eerste post hier
Mijn vraag is devolgende:
Men doet een experiment om de oplossnelheid van geneesmiddelen te bepalen.
Eerst lost men 0.5g op, in een ander experiment neemt men 2g.
In welke situatie zal het geneesmiddel eerst oplossen, en waarom?
Er zijn geen gegevens over grootte van geneesmiddelpartikels.
Ik krijg het gewoon echt niet verwoord, en zit een beetje in de knoop met mijn redenering:
Ik redeneer zo: oplossnelheid wordt o.a. bepaald door het aantal deeltjes in de oplossing, en hun gezamelijke contactoppervlak met het solvent.
Hier bots ik dan op een tegenstrijdigheid: in 2g zitten zowieso meer deeltjes, dus meer oppervlak, dus zou ik denken snellere oplossing, maar er is meer massa aanwezig? Dat klinkt toch niet logisch...
Naarmate het oplosproces doorgaat, zal de oplossnelheid zowieso dalen, omdat er minder contactoppervlak overblijft door het verkleinen van de geneesmiddelpartikeltjes. Daardoor zit ik dan nog meer in de knoop: 0.5g zal zo trager in oplossing gaan? Of toch nog sneller dan dat die 2g in de vertraagde fase van oplossnelheid komt?
pfff.. :p
alvast bedankt!
