DePurpereWolf schreef: ↑ma 06 aug 2012, 11:49
Dit is volgens mij de eerste keer dat we gecontroleerd hebben geland op een niet-aards oppervlak.
Dat is denk ik een kwestie van definitie.
Ook Spirit en Opportunity werden niet domweg via goed 'mikken', een hitteschild en een parachute ergens op Mars geknikkerd. Er werden naast een takellijn drie vaste (rad) brandstofraketten gebruikt om de restsnelheid na de parachutefase van 320 km/h terug te brengen naar 0 km/h op 10 meter hoogte. Tevens waren er drie transversale mini (tirs) raketjes die een teveel gekantelde rover weer horizontaal konden brengen. Het waren wel allemaal vaste brandstof thrusters, dus het vermogen noch de brandduur konden gevarieerd worden. Tezamen zorgde dit ervoor dat beide rovers in hun landingsellips van 20 bij 150 km terecht kwamen.
Maar MSL kent een veel geavanceerder systeem. Dat moet ook wel, want de landingsellips in de Gale krater is slechts 20 km lang. Nog voor het afremmen met het hitteschild (aerobrake) wordt er ballast uitgeworpen, die het zwaartepunt van de kegel wijzigt, zodat deze onder een gunstige hoek de Marsatmosfeer induikt.
De laatste baangegevens worden een minuut of negen voor de aerobrake ingaat van het Deep Sky Network op Aarde ontvangen.
Correcties op de afwijking tov deze geprogrammeerde baan worden door IMU, een intern toestel dat de versnelling en oriëntatie van de kegel meet tijdens aerobrake aan acht minithrusters doorgegeven die de nodige correcties op de entry angle verzorgen. Dit gaat geheel autonoom.
Wanneer de parachute geopend wordt, worden er nogmaals een aantal gewichten gedropt om het zwaartepunt weer in het centrum van de lading te krijgen zodat deze horizontaal komt.
Hierna wordt het hitteschild afgeworpen en begint de Sky Crane aan vier taken: Hoogte meten via een radarsysteem vertikaal afremmen met 8 raketmotoren met variabele stuwkracht en opzij bewegen om de kans op een botsing later met de neuskegel die aan de parachute naar beneden komt te minimaliseren.
Op geringe hoogte wordt vervolgens MSL naar beneden getakeld terwijl 4 motoren de Sky Crane min of meer op stationaire hoogte houden, en zodra de trekkracht aan de takel sterk afneemt (touchdown) worden de takelkabels en de navelstreng doorgesneden. De Sky Crane zelf schiet omhoog en opzij en crasht pakweg een halve kilometer verderop.
Al met al een stuk geavanceerder, maar echt 'gecontroleerd' is het niet; er wordt behalve de hoogte niets gemeten aan het Marsoppervlak, er is geen patroonherkenning en geen baancorrectie adhv. metingen aan de landingsplaats.
Maar het is een enorme triomf van de techniek dat dit allemaal succesvol gebeurd is zonder dat er enige bijsturing vanaf de Aarde mogelijk was.
Toen ik vanochtend via Nasa Tv mee zat te nagelbijten, moest ik mij telkens voorhouden dat alles wat we zagen bijna een kwartier geleden gebeurd was. Curiosity is geland om 7.34 uur vanmorgen melden de media. In feite stond het rijdende lab al rond 7.20 veilig op Mars.
De komende dagen zullen we te weten komen hoe nauwkeurig de landing echt was.
- MSL_Crane.jpg (97.7 KiB) 2588 keer bekeken
Mars Science Lab, opgevouwen in de Sky Crane,
Bron: Nasa/Jpl
Degenen die van de hoed en de rand willen weten kunnen attached Pdf bestand doornemen. 
