Wetenschapsforum

Zijn er hier mensen die ervaring hebben met de opleiding tot PDEng? En zo ja, wat is het verschil met de gangbare PhD op gebied van arbeidsmarkt?

Ja, ik heb PDEng gedaan BioProcessEngineering aan de TU Delft na mijn reguliere master. Ik kan het je van harte afraden.



Voor jezelf moet je op een rijtje hebben wat voor soort carrière je zou ambiëren.

Is dat een wetenschappelijke carriere of een carriere binnen een R&D van een bedrijf? Kies dan direct PhD

Is dat een industriële, meer richting procesontwerp? Kies dan NIET voor PDEng maar voor een vacature bij een bedrijf.

De insteek van het PDEng concept is erg goed geweest toen het werd ontwikkeld. De grotere multinationals merkte op dat hun junior ontwerpers/technologen te wetenschappelijk opgeleid werden en te veel gestuurd moesten worden. Vandaar dat er een post-master (destijds TwAIO) in het leven werd geroepen i.s.m. de 3 TU's. Een opleiding van twee jaar waarin de nadruk meer op proces engineering, economische evaluatie van projecten en projectmanagement ligt. Dit lespakket wordt aangeboden in het eerste halve jaar van de opleiding + een tailor made programma met procestechnologische vakken (om gaten in je technologische kennis te vullen, iedereen heeft tenslotte een andere achtergrond). In het andere halve jaar werk je in een groep een case uit voor een multinational met alles erop en eraan (van brainstorm tot ontwerp). Het tweede jaar doe je hetzelfde alleen dan een jaar lang intern bij bedrijf en individueel.

Het klonk mij in ieder geval als muziek in de oren. Ik wist dat ik richting procesontwerp wilde maar nog niet precies welke kant (farma, voedsel, milieu), had wel technologische kennis, maar naar mijn idee te weinig "gamma" georiënteerd. Daarnaast blijf je student, en krijg je een salaris. De praktijk pakte echter heel anders uit. Op het moment dat ik PDEng deed (2008) was er vrijwel geen enkel bedrijf die een case had om uit te werken. Om je toch bezig te houden werkte je dan een case van een PhD student uit met een wetenschappelijk karakter. Precies het omgekeerde van het oorspronkelijk concept.

De groepsopdracht in het 2e halve jaar was het uitwerken van een concept voor energieterugwinning uit reststoffen van de landbouw en algen, dat mogelijk wel eens interessant zou kunnen gaan worden in de toekomst. Kortom iets dat in de praktijk natuurlijk nooit van de grond zou komen en totaal niet uitdagend. Het "tailor made" programma aan cursussen bestond uit MSc vakken. Kortom, zat je weer in een collegezaal tussen de reguliere studenten. Werkt ook niet goed op je ego. Het moet wel gezegd worden dat de cursus projectmanagement erg goed was, maar ja als je alles bij elkaar optelt had ik in 1 jaar bij een bedrijf 10x zo veel kunnen leren met interne cursussen. Redelijk gefrustreerd van het eerste jaar ben ik het tweede jaar bij een ingenieursbureau terecht gekomen, waar dit me allemaal duidelijk werd. Momenteel werk ik daar nog steeds met veel plezier overigens.

Mocht je nog voor de keuze staan, bedenk dan goed wat je doet. Op beurzen krijg je allemaal de mooiste praatjes te horen, met de mooiste projecten in het buitenland..blabla. Als je éénmaal binnen bent, word je een slaafje voor PhD studenten. Uiteindelijk manifesteert een universiteit zich op het gebied van onderzoek en niet op industrie. Grappig om te zien is dat dus aardig wat PDEng studenten vervolgens een PhD traject gaan doen, ook destijds niet de insteek geweest van het programma (en iets dat je eigenlijk direct achter je master had kunnen doen). De universiteit verdient tenslotte zn geld grotendeels met onderzoek, zodoende dat ze goede (en gemotiveerde) PDEngs dus altijd warm proberen te maken voor PhD. Ze kennen de persoon en de kans dat de kandidaat zn promotie succesvol afrond is groter..... Ik ben dus in deze fuik gelopen omdat ik juist GEEN PhD wilde doen maar me wilde ontwikkelen naar een breed georiënteerde ontwerper/technoloog, die ik dus uiteindelijk wel ben geworden bij een ingenieursbureau.

Wees gewaarschuwd en veel succes met je keuze.