Hallo,
Ik vroeg me af hoe de elektronen worden onderverdeeld in energieniveaus bij hybridisatie.
Stel je hebt sp hybridisatie (voor molecule N2 te vormen).
Hierbij heb ik gezien dat de 2 gevormde sp orbitalen samen dezelfde energie hebben als 1 p en 1s orbitaal samen. Dus de 2 sp orbitalen liggen qua energiehoeveelheid tussen het niveau van de 2s en de 3x 2p orbitalen.
2py 2pz
sp sp
1s
Om nu de binding N2 te vormen, is N sp gehybridiseerd. N heeft 5 valentie elektronen. Hoe worden deze valentie elektronen toegekend? Want als ik het Aufbau principe volg dan is het 1s² sp² sp² 2py
en 2pz is niet gevuld.
Als ik het echter zo zou doen, dan zou er helemaal geen binding vormen tussen de twee N atomen vermits de sp orbitalen al volledig gevuld zijn er in een p orbitaal geen elektron zit.
Hoe moet het dan precies wel gebeuren?
alvast bedankt
Laatste berichten
-
20:48
Weerfrustratie 8
-
18:24
Schroefdraad berekening 5
-
18:08
geen minkowski-ruimte toch? Doe ik dit nou fout? 15
-
15:53
positie
-
14:16
do-re-mi-fa-so vliegtuigen 7
-
14:16
Kunnen quantum Zonnecellen 190% quantum efficiënt zijn 3
-
13:57
De Euro Nederlandse 100 qubit computer komt eraan
-
11:32
[scheikunde] Kan chloorgas de geleiding van elektriciteit belemmeren? 6
-
10:42
projectiel 8
-
10:37
Verschil tussen deze 2 vragen 5
-
09:25
[scheikunde] berekeningen labo vitamine c bepaling 1
-
22 apr
[wiskunde] rode en witte ballen verdelen 8
-
22 apr
Rotatie van het heelal 41
-
22 apr
Muntje opgooien 14
-
21 apr
Reactiviteit silyl enol ethers 1
-
21 apr
Criterium voor vochtretentie
-
21 apr
speciale rel. theorie 5
-
21 apr
Vogels in de stad zijn goede klussers
-
21 apr
Ervaringen met "herontdekkingen" 15
-
20 apr
Herleiden afmetingen vanaf een foto 19
Nieuwsberichten
-
04 mar
Een nieuw soort magnetisme: altermagnetisme
-
31 okt
AI kan via stem diabetes vaststellen 11
-
21 okt
Einstein krijgt wéér gelijk 45
-
07 feb
witter dan wit 20
-
19 jun
irrigatie en de aardas
hybridisatie distikstof
Moderator: ArcherBarry
-
- Berichten: 6.853
Re: hybridisatie distikstof
Niet helemaal juist, alhoewel je behoorlijk op weg bent.
De 1s elektronen aan beide kanten kun je gewoon plaatsen. Maar dat mag niet met de buitenste atoomorbitalen, want die overlappen met elkaar! De buitenste "atoomorbitalen", na hybridisatie, moet je daarom nog met elkaar mengen.
Een van de twee sp orbitalen op het ene stikstofatom een van de twee sp orbitalen op het andere stikstofatoom "overlappen" (ze wijzen naar elkaar toe, de andere sp orbitalen wijzen van elkaar af). Je kunt die twee nu "mengen" tot twee moleculaire orbitalen. Een van die moleculaire orbitalen heeft een lagere energie, en de andere een hogere energie dan de originele sp orbitalen. De laagste krijgt de twee elektronen uit deze binding, dat is de sigma-binding.
Iets dergelijks gebeurt met de py orbitalen van de twee stikstofatomen. Ook die overlappen met elkaar en moet je combineren tot een overlappende moleculaire orbitaal met lagere energie, en een anti-overlappende moleculaire orbitaal met een hogere energie. De lage-energie-orbitaal krijgt dan twee elektronen, en de hoge-energie-orbitaal geen. Dit levert 1 pi binding op.
De pz doen hetzelfde als de py, en leveren een andere pi binding op.
De twee sp hybride orbitals die van elkaar af wijzen overlappen niet, daarin kun je elk twee elektronen kwijt die niet aan de binding bijdragen.
Zo zijn alle schillen "helemaal gevuld": alle orbitalen die niet overlappen hebben 2 elektronen, en voor alle overlappende atomaire orbitalen is de bindende moleculaire orbitaal gevuld. Het helemaal vullen van de orbitalen levert de hoge stabiliteit op van dit molecuul.
De 1s elektronen aan beide kanten kun je gewoon plaatsen. Maar dat mag niet met de buitenste atoomorbitalen, want die overlappen met elkaar! De buitenste "atoomorbitalen", na hybridisatie, moet je daarom nog met elkaar mengen.
Een van de twee sp orbitalen op het ene stikstofatom een van de twee sp orbitalen op het andere stikstofatoom "overlappen" (ze wijzen naar elkaar toe, de andere sp orbitalen wijzen van elkaar af). Je kunt die twee nu "mengen" tot twee moleculaire orbitalen. Een van die moleculaire orbitalen heeft een lagere energie, en de andere een hogere energie dan de originele sp orbitalen. De laagste krijgt de twee elektronen uit deze binding, dat is de sigma-binding.
Iets dergelijks gebeurt met de py orbitalen van de twee stikstofatomen. Ook die overlappen met elkaar en moet je combineren tot een overlappende moleculaire orbitaal met lagere energie, en een anti-overlappende moleculaire orbitaal met een hogere energie. De lage-energie-orbitaal krijgt dan twee elektronen, en de hoge-energie-orbitaal geen. Dit levert 1 pi binding op.
De pz doen hetzelfde als de py, en leveren een andere pi binding op.
De twee sp hybride orbitals die van elkaar af wijzen overlappen niet, daarin kun je elk twee elektronen kwijt die niet aan de binding bijdragen.
Zo zijn alle schillen "helemaal gevuld": alle orbitalen die niet overlappen hebben 2 elektronen, en voor alle overlappende atomaire orbitalen is de bindende moleculaire orbitaal gevuld. Het helemaal vullen van de orbitalen levert de hoge stabiliteit op van dit molecuul.
