (BfR) zijn alle onderzoeken die tot nu toe zijn uitgevoerd echter niet geschikt om tot een inschatting van de gezondheidsrisico"s te komen. "Daar werd met extreem hoge doses gewerkt om aan te kunnen tonen dat er überhaupt effecten zijnâ, aldus René Zimmer, coördinator voor het onderwerp nanotechnologie bij het BfR. Tot nu toe zijn er geen gevallen bekend waarin nanodeeltjes de gezondheid in gevaar zouden hebben gebracht. "Het risico voor de consument is in het algemeen eerder minimaalâ, is de overtuiging van René Zimmer.

Onschadelijk bij vaste binding

Wetenschappers zijn het er vrijwel unaniem over eens dat nanodeeltjes in producten in ieder geval geen kwaad kunnen voor mens en milieu wanneer ze aan een dragende stof gebonden zijn, zoals bijvoorbeeld in lak of textiel. Als ze zich - door slijtage, verwering, beschadiging etc. - toch los zouden maken, dan "klonteren ze samen"tot grotere eenheden, die vervolgens geen speciale nano-eigenschappen meer hebben. Helmut Schmid, afdelingshoofd nanotechnologie bij het Fraunhofer-instituut voor chemische technologie, stelt dan ook nadrukkelijk in een interview voor een krant: "Nanodeeltjes die in een polymeersysteem zijn opgenomen, zijn onschadelijkâ.

Nanodeeltjes aan matrix gekoppeld

Ook de nanodeeltjes die in VTA-Nanofloc worden gebruikt, zijn gekoppeld aan een matrix van organische ladingdragers om hun werking in zuiveringsinstallaties te versnellen of te versterken. Dit heeft tot resultaat dat er in het actieve slib zeer stabiele vlokken ontstaan. Voordat VTA-producten voor het eerst in de praktijk worden toegepast, worden ze zonder uitzondering aan een uitgebreid technisch onderzoek onderworpen om eventuele schade aan het milieu bij voorbaat uit te sluiten. Een onafhankelijk milieulaboratorium uit Oostenrijk heeft met VTA-Nanofloc meerdere testtrajecten uitgevoerd. Het resultaat: VTA-Nanofloc heeft geen negatieve invloed op de afbrekende werking van micro-organismen.

hllaan

Je hebt wel door dat de laatste post alweer een jaar en 4,5 maand geleden is he?

Wetenschapsforum

Laatste berichten

Nieuwsberichten

In nanobuisjes schuilt asbestgevaar

In nanobuisjes schuilt asbestgevaar

Re: In nanobuisjes schuilt asbestgevaar

Re: In nanobuisjes schuilt asbestgevaar

Re: In nanobuisjes schuilt asbestgevaar

Re: In nanobuisjes schuilt asbestgevaar

Re: In nanobuisjes schuilt asbestgevaar

Re: In nanobuisjes schuilt asbestgevaar

Re: In nanobuisjes schuilt asbestgevaar

Re: In nanobuisjes schuilt asbestgevaar

Re: In nanobuisjes schuilt asbestgevaar

Re: In nanobuisjes schuilt asbestgevaar

Re: In nanobuisjes schuilt asbestgevaar

Re: In nanobuisjes schuilt asbestgevaar