[scheikunde] Zoutenprakticum en de concentratie

Isaac

Hallo mensen,

Binnenkort heb ik een zoutenprakticum; waar ik van twee zouten de positieve en negatieve ionen moet aantonen en bevestigen. Hierbij staat BT45A natuurlijk centraal, echter heb ik een vraag over de concentratie en de invloed daarvan op de tabel.

In het prakticum gebruiken wij uitsluitend geconcentreerde stoffen.

-in een RB wordt Bariumchlorideoplossing gedaan;

-daaraan wordt natronloog toegevoegd;

-er ontstaan een fijn witte neerslag. Dat is kenmerkend voor een de reactie Ba²⁺ met OH^-.

In BT45A staat echter dat Ba²⁺ en OH^- goed samengaan.

onder dit voorbeeld -van de leraar zelf- staat dat. Er staat ook bij dat 'In een eerder prakticum is verwezen naar de kleine lettertjes onder de tabel', alleen dat begrijp ik dus niet.

Wat is de invloed van de concentratie? Als je hoge concentraties gebruikt dan verlopen de reacties sneller en sterker dan wanneer je lage concentraties gebruikt; ook is het dan mogelijk om bepaalde reacties te laten verlopen, die met lagere concentratie niet mogelijk zouden zijn.

In het boek staat er niets over en op google kom ik telkens uit op zuren en basen en daarbij wordt er geen verband gelegd met BT45A.

Hopelijk bieden jullie uitkomst,

Jan van de Velde

Mogelijk gaat het hierover?

Isaac schreef: ↑ma 01 apr 2013, 10:16
In het prakticum gebruiken wij uitsluitend geconcentreerde stoffen.

Binas noemt iets goed oplosbaar wanneer er meer dan 0,1 mol in een liter kan worden opgelost (de kleine lettertjes). Als jij met significant geconcentreerdere oplossingen hebt gewerkt lijkt het me denkbaar dat je oplosbaarheidsgrenzen gaat overschrijden?

Isaac

Jan van de Velde schreef: ↑ma 01 apr 2013, 11:13
Mogelijk gaat het hierover?

Binas noemt iets goed oplosbaar wanneer er meer dan 0,1 mol in een liter kan worden opgelost (de kleine lettertjes). Als jij met significant geconcentreerdere oplossingen hebt gewerkt lijkt het me denkbaar dat je oplosbaarheidsgrenzen gaat overschrijden?

Oke. Maar bij bariumchloride ontstaat een neerslag als druppelsgewijs natronloog toevoeg. In de tabel staat dat het goed oplost. g = goed oplosbaar in water (meer dan ca. 0,1 mol L^-1). We gebruiken geconcentreerde natronloog dus dan moet er toch geen neerslag ontstaan, want dat zou pas gebeuren als de molariteit minder is dan ca. 0,01 mol L^-1?

kort: als de concentratie hoog is; is de molariteit hoog dus is het goed oplosbaar, echter er ontstaat neerslag.

Fuzzwood

Als de concentratie hoog is, zal het juist eerder neerslaan omdat de concentratie lokaal explosief stijgt. Volgens jouw redenering zou je bijvoorbeeld oneindig veel suiker en zout in water kunnen oplossen hoewel je vast en zeker weet dat daar een maximum aan zit

Jan van de Velde

Isaac schreef: ↑di 02 apr 2013, 16:07
want dat zou pas gebeuren als de molariteit minder is dan ca. 0,01 mol L^-1?

kort: als de concentratie hoog is; is de molariteit hoog dus is het goed oplosbaar, echter er ontstaat neerslag.

Ik vermoed ergens misverstanden.

Goed oplosbaar betekent in die binastabel dat je er in elk geval 0,1 mol van in een liter kunt oplossen zonder dat er een neerslag ontstaat. In zo'n geval zou in een oplossing met een concentratie van 0,09 mol/L zeker al geen probleem mogen zijn. Maar vanaf dat je dat overschrijdt (bijv 0,11 mol/L) kunnen er, afhankelijk van het zout, al problemen gaan ontstaan.

Isaac

Fuzzwood schreef: ↑di 02 apr 2013, 16:09
Als de concentratie hoog is, zal het juist eerder neerslaan omdat de concentratie lokaal explosief stijgt. Volgens jouw redenering zou je bijvoorbeeld oneindig veel suiker en zout in water kunnen oplossen hoewel je vast en zeker weet dat daar een maximum aan zit

Oef! Ja, je hebt gelijk..

Jan van de Velde schreef: ↑di 02 apr 2013, 16:12
Ik vermoed ergens misverstanden.

Goed oplosbaar betekent in die binastabel dat je er in elk geval 0,1 mol van in een liter kunt oplossen zonder dat er een neerslag ontstaat.In zo'n geval zou in een oplossing met een concentratie van 0,09 mol/L zeker al geen probleem mogen zijn. Maar vanaf dat je dat overschrijdt (bijv 0,11 mol/L) kunnen er, afhankelijk van het zout, al problemen gaan ontstaan.

Ik moet het e.e.a. even uitzoeken.

Dank je

(Kom erop terug, zodra ik het denk te weten!!)

Fuzzwood

That's the spirit!

Isaac

de vraag: waarom er barium hydroxide ontstaat als je bariumchloride met natronloog samenvoegt is onvindbaar op google... alleen de oplosvergelijking daarvan is vindbaar. Ik heb gekeken of het een zuur base reactie was, maar het stond niet in het zuur- basetabel. Ik heb wel gevonden dat Ba(OH)₂ . H₂O een hydraat is, dus het kan vocht opnemen... maar dat verklaart niet het g'tje.

Waarom het g'tje belangrijk is, is omdat als dit al een uitzondering is, wat is dan nog meer een uitzondering? Hoe bruikbaar is dat tabel dan!

Jan van de Velde schreef: ↑di 02 apr 2013, 16:12
Ik vermoed ergens misverstanden.

Goed oplosbaar betekent in die binastabel dat je er in elk geval 0,1 mol van in een liter kunt oplossen zonder dat er een neerslag ontstaat. In zo'n geval zou in een oplossing met een concentratie van 0,09 mol/L zeker al geen probleem mogen zijn. Maar vanaf dat je dat overschrijdt (bijv 0,11 mol/L) kunnen er, afhankelijk van het zout, al problemen gaan ontstaan.

Als ik aan geconcentreerde oplossingen denk, dan is voor mij de oplossing verzadigd dus maximaal. Dus ik denk dan dat de molariteit 1,00 mol/L is (zoiets). Dus dan zouden alle g'tjes moeten lukken toch?

Uit jouw tekst haal ik juist dat als de concentratie heel hoog is dat het juist niet lukt...

Wat mij dus dwars zit, is dat we hoge concentraties gebruiken. En alleen onder de 0,1 mol is het goed oplosbaar in water.

Jan van de Velde

Oplosbaarheid is niet alleen een kwestie van de concentratie Ba²⁺, maar ook van de concentratie OH^-. Samen geeft dat een zg oplosbaarheidsproduct.

Stel dat Ba(OH)₂in een concentratie van 0,1 mol/L nog nét geen neerslag geeft.

Stel verder dat ik potjes met losse ionen zou kunnen hebben, Ik zou dan een liter water kunnen nemen, en daar 0,1 mol Ba²⁺-ionen inkiepen, en ook 0,1 mol OH^- -ionen. No problem.

Maar schiet ik nu per ongeluk een beetje door met mijn potje OH^-, dan wordt het oplosbaarheidsPRODUCT overschreden en gaat er Ba(OH)₂ neerslaan (hoewel er eigenlijk geen teveel aan alleen Ba in de oplossing zit).

Ik heb geen idee hoe groot precies dat oplosbaarheidsproduct voor Ba(OH)2 is.

sterk versimpeld rekenvoorbeeldje:

stel dat oplosbaarheidsproduct 8 is.

Een verzadigde oplossing bevat dan "2" Ba x "4" OH = "8"

Een oplossing met een concentratie van "2" Ba(OH)₂ geeft dus nét geen neerslag.

Gooi er nu "6" OH bij. Oeps, "2" x "10" = 20, veel meer dan 8.

Er gaat nu BA(OH)₂ neerslaan totdat het product van de resterende concentraties weer is gedaald tot "8".

Elke "1" Ba sleurt "2" OH mee de neerslag in. Als er "1" Ba neerslaat neemt dat dus "2" OH mee en wordt het product van de rest "1" x "8" = "8", en dat is weer netjes "8".

Kortom, door het aan deze verzadigde oplossing toevoegen van alleen wat OH^- wordt het oplosbaarheidsproduct overschreden en zal er Ba(OH)₂ neerslaan totdat dat oplosbaarheidsproduct weer is bereikt.

Wetenschapsforum

Laatste berichten

Nieuwsberichten

[scheikunde] Zoutenprakticum en de concentratie

Zoutenprakticum en de concentratie

Re: Zoutenprakticum en de concentratie

Re: Zoutenprakticum en de concentratie

Re: Zoutenprakticum en de concentratie

Re: Zoutenprakticum en de concentratie

Re: Zoutenprakticum en de concentratie

Re: Zoutenprakticum en de concentratie

Re: Zoutenprakticum en de concentratie

Re: Zoutenprakticum en de concentratie