Wetenschapsforum

Uit een willekeurige opeenvolging van geluiden kan een computer een muziekstuk genereren door gebruik te maken van evolutionaire principes.


Bio-informaticus Robert MacCallum van het Imperial College London ontwikkelde het programma DarwinTunes om het ontstaan van muziek te onderzoeken. Het programma produceert korte willekeurige stukjes geluid van 8 seconden (de loops) uit een databank van digitale "genen". De loops kunnen vervolgens "paren" en nakomelingen produceren door elkaars genen te combineren. Net als in de biologische wereld treden er bij elke generatie ook mutaties op: willekeurige veranderingen in enkele genen. Welke loops mogen paren wordt bepaald door de smaak van een mens, die bepaald welke loops de "fittest" zijn.


In het meest recente onderzoek is de éénpersoonsjury vervangen door 7000 online vrijwilligers die elke loop beluisteren en een cijfer op 5 geven. De meest fitte loops konden dan paren, waarna hun nakomelingen opnieuw werden beoordeeld. Na ongeveer 2500 generaties was een willekeurige sequentie geluidjes geëvolueerd in een aangenaam niemendalletje.


MacCallum benadrukt dat het algoritme waarschijnlijk nooit zal leiden tot interessante, innovatieve muziek: "De evolutie leidde tot aangename, jingle-achtige deuntjes die niemand choqueren maar ook niemand echt beroeren." De computersimulatie zorgde ook niet voor steeds mooiere en mooiere muziek: op een gegeven moment stagneerde het niveau van de muziek.


Het is ook een feit dat menselijke componisten zich op verschillende wijze kunnen baseren op wat het grote publiek van hun muziek vindt. Zo probeerde Mozart juist verder te werken op aspecten die zijn luisteraars niet mooi vonden. Componist en programmeur David Cope meent dat juist deze aanpak leidt tot vernieuwende en "grote" muziek, door tegen de stroom in te roeien.


MacCallum en zijn collega's zijn benieuwd naar wat er nog allemaal uit DarwinTunes zal komen. Toekomstige versies zullen, hopen ze, miljoenen deelnemers kunnen verwerken waardoor de muziek sneller kan evolueren, "en dan, wie weet?" zegt MacCallum.


Bron:

Science (met ook geluidsamples)

R. M. MacCallum et al. Proc. Nat. Acad. Sci. 2012, DOI: 10.1073/pnas.1203182109

darwintunes.org