Er zijn inderdaad 2 zware ketens en 2 lichte ketens, deze worden aangeduid met H
c en L
c (resp. heavy chain en light chain). Deze worden met elkaar verbonden via disulfidebruggen, de twee H
c's door 2 zo'n bruggen en de twee L
c's worden aan de H
c's gekoppeld door telkens 1 zo'n brug. Deze zijn te zien in het rood op je figuur.
Die 12 modules vind ik wat raar gezegd, maar de light chains bestaan uit 2 delen inderdaad namelijk een constant deel en een hypervariabel deel (dit laatste staat in voor Ag herkenning. De heavy chains bestaan 'onderaan' uit het F
c-deel en bovenaan terug een opsplitsing in 2 delen, terug een constant deel en een hypervariabel deel (Ag herkenning).
Papaïne knipt het antilichaam "in twee", op die tekening wordt (1) van (2) gesplitst, maar er worden dan inderdaad 2 F
ab fragmenten en 1 F
c-fragment 'gevormd' want die twee stukken van (1) zijn niet verbonden terwijl die twee stukken van (2) wel nog verbonden zijn (door die 2 disulfidebruggen). Deze F
ab-fragmenten kunnen nog Ag herkennen want ze bevatten nog de hypervariabele delen. Om het wat duidelijker weer te geven:
Is dit ietwat een antwoord op je vraag?
Help WSF eiwitten vouwen in de VRIJE TIJD van je computer...
Surf & download: folding.stanford.edu. Team nummer: 48658.
