Hallo,
uit studie en vooral zelfstudie herken ik vijf factoren waarbij electronenorbitalen, alom in een mensenleven functioneren.
1. Zij geven kleur aan alles.
2. Zij zijn verantwoordelijk voor licht.
3. Zij zijn verantwoordelijk voor alle electriciteit/electronica.
4. Zij laten de spieren van mens/dier functioneren.
5. Zij bepalen hoe een atoom/molecule eruit ziet, m.a.w. zij geven vorm aan alles in het leven/heelal.
Over dit laatste heb ik een vraag : Kan men bij een inherente (vaste)stof nog wel van electronenwolken spreken ?
Als ik een vaste stof vast neem dan zouden electronen toch een massieve "indruk geven".
Is het micro-niveau waarop ze actief zijn mischien een misleiding voor ons dat een vaste stof, vast aanvoelt ?
Laatste berichten
-
23:12
speciale rel. theorie 10
-
22:57
Straatklok loopt 5 minuten voor 11
-
22:57
wig 6
-
22:36
Gravity and gravitation 4
-
22:24
[scheikunde] vraag Chemie - wat is de oplossing? 10
-
19:47
Bruine vlekken op treinaanwijzerbord 10
-
19:44
Vogels in de stad zijn goede klussers 2
-
19:12
Rood laserlicht 3
-
17:30
Herleiden afmetingen vanaf een foto 21
-
16:34
[wiskunde] Prijs Product per KG; Alternatief Inzicht 3
-
13:57
do-re-mi-fa-so vliegtuigen 9
-
13:16
geen minkowski-ruimte toch? Doe ik dit nou fout? 17
-
13:12
[natuurkunde] kroon van koning op Syracuse 10
-
10:15
2013 – Augustus Vraag 3 3
-
24 apr
Vraag 2009 Juli Vraag 5 5
-
24 apr
positie 2
-
24 apr
Schroefdraad berekening 8
-
24 apr
[scheikunde] Kan chloorgas de geleiding van elektriciteit belemmeren? 9
-
23 apr
Weerfrustratie 9
-
23 apr
Kunnen quantum Zonnecellen 190% quantum efficiënt zijn 3
Nieuwsberichten
-
04 mar
Een nieuw soort magnetisme: altermagnetisme
-
31 okt
AI kan via stem diabetes vaststellen 11
-
21 okt
Einstein krijgt wéér gelijk 45
-
07 feb
witter dan wit 20
-
19 jun
irrigatie en de aardas
Electronenorbitalen.
Moderator: ArcherBarry
-
- Berichten: 6.853
Re: Electronenorbitalen.
Op moleculair niveau, waar de elektronen een rol spelen, kun je niet zien of een stof vast, gasvormig of vloeibaar is. De "hardheid" van moleculen is danook een eigenschap die niet afhangt van de aggregatietoestand. Natuurlijk duw je een heel molecuul in de gasfase makkelijk opzij, maar de elektronenwolk is even hard als in de vaste stof.
Elektronenwolken zijn altijd hard. Zie Uitsluitingsprincipe van Pauli op Wikipedia.
Elektronenwolken zijn altijd hard. Zie Uitsluitingsprincipe van Pauli op Wikipedia.
-
- Berichten: 5
Re: Electronenorbitalen.
Ook bij vaste stoffen kun je van eleKtronenwolken spreken, maar in vele gevallen bevinden die zich in moleculaire orbitalen die uitgesmeerd zijn over het hele kristal.
Zoals bij kleinere MO's kun je ook hier de golffuncties opgebouwd denken uit lineaire combinaties van de atomaire functies
In metalen zijn die orbitalen zo dicht bij elkaar in energie dat ze een continuum vormen dat gedeeltelijk gevuld is met elektronen en gedeeltelijk leeg. Al bij een kleine verstoring van buitenaf vindt er een soort herschikking plaats in de combinaties en hun energieen. Dit leidt bijvoorbeeld tot elektrische geleiding, maar er zijn ook andere effecten. Als je bijvoorbeeld een klein gouddeeltje hebt van zeg 20-100 nanometers kunnen er ook collectieve trillingen ontstaan. De elektronen klotsen dan gezamenlijk door het deeltje heen en weer. Zo iets heet een plasmon en fotonen in het zichtbare gebied zijn al in staat het geklots in werking te stellen. Het elektrische veld van het foton polariseert dus de ladingswolk heen en weer.
"Hard" zou ik dat niet willen noemen.
niet alles is een organisch molecuul
Zoals bij kleinere MO's kun je ook hier de golffuncties opgebouwd denken uit lineaire combinaties van de atomaire functies
In metalen zijn die orbitalen zo dicht bij elkaar in energie dat ze een continuum vormen dat gedeeltelijk gevuld is met elektronen en gedeeltelijk leeg. Al bij een kleine verstoring van buitenaf vindt er een soort herschikking plaats in de combinaties en hun energieen. Dit leidt bijvoorbeeld tot elektrische geleiding, maar er zijn ook andere effecten. Als je bijvoorbeeld een klein gouddeeltje hebt van zeg 20-100 nanometers kunnen er ook collectieve trillingen ontstaan. De elektronen klotsen dan gezamenlijk door het deeltje heen en weer. Zo iets heet een plasmon en fotonen in het zichtbare gebied zijn al in staat het geklots in werking te stellen. Het elektrische veld van het foton polariseert dus de ladingswolk heen en weer.
"Hard" zou ik dat niet willen noemen.
niet alles is een organisch molecuul
