Om de hersenen op te peppen als er weer gegeten moet worden, bezitten sommige hersencellen speciale kaliumpoorten. Deze speciale kaliumpoorten bevinden zich in het membraan van neuronen waarvan al langer bekend is dat ze zorgen voor een alarmtoestand in hongerende hersenen. Deze neuronen liggen in de hypothalamus en zij kunnen de stof orexine uitscheiden. Orexine verhoogt de activiteit van het waakcentrum en van het autonome zenuwstelsel. Britse onderzoekers hebben nu aangetoond dat glucose de kaliumpoorten van de orexineproducerende neuronen blokkeert.
Over de manier waarop glucose het sluiten van kaliumpoorten in orexineproducerende neuronen zou kunnen beïnvloeden, worden twee alternatieve mogelijkheden beschouwd.
Alternatief 1 is dat glucose zich bindt aan een receptor in het membraan van een orexine neuron, waarna via een aantal boodschapperstoffen de kaliumpoorten worden gesloten.
Alternatief 2 is dat glucose wordt opgenomen in het orexine-neuron en dat vervolgens de bij de dissimilatie van glucose gevormde ATP de kaliumpoorten sluit.
Uit recent onderzoek is gebleken dat het glucosegehalte van het bloed wordt waargenomen door middel van receptoren in het membraan van de orexine-neuronen: dit pleit voor het geopperde alternatief 1.
Leg uit waardoor alternatief 1 wel geschikt is voor de controle op de werking van de kaliumpoorten in orexine-neuronen. En leg uit waardoor alternatief 2 niet geschikt is voor de controle op de werking van de kaliumpoorten in orexine-neuronen.
Dat alternatief 1 geschikt is, begrijp ik, dat lijkt overeen te komen met de werking van de bloedsuikerspiegel. Maar de dissimilatie van glucose gebeurt niet erg snel (alternatief 2), om te voorkomen dat er teveel ATP in 1x vrijkomt (wat vanwege de eveneens vrijkomende energie schadelijk kan zijn voor cellen). Toch geeft het antwoordenmodel het volgende aan:
Uit het antwoord moet blijken dat bij alternatief 2 glucose wordt opgenomen op basis van de eigen behoefte (aan ATP), met als gevolg dat de kaliumpoorten voortdurend gesloten blijven zodra daarin voorzien is.
Ik zie dus niet helemaal in waarom er sprake is van glucose-opname op basis van eigen behoefte, want de glucose-moleculen zullen niet in 1x gedissimileerd worden, maar geleidelijk.
Small opportunities are often the beginning of great enterprises.(Demosthenes, 384 BC - 322 BC)
Het punt is dat bij optie 2 de kaliumkanalen sluiten als de neuronen zelf energie nodig hebben. En laat neuronen nu net energieverslindende fabriekjes zijn. Optie 1 correleert veel meer met de glucosespiegel en niet met de glucosebehoefte van de cel zelf.
That which can be asserted without evidence can be dismissed without evidence.
Verderop in het examen (overigens hetzelfde hoofdonderdeel) staat het volgende:
In zenuwweefsel kunnen alleen de astrocyten glycogeen opslaan. Astrocyten voeren vooral anaerobe dissimilatie uit en produceren melkzuur. Het melkzuur wordt afgegeven aan aangrenzende neuronen, vooral wanneer er sprake is van grote zenuwactiviteit.
Nu vraag ik me af wat er met het geproduceerde melkzuur (door de astrocyten) gebeurt als er geen grote zenuwactiviteit is. Wordt het opgeslagen, om voldoende te hebben als er plots wel een grote zenuwactiviteit plaats vindt, of wordt dit aan het bloed afgegeven? Laatste lijkt me nogal onwaarschijnlijk aangezien melkzuur behoorlijk zuur is (goh), en dit de pH van het bloed laat dalen --> lijkt me niet echt top. Wordt het geproduceerde melkzuur dan simpelweg afgebroken als de neuronen er geen behoefte aan hebben?
Small opportunities are often the beginning of great enterprises.(Demosthenes, 384 BC - 322 BC)
Ik vraag me af of er uberhaupt anaerobe dissimilatie plaatsvindt in de astrocyten als er geen grote zenuwactiviteit is. Is dat toch het geval, dan zal een deel van de neuronen het opnemen en een deel zal in het bloed komen. Volgens mij is dat aandeel bijna te verwaarlozen. Een metabole acidose op basis van veel zenuwactiviteit ken ik in ieder geval niet.
That which can be asserted without evidence can be dismissed without evidence.
anusthesist schreef: ↑wo 09 mei 2012, 06:58
Een metabole acidose op basis van veel zenuwactiviteit ken ik in ieder geval niet.
Dat zou sowieso niet kunnen aangezien bij veel zenuwactiviteit de neuronen het melkzuur opeisen dat door de astrocyten is gemaakt, het zuur wordt dan dus in ieder geval niet aan het bloed afgegeven.
Small opportunities are often the beginning of great enterprises.(Demosthenes, 384 BC - 322 BC)
anusthesist schreef: ↑wo 09 mei 2012, 22:18
Nog gekker is dus een metabole acidose op basis van weinig zenuwactiviteit. Omdat je niet denkt word je zuur haha.
Misschien moet ik je dan wat (nog wat) meer op de zenuwen gaan werken...
Small opportunities are often the beginning of great enterprises.(Demosthenes, 384 BC - 322 BC)
