Hallo allemaal,
Ik heb een vraag met betrekking tot Enzyme-Linked Immuno Sorbent Assay, oftewel ELISA wat ik hiervan begrepen heb, is dat het onderzoek is waarmee zeer nauwkeurig moleculen in het lichaam te detecteren zijn, met behulp van antistoffen.
Ik heb begrepen dat er een verschil bestaat tussen enkelvoudige (Engels: indirect) en tweevoudige (Engels: direct) ELISA. Nou was mijn instructievideo hier voor mij niet duidelijk genoeg over. Daarom is mijn vraag: wat is het verschil hiertussen?
Alvast bedankt voor het meedenken over een antwoord,
Groeten van Jonas
Laatste berichten
-
23:25
2013 – Augustus Vraag 3
-
23:07
Rood laserlicht 2
-
23:04
Bruine vlekken op treinaanwijzerbord 5
-
15:28
Vraag 2009 Juli Vraag 5 5
-
12:51
positie 2
-
10:44
Schroefdraad berekening 8
-
24 apr
[scheikunde] Kan chloorgas de geleiding van elektriciteit belemmeren? 9
-
23 apr
Weerfrustratie 9
-
23 apr
geen minkowski-ruimte toch? Doe ik dit nou fout? 15
-
23 apr
do-re-mi-fa-so vliegtuigen 7
-
23 apr
Kunnen quantum Zonnecellen 190% quantum efficiënt zijn 3
-
23 apr
De Euro Nederlandse 100 qubit computer komt eraan
-
23 apr
projectiel 8
-
23 apr
Verschil tussen deze 2 vragen 5
-
23 apr
[scheikunde] berekeningen labo vitamine c bepaling 1
-
22 apr
[wiskunde] rode en witte ballen verdelen 8
-
22 apr
Rotatie van het heelal 41
-
22 apr
Muntje opgooien 14
-
21 apr
Reactiviteit silyl enol ethers 1
-
21 apr
Criterium voor vochtretentie
Nieuwsberichten
-
04 mar
Een nieuw soort magnetisme: altermagnetisme
-
31 okt
AI kan via stem diabetes vaststellen 11
-
21 okt
Einstein krijgt wéér gelijk 45
-
07 feb
witter dan wit 20
-
19 jun
irrigatie en de aardas
ELISA
Moderator: ArcherBarry
-
- Berichten: 320
Re: ELISA
Bij een directe ELISA gebruikt men een gelabeld primair antilichaam direct gericht tegen het eiwit van interesse. Telkens je een nieuw eiwit van interesse hebt, moet je dus opnieuw een primair antilichaam aanmaken en deze ook nog eens labelen.
Bij een indirecte ELISA gebruikt met eerst een niet gelabeld primair antilichaam gericht tegen het eiwit van interesse. Het signaal wordt hier verzorgt door een tweede secundair antilichaam dat wel gelabeld is en gericht is tegen een constant deel van antilichamen dat altijd aanwezig is op het primair antilichaam, ongeacht tegen welk eiwit ze gericht is. Dit impliceert dus dat je bij een nieuwe eiwit van interesse, je nieuw primair antilichaam niet hoeft te labelen, en je opnieuw hetzelfde secundair antilichaam kan gebruiken als in je vorig experiment. Als gevolg zijn dus heel wat universele en commercieel beschikbare antilichamen beschikbaar die ontwikkeld kunnen worden onafhankelijk van het eiwit van jouw interesse. Met deze werkwijze kan je ook makkelijk switchen van secundair antilichaam met een ander type label bijvoorbeeld zonder dat je een nieuwe primair antilichaam hoeft aan te maken die anders gelabeld is. Verder kan je zo een continue reeks van secundaire antilichamen aan elkaar hecten die gericht zijn tegen zowel het primair antlichaam en zichzelf zodat je een versterking krijgt van het signaal.
Enkele voordelen van de directe ELISA zijn dat het iets simpeler en sneller is (enkele incubatiestappen minder). Daarnaast kan het secundair antilichaam ook soms aspecifieke binding vertonen.
Hier vind je alvast een mooie samenvatting ervan
Bij een indirecte ELISA gebruikt met eerst een niet gelabeld primair antilichaam gericht tegen het eiwit van interesse. Het signaal wordt hier verzorgt door een tweede secundair antilichaam dat wel gelabeld is en gericht is tegen een constant deel van antilichamen dat altijd aanwezig is op het primair antilichaam, ongeacht tegen welk eiwit ze gericht is. Dit impliceert dus dat je bij een nieuwe eiwit van interesse, je nieuw primair antilichaam niet hoeft te labelen, en je opnieuw hetzelfde secundair antilichaam kan gebruiken als in je vorig experiment. Als gevolg zijn dus heel wat universele en commercieel beschikbare antilichamen beschikbaar die ontwikkeld kunnen worden onafhankelijk van het eiwit van jouw interesse. Met deze werkwijze kan je ook makkelijk switchen van secundair antilichaam met een ander type label bijvoorbeeld zonder dat je een nieuwe primair antilichaam hoeft aan te maken die anders gelabeld is. Verder kan je zo een continue reeks van secundaire antilichamen aan elkaar hecten die gericht zijn tegen zowel het primair antlichaam en zichzelf zodat je een versterking krijgt van het signaal.
Enkele voordelen van de directe ELISA zijn dat het iets simpeler en sneller is (enkele incubatiestappen minder). Daarnaast kan het secundair antilichaam ook soms aspecifieke binding vertonen.
Hier vind je alvast een mooie samenvatting ervan
