Wetenschapsforum

Hoi

Ik heb nicotine potentiometrisch getitreerd met perchloorzuur in zowel waterig milieu, als in watervrij azijnzuur. Beide onderzochte oplossingen zouden dezelfde concentratie moeten hebben.

Nu blijkt dat het equivalentiepunt in waterig milieu ongeveer halverwege van dat in watervrij milieu valt. De concentratie zou tussen 0,05M en 0,1M moeten liggen, en uit de watervrije titratiecurve bepaal ik ca. 0,06M.

Mijn vraag: how come? Mijn initiële stelling was dat in azijnzuur mogelijk de twee pKb's van nicotine dicht genoeg bij elkaar liggen om in één maal getitreerd te worden, maar dat wordt onderuit gehaald door de gevonden concentratie (bij het veronderstellen van eenmalige dissociatie).

Tweede hypothese: ik ken de theorieën over vage titratiecurves in waterig milieu, die duidelijker worden in watervrij milieu. Idee: gewoon een eigenschap, veroorzaakt door competitieve basische eigenschappen van water. Maar bij constructie van een exacte titratiecurve zie ik toch een duidelijke pH-sprong.

Heeft iemand een idee?