ik ben bezig met een onderzoek over bloed en het opsporen van bloed.
Het experiment dat ik wil gaan uitvoeren is het bepalen van het ijzergehalte (Fe3+) in bloed. Ik loop een beetje vast omdat ik maar 1 methode heb kunnen vinden afkomstig uit 1953:
- Door het opzuigen in een gegradueerde pipet meet men 0,05 cm3 bloed af en verascht dit in een platina schaaltje.
- Het daarna als een roestvlek overblijvende ijzeroxyd wordt met 0,1 gram zuur K-sulfaat verhit.
- De gesmolten massa (ijzersulfaat) in heet, gedestill water opgelost.
- Deze oplossing wordt in een gegradueerden cylinder gebracht: men vult aan tot 10cm3.
- Na afkoeling voegt met 1 cm3 verdund HCl toe,
- Dan vult men de cylinder met een oplossing van ammoniumrhodanaat; de oplossing is geel,
- In een tweede cylinder brengt met 1 cm3 vergelijkingsvloeistof van bekend Fe gehalte waaraan evenzuur verdund HCl en ammoniumhodanaat wordt toegevoegd.
- De cylinders worden in de colorimeter geplaatst en uit de in de tweede plaats genomde zoveel vloeistof uitgelaten tot de kleur in beide gelijk is.
- Het vloeistofniveau in die cylinder wordt nu afgelezen en men vindt dan in een tabel het Fe gehalte van het onderzochte bloed.
Denken jullie dat deze methode nog toepasbaar is?
Zo nee? wat zouden alternatieve methoden kunnen zijn?
Zelf was ik misschien aan het denken aan een jodimetrische titratie, echter kun je hiermee alleen hoeveelheden van 100 tot 150 mg per 20 tot 25 mL mee aantonen. Bloed bevat veel minder ijzer.
Alvast bedankt!
