Absorbtiespectrum

Sheldon Cooper

Beste leden,

Ik heb een vraag met betrekking tot AAS/AES.

Ik zal eerst even opschrijven hoe ik denk dat AAS en AES werken, omdat daar misschien bij mij een begripsfout zit.

Bij AES wordt een oplossing met ionen door een vlam verneveld en door de thermische energie wordt een valentie-elektron naar een hogere schil gebracht. Vervolgens valt dit elektron terug onder emissie van een foton met een frequentie die overeen komt met het energieverschil. Het ge-emitteerde licht kun je meten, en zo komt men tot een emissiespectrum.

Bij AAS word de oplossing ook verneveld door een vlam, maar de vlam is niet heet genoeg om de ionen in aangeslagen toestand de doen raken. Vervolgens wordt de nevel beschenen door een lamp met licht van een heleboel verschillende golflengte's.

Het licht met een frequentie dat overeenkomt met het energieverschil tussen de elektron-schillen wordt geabsorbeerd en een valentie-elektron wordt naar een hogere schil gebracht. Vervolgens valt het elektron weer terug, ook weer onder emissie van een foton. In essentie is dit ge-emitteerde foton hetzelfde foton dat eerder was opgenomen, in de zin van: het heeft dezelfde energie en frequentie als het opgenomen foton. Mijn vraag is dus: Hoe komt het dat je een absorbtiespectrum waar kunt nemen, als alle fotonen die geabsorbeerd worden, ook weer ge-emitteerd worden, en er in feite niets veranderd?

Fuzzwood

Het gaat hier om een lamp met precies het element waar jij in geinteresseerd bent in je monster. Wil je ijzer meten, dan neem je een ijzerlamp. Het door de lamp uitgezonden licht, samen met je vlam is het nulpunt. Jaag je nu ijzer door de vlam, dan neemt het ijzer een deel van het licht op, en DAT meet je. Je lamp straalt welliswaar in de lengterichting van de vlam; de ijzeratomen zenden het in alle richtingen uit.

In essentie is dit ge-emitteerde foton hetzelfde foton dat eerder was opgenomen, in de zin van: het heeft dezelfde energie en frequentie als het opgenomen foton. <-- hier zit dus je denkfout. Het klopt wat er staat, maar je gaat ervan uit dat al deze fotonen op de detector vallen, in de praktijk is deze kans echter zeer klein, en neem je eigenlijk in je ijklijn mee.

SheldonCooper

Oke, dus stel dat ik ijzer wil meten. (dat absorptie en emissie vertoont bij X nm)

Dan neem ik een ijzerlamp, die licht uitzend waar alle fotonen een golflengte van X nm hebben. Afhankelijk van de concentratie worden er een hoeveelheid ijzerionen aangeslagen en absorberen de fotonen. Vervolgens worden ze weer uitgezonden maar dan in een andere richting, en vallen niet meer op de detector. Als ik het goed begrijp worden de fotonen die geabsorbeerd worden als het ware van richting veranderd zodat ze niet meer op de detector vallen.

Maar hoe kom je dan aan zo een spectrum? Afbeelding

Wordt dat experimenteel bepaalt door bij AES de emissie van een element door een prisma te leiden en te kijken welke golflengte's het zijn, en daar een zwart streepje te zetten? Of kan dat ook met AAS?

rwwh

Een AES spectrum is gekleurde lijntjes op een zwarte achtergrond. Wat je hier tekent is een absorptiespectrum dat je krijgt als je een element in wit licht met een continue spectrum zet (dus niet in een AAS lamp, maar bijvoorbeeld een gewone gloeilamp).

SheldonCooper

Oh, natuurlijk. Bij wit licht worden alleen maar de fotonen met de juiste golflengte geabsorbeerd, en dus 'weg gekaatst' en alle andere fotonen gaan gewoon door de nevel.

Bedankt voor de uitleg Fuzzwood en rwwh

Wetenschapsforum

Laatste berichten

Nieuwsberichten

Absorbtiespectrum

Absorbtiespectrum

Re: Absorbtiespectrum

Re: Absorbtiespectrum

Re: Absorbtiespectrum

Re: Absorbtiespectrum