...
De onderzoekers besloten het bot van grote evenhoevigen eens onder de loep te nemen. Zij verzamelden skeletmateriaal van ruim honderd gestorven wilde herten, antilopen, rendieren en elanden. De diversiteit van het skeletmateriaal was groot. Er zaten botten bij van zoogdieren die leven in het Noordpoolgebied, maar ook botten van dieren die leven in de tropen. Er waren botten bij die afkomstig waren uit een nat klimaat, maar ook uit een droog klimaat. En het maakte niet uit welk bot de onderzoekers bekeken: overal vonden zij de jaarlijkse groeilijnen terug.
...
Jaarlijkse groeilijnen zichtbaar in het bot van een hert. Twee lijnen boven het eerste blauwe gebied, twee lijnen tussen de twee blauwe gebieden, en één lijn onder het tweede blauwe gebied.
...
Wat betekent dit nu voor dinosauriërs? In ieder geval dat op basis van de aanwezigheid van jaarlijkse groeilijnen niet gezegd kan worden dat ze koudbloedig zijn. Warmbloedige dieren hebben die groeilijnen immers ook. Wat blijft er dan over van de theorie dat dino’s koudbloedig waren? Niet veel, want de snelle groei en de enorme omvang die de dieren konden bereiken lijken alleen mogelijk met een warmbloedige stofwisseling. Een koudbloedig dier kan lang niet genoeg energie vrijmaken om zo’n lichaam te onderhouden en in beweging te brengen.
Lees verder / lees meer:
Kennislink
Lees meer:
Universitat Autònoma de Barcelona
Institut Català de Paleontologia
Wetenschappelijke publicatie:
Meike Köhler, et al.:Seasonal bone growth and physiology in endotherms shed light on dinosaur physiology
